The Vampire King And Four Lords (HIATUS)

Chapter 11 - The Level 3 part 2

"Mag papaalam ka sakin dapat alam ko lahat ng ginagawa mo kung saan ka man pupunta o sino man ang mga nakakausap mo ayokong basta kana lang aalis ng hindi ko alam. Do I make myself clear?"

"Sorry hindi na mauulit patawarin mo na ako hindi ko naman talaga sinasadya na basta nalang umalis naisip ko kasing huwag ka nang isturbohin."

"Siguro nga ang himbing ng tulog ko na katabi kita halos hindi ko man lang namalayan nawala kana."

I broke our eye contact kinakabahan pa rin ako na mas magalit siya sa akin.

"Paano na tayo ngayun? Ang sabi bawal mag ka relasyon ang personal slave sa personal slave ibig bang sabihin mag hihiwalay na tayo?"

"Mate mo pa rin ako hindi nila tayo pwedeng pag bawalan ipinapangako ko maayos din to. Maaayos tayo Constantine akong bahala."

"Law, baka hanapin tayo, baka, may makakita sa atin dito pagalitan tayo." I am so worried.

"Mabilis lang tayo."

"Kelangan na nating lumabas pag tayo nabuksan dito lagot tayo ayokong mapagalitan."

Takang-taka ako ng hinawakan niya ang magkabilaang pisngi ko ng dalawa niyang kamay ang bilis niyang yumuko at kusang humawak naman ako sa siko niya tinutugunan ang halik na binibigay niya. Nag hahalikan na kaming dalawa sa loob ng lugar na yun, gosh. his lips is so sweet like apple and his such a good kisser.

"I need you so much. I am hunger for you so much." Wika niya nang mag hiwalay na kami all i do is to stare his beautiful red eyes na hindi ko man lang nakitang nag shift na pala. It's somehow familiar. Niyakap ko ang beywang niya ng pagkahigpit-higpit I hear him smile tapos ginulo-gulo niya ng kunti ang buhok ko ngumi-ngiti na kasi siya kaya naman nakakangiti na din ako. His really my mate.

Around 9 pm in the evening we both see each other again sa bagong room ko papuslit na pumasok si Law ayaw namin na pareho kaming makita na mag kasama lalo pa sa loob ng kwarto ko ng kami lang. So parang ito ang kadugtong kanina.

"Gusto kong katabi kita, Law." Para akong bata na nag lalambing.

"Lagi kitang pupuntahan ipinapangako ko."

"Pero ayoko naman na masira ka dahil sa akin wag na lang." Napabuntong hininga ako due to frustration. "Kumusta ang araw mo nakakapagod ba?" Tanong ko nalang sa kanya at sinasalubong pa rin ang aking mga titig.

"Naging maayos mula nang makita kita kanina nawala ang mga pag aalala ko ayokong bumalik muna sa level 2." Oo nga pala.

"Sorry, Law." Apologetic akong subra.

"Just don't do it again baby okay? Mahal na mahal kita at malaking bagay ang mawawala sa akin kapag may nangyaring hindi maganda sayo."

"Kaya nga pasensiya na talaga pero mabuti naman at naging peace ang mind mo ayoko nang mag alala ka dahil sa akin."

"Mas okay pala na ganyan ang suot mo nag dadalaga kang tingnan sa itsurang ganyan." Puna niya kanina pa kami nag kita ngayun lang siya nag ka comment.

"Tingin mo talaga 15 years old ako? Bakit ang sama mo talaga sa akin lagi mo akong inaaway?"

Tumawa lang siya. "What? Wala akong sinabi ngayun?"

"Pero yun ang impression mo sa akin nung una."

"Alam mo halika nga mas lumapit ka pa sakin sampa sa kama may nakaligtaan ka Constantine sa uniform mo." So ako naman si curious kung ano ang nakaligtaan ko sa buong mag hapon kung suot? Sinunod ko siya na pumunta sa kanya pag kaupo ko sa tabi niya biglang inihiga niya ang likod ko ng buong ingat at nasa ibabaw ko na siya.