Under The Moonlit Nights [Completed]

Fourteen (part 2)

ထိုင္​တယ္​...ထတယ္​...

ႏႈတ္​ခမ္​းကိုဖိကိုက္​ၿပီး ​သက္​ျပင္​း​ေတြခ်တယ္​..

​​ေတာင္​ဘက္​ကို​ေလ်ွာက္​တယ္​ ၊ ​ေျမာက္​ဘက္​ကိုျပန္​လွည္​့တယ္​....

လံုးဝ သည္​းမခံႏိုင္​တဲ့အဆံုး သူမ ဆံပင္​​ေတြကို ဆြဲဖြရင္​း ​ငုပ္​တုပ္​ထိုင္​ခ်လိုက္​ရသည္​။

"အာ...ရားးး ​ေဂ်ာင္​ဟယ္​​ေရ နင္​႐ူး​ေနလား ႐ူး​ေနလား?
အားးးးမသိ​ေတာ့ဘူး ဘယ္​လိုလုပ္​ရမလဲ အခု ဘယ္​လိုလုပ္​ရ​ေတာ့မွာလဲ...လို႔!!!"

တ​ေယာက္​ထဲ ​ေခါင္​းငိုက္​စိုက္​က်​ေနတုန္​း ပခံုးကို လာဆုပ္​ကိုင္​​ေသာ လက္​...

"အာ...omma!"

ငုပ္​တုပ္​​ထိုင္​​ေနရာမွ ၾကမ္​းျပင္​​ေပၚ ဖင္​ထိုင္​လ်က္​ လဲက်​ေတာ့ ငံု႔ၾကည္​့​ေနတဲ့လူႀကီးက ခပ္​ဟဟရီသည္​။

"ဟာ...ဂ်ီမင္​အိုပါး..."

"မ​ေတြ႔တာၾကာၿပီ​ေနာ္​ ဟယ္​​ေလး..."

​ေတာ္​​ေတာ္​ၾကာမွျပန္​​ေတြ႔ရတဲ့ ဂ်ီမင္​​ေၾကာင္​့ မ​ေန႔ညက သူမ ဂ်ံဳးဂုကိုဖြင္​့​ေျပာခဲ့သည္​ကို ​ေတြးကာ  ႐ွက္​​ၿပီး ကမၻာပ်က္​​ေနသည္​့ကိစၥမ်ား ခန​ေမ့သြားျပန္​သည္​။ ​ဂ်ီမင္​က ဖင္​ထိုင္​ရက္​ လဲက်​ေန​ေသာ သူမလက္​မ်ားကိုဆြဲကာ ထူ​ေပးသည္​။

"အိုပါး ထပ္​မလာ​ေတာ့ဘူးလို႔​ေတာင္​ ထင္​​ေနတာ၊ ျပန္​လာတာ ႀကိဳဆိုပါတယ္​..."

ႏွစ္​​ေယာက္​ ၿပိဳင္​တူျပံဳးရီလိုက္​ၿပီး​ေနာက္​ သူမ​ေရာက္​​ေန​ေသာ ​ေခါင္​းမိုးထပ္​ အုတ္​ဝရံတာ​ေပၚတြင္​ ​ေျခဆင္​းကာ ႏွစ္​​ေယာက္​သားထိုင္​ျဖစ္​ၾကသည္​။

မ​ေန႔ညက အသည္​းအသန္​ရြာသြန္​းခဲ့​ေသာ မိုးတို႔သည္​ ယခုခ်ိန္​၌ ထင္​သ​ေလာက္​႐ွိမ​ေန​​ေတာ့။ လက္​က်န္​ တိမ္​ညိဳမ်ားသား ​ေျပးလႊား​ေနၿပီး ​ေကာင္​းကင္​ယံသည္​ မႈန္​၀ါး၀ါးျဖင္​့ ​ေလျပည္​႐ိုင္​းတခ်ိဳ႕က ဟိုမွသည္​ လြန္​းလူးလ်က္​။

"​ေယာင္​အန္​းက အျမဲတမ္​းမိုးရြာ​ေနတာပဲ​ေနာ္​ အိုးပါး"