ikaw na kaya?

chapter 29

Lei's POV

“I’m so ready now? Ano gusto mong pag usapan natin?”

tiningnan ko sya sa mata nya

Dito kami ngaun sa balkonahe ng rest house nya. Tama kanya to sabi nya. Para daw pag naisipan kong magbaskayson eh may pupuntahan kami.

Wow kasama talaga ko ha?!

May sofa set dito nakaharap sa dagat. So nakaupo ako tinabihan nya ko. 

Hinawakan nya muna ang mga kamay ko. Syempre di ko na iniwas. Gusto ko rin marinig kung ano ung sasabihin nya. Di na ko magiinarte pa.

“Mine, I know you hated me so much. And I’m really sorry for the pain that I’ve cause you. I really don’t mean that. I’m a jerk. Please forgive me. Alam kong di ganun kadali para patawarin ako pero I’m willing to wait” 

Naiiyak ako. Kaiinis na lalaking to.

“Mine, please don’t cry. I’m so sorry” niyakap na nya ko.

Iyak pa rin ako ng iyak. Masakit pa rin pala. Gusto kong maging maayos kaming dalawa. Ang problema di ako ang mahal nya si Choreen pa rin.

Huminto na ko sa pag iyak at humiwalay sa pagkakayakap nya “ok na un. You’re forgiven.” He wipe my tears using his thumb.

“thanks mine!” tapos may kinuha sya sa bulsa nya, then lumuhod sa harap ko. Eto na naman po kami haist “now that I’m forgiven, please be my Mine forever” he said and open the red box. A simple yet elegant ring. 

Di ko alam kung matutuwa ako o ano kainis “kapapatawad ko palang sayo. Proposal na agad”

“so it’s a no?” malungkot na tanong nya

“I’m sorry, it’s not a no but it’s not a yes either. You need to sort things out. Di ko kayang itali ka sa akin na iba ang nandyan”

sabay turo sa kaliwang dibdib nya “selfish ako Jake, ayaw ko ng may kahati ako sa puso mo. Kung ako, ako lang wala ng iba. Ayoko ng excuses pag dating dun. Gusto ko patunayan mo sakin na ako lang. at di mo ko pakakasalan ng dahil sa buntis ako. Kasi kung hindi talaga ako ang mahal mo ayos lang sakin. Apelido mo pa rin ang dadalin ng anak natin. Kaya wag kang mag alala di ko sya ipagkakait sayo kahit na di tayo kasal” mahabang paliwanag ko sa kanya. Ayaw ko kasing dumating sa point na isisisi nya sakin na ikunulong ko sya sa pagsasama na di sya masaya

“Mine, ikaw lang ang mahal ko wala ng iba. Ung kay Choreen wala lang un” 

“Jake, sabi ko sayo di ako tumatanggap ng kahit anong excuses. Kung ako mahal mo ako lang. walang kasi, walang napilitan at iiwas ka. Matagal mo ng alam na selosa kong tao. Kesa sa masaktan ako ng sobra eh mas mabuting  wala ka na lang sa buhay ko. Baka sa susunod na masaktan ako di ko na kayanin. Kay please lang sundin mo na lang ang gusto ko.”

“ok so pano tong ring na to” nalungkot na malungkot na tanong nya

Natawa naman ako dun “ah save it for your bride to be” sabi ko with a smile

"eh di keep it, I know you're my bride in the near future. I'll make it sure"

"nah, you should keep it!" tininan ko sya ng masama

Ok na ko ngaun atleast nagkausap na kami. Kung ako talaga mahal nya, patunayan nya di ba?! If ever naman na di ako talaga so be it. I’ll accept it. Kahit masakit sakin ok lang, that’s life. Aalagaan ko na lang ang baby ko syempre alam ko naman na nandyan ang family ko to support me especially my superman si kuya.

Buong maghapon kaming magkasama ni Jake. Extra sweet and caring nya ngaun. Laging nakaalalay sakin. Naglakad lakad lang kami sa tabing dagat. After a while nag aya akong magswimming. So pumayag naman sya. May swimsuit hahaha! Keri ko pa kaya?! Well let see. Medyo flat pa naman ang tummy ko eh. Medyo kita na rin ang baby bump hehehehehe!

So nagpalit ako ng two piece swim suit navy blue ang kulay.

Cute ang sexy ko pa rin hahahaha! Ng lumabas ako ng room tumama ako sa matipunong dibdib. Haist tumingala ako sa kanya. Nakita kong gumalaw ang adams apple nya. Nahiya naman ako sa paraan ng titig nya sakin kaya naman napayuko na lang ako. At umalis na sa harap nya.

“ah tara na?” naiilang na kayag ko sa kanya. Topless sya nakaboard short lang. 

Di na sya nagsalita, naglakad lang palabas ng bahay na biglang inawakan ang kaliwang kamay ko. Gusto ko ung ganito malapit sa kanya.

Kaya lang takot pa rin ako na kabila ng pagpipigil ko sa sarili ko ay bumigay ako sa kanya at sa bandang huli ako na naman ang masasaktan. 

Nakarating kami ng dagat ng walang imikan.

Bumitaw ako sa pagkakahawak nya, lumusong ako sa dagat, and I enjoy the waves. May naramdaman ako humawak sa bewang ko. Namiss ko ung ganito kaming dalawa.

“careful, baka mapano kayo ng anak natin” paala ni Jake

sarap lang pakinggan anak namin. 

“don’t worry, extra careful ako ngaun” then I smiled at him

Madilim na ng umahon kaming dalawa sa tubig. Narelax ako dahil sa tubig.

Jake’s POV

Di ako makapaniwala, na nasatabi ko sya ngaun. Again she just rejects my proposal but its fine kasi kahit papano we’re ok na. di ko naman talaga sya masisisi if she had a doubt. Kasalanan ko naman talaga. Tama naman sya kung. If I really do love her, sya lang wala ng iba. No buts, no ifs and no justification.

Patutunayan ko sa kanya na sya lang talaga. Kahit na matagalan ang pag iintayan ko sa kanya. Liligawan ko sya ulit and make her mine again. 

Sarap lang sa pakiramdam na nasa tabi ko sya kayakap magkasalikop ang mga kamay. Kung titignan parang we’re real couple pero hindi pa. 

 

“Mine, thank you ha!” sabay halik sa ulo nya. Na miss ko

talaga ko to.

 

“for what?” tumingala sya sakin

 

Tinignan ko naman sya sa mata “for giving me a chance to

prove what I really feel for you and for accepting me again in your life”

 

“hep hep hep di pa kita tinatanggap noh, assuming ka talaga!”

natawa naman ako dun

 

“ah ganun ba?! Oh sige gagawin ko ang lahat para matanggap

mo ulit ako. Sana lang walang sumingit na asungot.” Nakangiting sabi ko.

 

Humarap naman sya sakin at tinignan ako ng masama “sinong

asungot?”

 

“eh di si Hon”

 

“oy di asungot un noh! Lagi nga syang nasa tabi ko eh. Sya kaya

nagcocomfort sakin. Kaya wag mong sasabihing asungot un, yari ka talaga sakin” bumilik

ulit sya sa pagkakahiga sakin.

Sumimangot na ko asar hmmm! Di na lang ako nagsalita ulit

baka mamaya eh mabadtrip sya di ko na sya mayakap. San ganito na lang lagi haist sarap sa pakiramdam