Don't mess with MY badboy

°Part 2°

Ήταν 8. Ειχε σκοτεινιάσει για τα καλά. Καθόμουν στο μισάνοιχτο παράθυρο και παρατηρούσα τον ουρανό και τα ελάχιστα αστεράκια να κάνουν την εμφάνισή τους. Ήταν τόσο σκοτεινός και μυστήριος. Από μικρή μου άρεσε να το κάνω. Και κάπως έτσι έμαθα να αγαπάω τον εαυτό μου όταν όλοι οι άλλοι με κορόιδευαν. Πάντα με ηρεμούσε και με έκανε να καταλαβαίνω πως ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός όπως ακριβώς και τα αστέρια.
Said little bitch, you can't fuck with me
If you wanted to
These expensive, these is red bottoms
These is bloody shoes
Hit the store, I can get 'em both
I don't wanna choose
And I'm quick, cut a nigga off
So don't get comfortable.
Ακούστηκε το κινητό μου
Φ- Οπ Αλεξούλα τι τραγούδια είναι αυτά; Αλητέψαμε; Καλόστηνα. Που ήσουν εσύ βρε φωνούλα; Αντε φύγε τώρα όμως γιατί με συγχιζεις βραδιάτικα
Φ-Μπααα περνάω ωραία
Α-Εγώ πάλι όχι
Φ-Αντε ντε σήκωσε το τηλέφωνο. Γιατί δε το σηκώνεις τόση ώρα;; Θα κλείσει.
Α- Μη μιλάς άλλο γιατί ξες ότι εσύ φτες για όλα αυτά
Φ- Εγώ δεν φταίω πουθενά
Α-Φταις
Φ-Εγώ δε φταίω
Α- Φταις αλλά τέλος πάντων. Αντε γιατί όπως λες και συ θα κλείσει.
Α-Έλα βρε Ζωή μου. Τι κάνεις αγάπη μ;
Ζ-Γιατί άργησες καλέ τόσο πολύ να το σηκώσεις?
Α-Εεεε τίποτα μωρέ απλά ήμουν τουαλέτα γι αυτό. (😂😂😂)
Ζ-Καλά δεν πειράζει. Θα πάμε σήμερα;
Α-Ναι εννοείται. 12 έτσι;
Ζ:Ναι 12. Στο συνηθισμένο
Α-Οκ. Τα λέμε μετά
Ζ-Ναι, θα τα πούμε. Φιλάκια αγάπη μου
Α-Φιλάκια, είπα και έκλεισα.
Ακόμα 8:30 είναι. Μέχρι τις 12....Οοοο το βρήκα. Θα πάω βόλτα στο πάρκο. Έβαλα ένα μακρύ μαύρο φούτερ, ένα απλό μπλε τζιν, πήρα μια χοντρή ζακέτα, αφού έξω κάνει αρκετό κρύο, κινητό και κλειδιά και έφυγα.
Καθώς περπατουσα άκουσα κάτι βογκητα. Πλησίασα. Οπ.... Είναι ένα αγόρι, ένα κορίτσι και φασωνονται..... Τι κάνουν λέει???? ... Περίμενε γνωστοι μου φαίνονται .... Μωρέ λες να είναι...;; Μπαα δε νομίζω... Όχι ρε... Ναι ναι αυτοί είναι. Ο Μάριος και η Νίνα (bad girl από το σχολείο);;;;
Χωρίς να το καταλάβω δάκρυα είχαν αρχίσει να κυλούν από τα μάτια μου. Άρχισα να τρέχω μακριά. Μα γιατί κλαιω εγώ τώρα;
Φ- Μα γιατί είσαι ερωτευμένη μαζί του
Μα τι λες βρε φωνούλα; Εγώ ερωτευμένη με τον άνθρωπο που με κοροϊδεύει, με χτυπάει και με βρίζει μπροστά σε όλους;
Φ- Ναι με αυτόν
Δε λέω. Είναι όμορφος... Πολύ όμορφος γυμνασμένος και όσο και να μου κάνει τη ζωή δύσκολη νομίζω ότι μου άρε..... Όχι μα τι λέω είναι δυνατόν; Δεν γίνεται... Δεν πρέπει.
Φ-Να πηγές να το πεις
Μην ανακατεύεσαι εσύ.
Χωρίς να το καταλάβω είχα φτάσει επιτέλους σπίτι. Τα δάκρυα μου είχαν αρχίσει να σβήνουν. Σκούπισα τα μάτια μου για μια τελευταία φορά και μετά μπήκα. Στο σαλόνι ήταν η μαμά και ο μπαμπάς μου
Μαμά - Γεια σου αγάπη μου. Όλα εντάξει;
Αλ-Ναι μαμά όλα καλά. Της είπα ψέματα φυσικά, αφού ένιωθα χάλια
-Γειά σου Αλέξιά μου
-Γειά σου μπαμπά. Εγώ πάω πάνω στο δωμάτιό μου, τους είπα και έφυγα........................................................
Η ώρα ήταν 12. Ήμουν έτοιμη. Πήρα τα απαραίτητα, φόρεσα μαύρα ρούχα για να είμαι διακριτική και άνοιξα το παράθυρο. Πηδηξα με προσοχή φτάνοντας σε μια προεξοχη όπου και μπόρεσα να κρατηθώ. Έπιασα την μεγάλη κολώνα, κρεμαστηκα πάνω της, έκανα ένα μικρό αλματάκι και κατάφερα επιτέλους να κατέβω. Είδα και την Ζωή, η οποία ηταν εκεί και περίμενε ήδη.

⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫
Γειά σας. Καινούριο πάρτ. Λέτε η Αλέξια να είναι όντως ερωτευμένη με τον Μάριο;;; Που πάει άραγε με τη Ζωηηηη; (Τα λέμε στο επόμενο πάρτ πιγκουινακιαααα μου❤️❤️😊).