The Vampire King And Four Lords (HIATUS)

Chapter 19 - Hate your Mate

I was instantly out of bed and staggered a couple steps back, looking around the room with the sense of dread hindi ko alam ang sumunod na nangyari bago ako mawalan ng malay kahit anong pilit kong pumikit at ilang beses na alalahanin pure black ang nakikita ko.

"Nasa palasyo ka. I don't understand why they wanted to keep you kahit na bulgar na kung ano ang totoo mong pagkatao pero ayos ka lang ba?" A deep voice asked from behind me. I gasped as i turn around in schock holding my hand over my heart. Walang iba kung hindi si Lord Veo.

"Anong nangyari sa akin?" I whispered softly still in the state of confusion as i notice to my self i return back human.

"Ang Vampire King gising na siya, inataki ka niya nang hindi mo man lang namalayan nag taka nga ako bakit binuhay ka pa niya samantalang yung kasama mo tinuyuan nang dugo tapos sinunog niya, tama ka sa nadinig mo. Wala na siya kahapon pa."

For almost 2 seconds I was frozen i didn't know Vampire King showed up there? 

Malaki yung katanungan sakin na kelangan may mag paliwanag at isa pa hindi ko maintindihan, malakas si Leeward hindi siya basta-basta mamamatay. We almost  win tapos ngayun mahahanap ko ang sarili ko sa kwartong to kapiraso lang ng nangyari ang naaalala ko? Ang weird.

"Ang sabi ng Mistress hayaan namin na ang Vampire King ang mag desisyon para sa buhay mo nasa kanya kung hahaba pa ang hininga mo o kung matapos nalang dito."

"Kakausapin ko siya." Sabi ko kaagad.

"At ano ang magagawa ng negosasyon!?"

"Kelangan kong subukan."

"Kulong ka na dito, pang habang-buhay. Ito na ang mag sisilbing impyerno mo hanggang sa ikabaliw at ikatuyo ng utak mo!" He shouted. Mabuti na lamang at mabilis na gumana ang utak ko at sinasabing wag akong mag padala sa kanya.

"Makakaalis ako dito alam ko!"

Once Veo reached me i was immediately gripped into my shoulders tightly pushing me back hard against the wall. I groaned loudly his so powerful than I am and his eyes showed full of bitterness and hatred.

"Bakit hindi mo gawin ngayun subukan natin kung makakawala ka?"

I am trying to gain my self back but his pinning me down harder tila ba na magnet ako sa pader dahil sa kanya kahit subukan kong itulak ang malapad na balikat niya hindi ko magawa nanatili pa rin akong cornered sa pader. I groaned again as i keep on trying. Nauwi ang mga kamay ko sa magkabilang braso niya. He then slowly let go my both shoulder as i was defeated by him still pissed towards his expression.

Hinawakan ko ang magkabilaan kong pisngi para punasan ang luha.

Nasa ganun kaming sitwasyon nang abutan kami ni Lord So, sa unang tingin gumuhit ang pagkabigla sa kanya at ang sumunod ay naging subrang seryoso. Ang bilis niyang nakalapit sa amin.

Hinala niya ako palayo kay Lord Veo na hindi pa rin kumakalma nakagugom ang mga kamao nagkikiskisan ang mga bagang.

"Are you going to scared her to death!?" Sigaw niya dito na tila ba tumatayo para tulungan akong e depensa ang sarili ko. "I sent you here to check if she was awake hindi ang aabutan kitang sinisindak mo si Constantine!"

"Bullshit!" He exclaimed. "Lord Enrique loves her, Vampire King wanted her alive, Lord Yves seems to have a something for that bitch and now you wanted her as well!? She must be dead!"

"Hindi ikaw o ako ang nag dedesisyon dito kung ako sayo makinig kana lang!"

"Sa susunod na makita ko yan sasakalin ko na talaga siya!" And he walked away slamming the door and leaving us still inside.

I can't stop crying because of my bad faith, it made me tense when Lord So pulled me once again but this time to give me comfort by hugging me wrapping his arms at the same time caressing my hair with his fingertips.

Hindi ba't sinagot-sagot ko lang siya? Why his doing this?

"Stop crying masama lang ang araw niya."

"Akala ko talaga katapusan ko na kanina."

"Hindi siya sanay sa babae mas magandang pakingan na ba yun sa pandinig? ..  Oh Constantine... Tama na... Wala na siya."

Para sa isang Vampire marunong mag papanatag ng loob si Lord So isang katangian niya na nagugustuhan ko na ata, ngayun ko lang nakitang sa lahat ng mag kakapatid siya ang mas may pinakasoft side (pag dating sa babae) at palangiti minsan nga lang may tupak.

Pwede bang mag mura for once? I hate being surrounded of four Lords.

Halos 48 hours na akong kulong sa silid na kinagisingan ko nung unang araw, ikamamatay ko na ang pagiging preso sa loob ng apat na sulok na to, ni hindi na ulit nasundan ang pagkikita namin ni Lord Veo, o ni Lord So kung may darating man Vampire slave yun para dalhin at kunin ang pagkain ko pagkatapos, hindi din sila allowed mag salita o kahit tingnan man lang ako lagi silang iwas sa mga mata ko at buong sandaling nakayuko.

Isang pakiramdam na tila pamilyar pero ayoko ng ganitong treatment na hawak ako sa leeg at gapos ang mga kamay walang pagkakataon na makaalis.

Sa kabilang banda ipinagalala ko din na may katagalan ko nang hindi nakikita si Lord Enrique. 

Ano kaya kung nag aalala siya sa akin at gusto akong mapuntahan, malamang wala siyang magagawa kahit gustohin niya man. Ni wala man lang kaming closure sa relationship namin na ang bilis dumating, ang bilis din na wala.

I really hate it.

Parang gusto kong itanong sa sarili ko totoo ba talagang nag kakilala kami ni Law? Para kasing paniginip na pinagsamang bangungot na gusto kong balikan na ayoko. Kung mag pakamatay nalang kaya ako? At least nag ka choice ako? Kaasar kung ano-ano na ang naiisip ko.

Kinagabihan, napatayo ako sa pagkakaupo ng makita kong gumalaw ang door knob na tila may papasok inakyatan ako agad ng kaba sa dibdib habang dahan-dahan na nag bubukas ang pinto. Nang mapagsino ko somehow napanatag ang aking loob nang makita kong ang Mistress lang pala pumasok siyang mag isa sa loob at iniwan ang kanyang mga slaves sa labas. 

Nakakawala talaga sa katinuan ang ganda niya kung sana ako nalang siya. Ang dalaga niyang tingnan unlike me mukha lang 15 ni hindi malaki ang boobs unlike her.

"What's wrong?" Tanong niya ng makalapit siya sa akin muli nanaman akong napaupo sa kama false hope na akala ko makakalabas na ako yun pala hindi rin napakakalmado ng mukha niya at ang sarap-sarap titigan natitibo yata ako hindi joke lang kakaiba lang kasi ang paguusap namin ngayun wala na siyang mga tanong kung ano ako. 

Mukha naman siyang concern ayoko nalang mag isip na pinaplastik niya ako.

"I am okay."

"Noong isang araw pa kita gustong puntahan kaya lang ang utos ng Vampire King ay huwag na muna."

"Bakit naman?" 

"Well, hindi ko mabasa ang iniisip niya... Kaya lang naman ako pumunta dito para makita ka."

Tiningnan ko siya ng maigi nababasa ko sa kanya ang nakatagong takot. Mabaet pala ang Mistress ng Vampire King.

"Kaya mo ba sakin sinabi na si Law ang nag iisang meron ang Vampire King dahil siya ang susunod na papalapit sa kanya?" 

"Do you hate your mate?"

Umalis naman kaagad siya pagkatapos ng maikling pag uusap namin. Hindi ko tuloy malaman kung ano talaga ang intensyon sa akin ng Mistress.

What now?