The Billionaire's Daughter

CHAPTER 12

Four Years later

Miguella

I am busy talking to my client when someone wave at me outside in my office, since glass lang yun I can see him outside.

"Thank you for trusting us ma'am, see on monday for the product presentation"

Umalis naman ito after ng smal business talk namin, I'm so glad that my little business is stable, though it need a lot of attention. I open my glass door and I smile to him.

"Pasok ka"
I invite him. Still the handsome guy I met four years ago, and now his my best friend and my great advicer.

"How are you?"
Nilibot nito ng paningin niya ang aking maliit na opisina.

"You changed the color?"
Tukoy niya sa wall ko. Dati kasing Blue yon, ngayon its mint green.

"Yeah, nang maiba naman, kailan ka nakarating?"
Lumapit siya sa akin and he kiss my cheeks, I'm busy looking the receipt. Lagi namang ganyan si Victor Hugo, his sweet.

Nasasanay na din ako sa presence niya isa pa kada buwan niya ako dinadalaw dito sa greece, remember we have our deal- yes little by little naabot ko na ang mga gusto ko, my nanay and tatay ay always nangangamusta pero hindi na nila hawak ang decision ko, Marrying Victor Hugo four years ago was epic, but staying married to him is freedom. He let me do those things I wanted to do, he free me from my prison and because of that I am thankful to him.

"Kahapon, di na kita nadalaw kaagad nakatulog kasi ako pagkadating ko sa hotel"
I look at him.

"Kyah bakit ka pa naghotel? diba sabi ko pwede ka na sa place ko dumiretso, napagastos ka pa"
I call him kyah, dahil slang ng kuya. Natatawa pa nga siya dati sa tuwing nababanggit ko yun, sabi niya unfair daw dahil ako may call name sa kanya siya wala. Nag-isip ang lolo mo ng two days bago niya ako bigyan ng endearment, he called me his baby Boo pero sinabi ko Boo na lang kasi si Angel naman ang Baby niya.

Speaking of them, sila pa rin ang kaso patago, and I felt guilty about that kasi kung di naman kasal sakin si Victor ay wala sila sa hiding status nila, wala namang problema sakin kasi may consent ako, pinayagan ko naman kaso nag-iingat kaming tatlo dahil baka malaman ng pamilya niya at pamilya ko.

"Lililipat ako mamaya, tara kain tayo"
He is all smiling, napangiti naman ako, I stand at niyakap ko siya ng mahigpit. We're friends, weird but its true, hindi pa kami nagsasama sa isang bubong ng matagal, pinakamatagal siguro one month. Hanggang ngayon nakabase pa rin siya sa philippines kasi nandoon ang business niya, pero pumupunta siya dito once a month para naman hindi mahalata sa mga magulang namin na wala talaga kaming pakialam sa isa't isa pagdating sa kanya kanyang buhay. He stay for four to five days tapos uwe agad. But we are good friends, best friend ko na nga siya ba?.

"Uwe na kang tayo, ipagluluto kita deal?"
Ngumite muna si kyah bago niya ako inakbayan, for four years na kilala ko siya madami akong nalaman sa kanya, isa na doon ang pahiging touchy niya minsan, but since wala namang meaning sakin yun ok lang, we're friends right?

"Miss ko na luto mo, tara, maghalf day ka muna ngayon"
Lumabas kami sa opisina ko na maliit, tinulungan niya akong magsara ng soap and perfume shop ko bago niya ako inaya sa kanyang sasakyan.

"Namiss din kita kyah, anong gusto mong kainin?"

"Ikaw.."
Hinampas ko naman ang balikat niya, nakaadjust na ako sa kanya, dati naiilang ako sa mga green jokes niya pero hanggang sa nakasanayan ko na, may pagka din to si Kyah.

"Di pwede, pinagbabawal na prutas ako, alam mo yan kyah"
Pinausad na niya ang sasakyan.

"Pinagbabawal pero sobrang sarap tikman"
Lumakas naman ang tawa ko, tangina! ang landi talaga ng hayup na to.