Kapalı ve ışıkları olmayan ama yıldızlarla aydınlanan dünyamdan yazıyorum bunları..
Hayatta neyi çok biçtiysen onun ekinlerini toplamakla yükümlüsündür bu hayatta yabancı..
ben seni sevemedim belki sevseydin severdim ama sen kaybettin.
Diyeceğim şu ki sen bana yarabandı deyil yara oldun.
Benim kalbime dünyama hiç iyi gelmedin ben otopsi istiyorum yabancı..Çünkü!
Kalbimdeki kelebekler kendiliğinden ölmüş olamaz..
Çukurdayım çıkamıyorum.
Bakıyorsun çünkü çıkartamıyorsun.
Ben hep üzülüyorum hep ve sen!
Sen hep böyle gidiyorsun.
Sen seni sevenin kiymetini bilmiyorsun.
Herşey kolay sanıyorsun ama deyil senin en zayıf noktan bazı şeyleri kabullenmek istememen ben seni seviyorum dedim sense bana her seni seviyorum deyişinde bana yalan söyledin.Benim korktuğum şey seni kaybetmekti sen kendin kayboldun senin en sevdiğin şey gitmekti kırıp parçalayıp zarar verip arkana bakmadan mal gibi çekip gitmek.
Biz senle iyi olabilirdik kaçmasaydın sevseydin biz seninle mutlu olurduk birtanem olurduk..
Sana demeyi özlediğim ve şuan demek istediğim o kelimeyi diyememek duymamak yakıyor canımı..
çok zor gidişin dayanamıyorum ben artık
çok yoruldum.
Çok güzel kırıyorsun okadar güzel acıtıyorsunki canımı sesiz kalmak en iyisi oluyor ama şunu sakın unutma özelliğini kaybeden bütün yıldızlar şerefsiz olurlar..
Sen özelliğini kaybettiğinden beridir biz ben sen bu haldeyiz..Siz hiç hıçkıra hıçkıra gitme diye ağladınızmı peşinden tabutuna sarılıp derin bir nefes almaya çalıştınızmı?
Herkez yapmasada ben dahil yapanlar vardır ben sadece kelebek uçurdum oda geri gelmedi heralde gücü yetmedi ben yanlız yaşamaktan veya yanlız olmaktan korkmam belki ama karanlıktan korkarım ben belki medyada köpeği kediyi inciltme derim ama köpekten kaçar korkarım kimse kimsenin ne mal olduğunu bilemez.
Sende bir sır varsa onu kelebek kozası gibi sakla derdi dedem ben seni bırakamazsamda sen beni bırak oldu son sözleri..
Evet ben tanımadığım birine babamdan çok güvenirim bunuda dile getiririm "ben babama asla ama asla güvenmem."
Benim dile getiremediğim tek şey hayata en çok güvendiğim aşık olduğum kişiyi kaybetmem siz şimdi dersiniz deden ya niye abartıyorsunki annen olsa neyse ben size söyle açıklıyım,
Kızlar babalarına aşık olurlar cümlesi varya benim babamın zere yanından geçmez benim baba dediğim adam şuan mezarda.Öleceğimi bildigim anda kendimi bir yerden atasım gelicek ve ozaman gerçekten acıdan ölücem sesiz ve karanlık sırlarla dolu bi okdar yanlız..
Geleceği görebiliyor olsam yıldızlara tapardım..
Ve belki onları senden çok sevebilirdim canım yanmazdı en azından.
Sen yaktın orası ayrı...Belkide benim hikayem işte tamda burda başlıyordur kelebeğin öldüğü an..
Küçüktüm bana yapılan birşeyi oyun sanar küçük bir tebessümle kestirip atardım işte o gün bugün hep yaptığım şey aslında yanlızlık ve gülümsememek içime işlememiş ben bazıları gibi davransaydım belkide ya acıdan yada mutluluktan ölürdüm ama öyle deyil bir kutup yıldızinı düslemek gibidir bazen hayatı düşlemek onun içinde bazılarına ayak uydurmak benim yapamadığım tek şey işte tamda buydu sevecegimi sever görmek istediğimi görürdüm taki o gelmeden taki onu kaybetmeden yaşamak ve ölmek gibi birinin hayatını sonlandırmak..
Yapa yanlız kaldığında tek başına ölünü çürütmek gibi.
Işte hayat bukadar basit ve kolay senin için.. onu zorlaştıran labirente dönüştüren sensin.
Hayatın sana verdiği inceliklerle yaşamak zorundasın..Bende isterdim bi oyuncağım olsun.
Bende isterdim bana sarılan beni sevn insanlar olsun.Ama olmadı..
Insan 1 kere ister mutlu olmayı 1 kere yaşamak ister
Bende isterdim mutlu olmayı mutlu yaşamayı oda olmadı.
Gülmedi ki bize hayat gülmez biz kalanlar mutlu olamayız..Bigün bi tırtılın kelebek oluşunu seyredemedik umut kalmadı ki daha kalmadı..
Hayatta ne biçtiysek onu ektik
Ben seni nekadar unutmaya calışsam hep ezildim enkazlarınla terk ettim ülkeyiBelkide tek ben deyilimdir. yaralı olan..
öldüğümü hissettiğim an seni kaybettiğim o an ben yok oldumuşumdurda sen görememişsindir.Hayatta bazen ne işlerden dönersin kalbini yaşatmak için bir mucize istersin yeniden ayağa kalkmak için ama herkes herşey ters gider malesef..
Dengen şaşar ruhun kaybolur kalbin kırılır ve sen yaşamak istemezsin huzur denen şey senin için ölüm olur kendini teselli edeceğin tek yer gökyüzü olur ama iş işten geçmiştir sen sadece gökyüzünde kayboluşunu yok oluşunu yenilgini seyredersin..Yanılmayın ben yok oluşumu deyil başlangıcımı seyrediyorum ve orda kelebek çok mutlu..
Yanılmayın ben sadece kumsaldayım.
Yanılmayın ben sadece yürüyorum.
Başım da gülden taç var yanımda da sevdiğim adam..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KELEBEK
किशोर उपन्यासbu hikaye gerçek bir hikayedir siz okurlarimla buluşmasini cok istiyorum