The Suitor Of Rose Ann

28

Kabanata 28:
Nabunyag na ang Lihim

"Hindi. Isinama lang ako dito ni Jak—este ng kaibigan ko, hehe." palusot ng binata.

"Ah. Ganon ba, maraming salamat pa rin ah? Kasi kung 'di dahil sa'yo baka kung ano ng nangyari sa akin." Taos pusong pasasalamat na ani Rose.

"Ano ba kasing ginagawa mo rito mag-isa? Nasaan si Carlito? Bakit ka niya hinahayaang mag-isa rito sa tabing dagat? Anong oras na, hindi niya ba naisip na baka may mangyari sa iyong masama?" Pagtukoy naman ng lalaki sa kasintahan nito.

"Ah kasi Janry, si Carlito kasi. . ." Biglang bumalik sa alaala ni Rose ang mga nangyari kanina kaya walang sabi-sabing tumulo na naman ang kanyang mga luha na kanina ay huminto na.

"Oh, Rose. . . okay ka lang? Bakit ka umiiyak?" Nag-aalalang tanong ulit ni Janry.

"Janry. Si Carlito kasi, nakita ko siyang may ibang babae at ang masakit pa roon, kilala ko pa. Kaklase namin." panimulang kuwento ng dalaga kay Janry.

"Ha, kilala mo 'yung babae?" kunot-noong tanong ng binatang ngayo'y nasa tabi ni Rose Ann.

"Oo, si Jakilyn 'yun." Nakatungong tugon ng dalaga.

"Ay, sandali. Natanong mo ba kay Carlito kung anong mayroon sa kanila?" paniniguradong tanong ni Janry na bahagya pang tumingin sa gawi ni Rose.

"Hindi pero batay sa nakita ko, masaya sila. Kanina, tinanong ko si Carlo kung kaano-ano niya 'yung babae at ang sabi naman niya'y pinsan daw siya ng pinsan niya kaya hinayaan ko pero–"

"Pero ano?"

"Nagulat ako noong bigla siyang hinalikan ni Jakilyn sa harapan ko. Hindi ko alam kung bakit niya ginawa iyon. Ang sakit, sobrang sakit."

"Kaya ako tumakbo, malay ko bang sinundan ako ng mamang iyon. Akala ko kasi si Carlo 'yung sumunod sa akin hindi pala. Umasa pa naman ako." dagdag kuwento pa ni Rose saka siya ulit umiyak.

Tumahimik lang ang binatang ngayon ay nalulungkot sa narinig na istorya mula sa taong gusto nito.

"Ito ang unang beses na napasaya ako ng isang tao. Sobrang saya pero ito rin ang unang beses na sobrang nasaktan din ako ng taong nagpasaya sa akin. Ang bilis bawiin 'no."

"Hush, tahan na..." pagpapalubag-loob na saad ni Janry kay Rose. Hinawi niya pa ang likuran nito kaya napatahan na rin niya ang dalaga.

At no'ng nakaramdam ng pagod si Rose ay ipinatong niya ang ulo niya sa balikat ni Janry at ito ang saktong eksenang nakita ni Carlito. Kaya biglang tumaas ang dugo nito papunta sa ulo niya, waring sasabog anumang oras ang kabuuan ng kaniyang mukha. Mabibigat ang mga yapak na pinuntahan niya ang dalawa.

"Rose, maiba ako. Gusto ko lang nalaman kung bakit mo pinili si Carlito? Anong dahilan kung bakit sa aming lahat na nanliligaw sayo ay siya ang pinili mo."

"Dahil gusto ko siya, kasi kilala niya ako at kilala ko rin siya at nitong mga nakaraang araw, napamahal na rin talaga ako sa kanya."

"Alam mo Rose, magkaiba ang gusto, sa mahal. Hindi kayo magtatagal kung wala kayong pagmamahal at pagtitiwala sa isa't isa." Makabuluhang wika ni Janry dahilan upang magsalubong ang dalawang kilay ni Rose.

"Ha, paano mo nasabi?" takang tanong pa ng dilag.

"Dahil napansin ko na maliit na bagay lang 'to, itong problema niyo. Kung may tiwala kayo sa isa't isa hindi kayo magkakaganito. Dapat kasi pinag-uusapan ng maayos ang mga ganitong problema." dagdag payo pa nito. Sandaling natahimik ang paligid nila.