The Vampire King And Four Lords (HIATUS)

Chapter 3 - District 666

Ang una kong naramdaman ay ang bigat ng aking ulo napaungol ako dahil duon. 

Ang tanong ko agad ay 'bakit?' I roll myself into my back but i regret it instantly when the moon shines right into my eyes. I groan even louder and cover my eyes with my arm. 

When I think kaya ko na dahan-dahan akong bumangon paupo at napahilot ng sintido pati na butok. 

Then i remember the portal from heaven.

▫️▫️▫️

Dahil sa hindi ako katangkaran, ang maliliit ang nasa hulihan sa pilahan ng mga Anghel sa langit. Gustohin ko man na humaba ang biyas ko syempre impossible, in my age of 20 mapagkakamalan mo lang akong 15.

Anyway, ang nangyayari palagi akong sumisilip sa tagiliran ng nakasunod sa akin at dinudungaw ang ulo kung malapit na ba akong mabigyan ng assignment ng mga nakakataas na Anghel --kung malayo pa ba o ano. Yun yung kung sino ang babantayan mo sa lupa at gagabayan mo hanggang mapabago ang kanyang pananaw, paninindigan at paniniwala sa diyos duon ka lang makakabalik.

Actually pang tatlo ko palang to at ipinagmamalaki kong tagumpay naman palibhasa baby ang mga ibinibigay sa akin ang dali-dali kaya excited na ako kung sino ang susunod at dapat kayanin ng powers ko para makabalik ako agad ng langit. 

Sa pagkakaalam ko hindi pa naman ako matagal na namamatay kaya obvious naman sa bilang ng assignment ko pero hindi ko na yun naalala. 

Okay na akong kapiling ang creator at ang iba pa na mabubuti tunay ngang walang sakit, galit, inggit at buhay na walang hanggan napakasarap lang sa pakiramdam.

Pagkatapos siguro ng napakahabang pag papasensya sa wakas nakita ko na din si Archangel David siglang-sigla ako sa harap niya at ngiting-ngiti din naman siya sa akin dahil sa wakas ako na ang pinakalast tapos na din ang pag di-distrubution niya ganun kami lagi sa pangatlong pagkakataon.

Pag kabigay niya sa akin at kinhua ang finger print sa scanner kasi digital din kami dito tuwang-tuwa akong umalis at inawan na siya sa kanyang office... bale two birds in a one stone! Nakita ko pa si Archangerl David, may bagong assignment naman ako.

Pag labas ko sa pinto tiling-tili na ako at pinakawalan ang kilig, patatakip-takip pa ako ng bibig at paypay ng kamay sa mukha para mag cool down ang nag iinit kung pisngi kahit habang nag lalakad di pa rin mawala ang ngiti ko.

"Oy,?" Nakataas ang kilay ng aking kaibigan na si Leeward nakacrossarms hawak ang isang puting envelope laman ang kanyang assignment ang seryoso talaga kahit kelan pero napakagaling niyang Anghel, sa kanya napupunta ang mga mahihirap kaya humahanga ako sa kanya grabe gusto ko din na maging kagaya niya.

 Medyo gulat ako kasi ang tagal niya sigurong nag hintay come to think if it his one of the tallest dudes male in Heaven.

"Andito ka pa?" Tanong ko.

"Ayaw mo ba?" Si Leeward.

"Hindi naman sa ayaw." sabay hehe.

"Mag palaki ka kasi palibhasa ang liit-liit mo."

"Grabe ka sa akin kung ma e do-donate mo sakin yang height mo edi go pero salamat ang baet mo talaga, ang sweet sweet mo." I exclaimed.

"Hindi tayo tao, Kapatid lang turing ko sayo."

"Ay asa ka din." Kaagad na sabi ko sabay alok. "Tara puntahan na natin ang mga nag hihintay sa atin."