Kabul.

1.9K 139 19
                                    

Mia stark

abim kapıdan içeri girdiğinden beri koşup sarılmak isteyen iç sesime bi küfür daha gönderdim.
ayakta boş boş ona bakarken söyledikleriyle, geldiğinden beri takındığım soğuk maskemin kırıldığını hissettim.
şaşırmıştım.
hemde fazlasıyla..

Bana bi teklifi olduğunu söylemiş ve susmuştu.
ama daha önemli olan söylediği sözlerdi.. anladığım kadarıyla beni kabullenmiş ve her şeyi yapmaya hazır abi rolüne bürünmüştü.
düşündüklerimle kendime bi küfür daha savurdum. insanlara güvenim öylesine yoktu ki abim olmayı kabullenmesini anca rol olarak görebiliyodum.

- ne teklifi?

dedim. dediklerime engel olamayarak. ne de olsa böyle bişey söyleyip hiç bişey olmamış gibi tezgahın üzerindeki alet ve parçaları incelemeye başlamıştı.

- ah o mu? aslında bi tekliften çok gelecekte olucak olay senaryosudur herhalde.

dedi elindeki demir parçayı önceden çıkardığım yerine sabitlerken.

- ne?

- diyeceğim şu ki sen benim kardeşim olduğuna göre her normal aile gibi aynı evde yaşıyacağız.

- hayır.

dediğim şey ile şaşgınlıkla kaşlarını kaldırıp indirdi.

- cevabını iyi duyamadım sanırım. evet demiştin bende hemen şimdi yola koyulmuş olmamıza sevinip odanı hazırlatıyordum öyle değilmi?

- hayır tony. öylece bi abim var diyerek evine taşınamam. tamam birbirimizi öğrendik artık, daha fazla düzen değişikliğine ihtiyaç yok.

dedim. her ne kadar iç sesim 'git aptal kız o senin ailen ve seni istiyor' diye bağırsada duymamazlıktan gelip mantığımı dinledim. o ise 'HYDRA başta olmak üzere çok düşmanın var abini tehlikeye atamazsın. onu yeni buldun kaybedemezsin' diye bağırıyordu.
tony hızla dibime girdi.

- bana bak küçük hanım. Sen benim kardeşimsin ve dakikalar önce yaptığım uzun konuşmayı hatırlıyorsan sana verdiğim sözleri hatırla! o sözler tutulacak ve sende benimle kalıcaksın. bi kere daha kardeşimi kaybedemem..

dedi... konuşmasının çoğunu  bağırarak geçirsede son cümle fısıltı gibi çıkmıştı ağzından.
Bu adamın ne hiç bu kadar net, ne de hiç bu kadar kırılgan görmemiştim.

şimdi.. mantıklı düşünmek gerekirse o tony i öldürmem için iş teklif eden adam kimliğimi biliyor ve eğer öğrendiğimi anlamışsa.. ikimizin de canı tehlikedeydi.
tony nin evi ıssız sayılabilecek bi yerdeydi.. güvenliğide iyiydi.
erişebilirlik desen tony bir teknoloji dahisiydi. Bende orda icatlarımla uğraşmaya devam edebilirdim.
Böylece tony e olabilecek herhangi bi saldırıda onu koruyabilirdim.
hem yenilmezlerin sık sık onda kaldığını biliyodum.
gerçi temelli kaldıkları yerde stark kulesiydi ama.. 'ne stark düşkünleri ama..' diye geçirdim içimden.
kolumun nazikçe kavranmasıla kafamı bakıştığım duvardan çekip 'koyu kahve nin en güzel tonuyum' diye haykıran gözlerine sabitledim.

- mia-

- tamam. kabul.

tony şaşgınca bana baktı. sanırım bu kadar çabuk kabullenmemi beklemiyodu. bi kaç dakika geçmeden yüzünde mennun bi tebessüm oluştu.
yeni aklıma gelmiş gibi etrafa baktım. özellikle yanıma almam gereken işe yarar çok eşyam vardı.

bişey söylemeden en çok işe yarar aletlerinin bulunduğu uzun çekmecelere gittim ve sağ kapağın içindeki kırmızı kolu kendime çektim. yavaş yavaş küçülmeye başladıktan sonra kolun ucunu saat yönüne çevirerek, katlanan dolabımın tamamen taşınabilir hale gelişini izledim. sonra kulbundan tutup onu en sevdiğim  arabam olan camaro nun  geniş bagajınına koydum. unutmadan teazgahımın üzerindeki işe yarar şeyleri alet çantama koyduktan sonra üzerindeki kalan boş yerede boy boy sıraladığım gözlüklerimi yerleştirdim.
bu özel gözlüklerdede bir iki küçük rötuş yapmıştım.
alet çantasınıda bagaja attıktan sonra şoför koltuğuna ilerledim.
abimi kabullenmeye çoktan başlamıştım. onun bana attığı bu büyük adımı düşününce hafifçe tebessüm ettim.
sonunda zeki birinin yanında bulunma fırsatım olucaktı.
seviçle son bi kez gülümsedim ve soğuk maskemi geri yüzüme taktım.
abimin evine gidince yapıcağım ilk iş abimin yanında kendim gibi davranmak olucaktı.
aynı şekilde diğer dolabıma ilerledim ve içine unutmamam gereken ne varsa koyduktan sonra aynı işlemi onada uygulayarak porche min bagajına atıp ellerimi birbirine sürttüm.
çok iş yapmıştım sonuçta insan yoruluyor..
gülümseyerek, bana bakan abime döndüm. biraz şaşırsada o da gülümsedi.
duvardaki küçük dolaptan 3 arabamında anahtarını alıp porche unkini tony e attım.

Kızkardeşine Merhaba de Tony!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin