Kabanata 16

243 3 0
                                    

Please tell me your reaction while reading HNNALS. ^^

Happy reading!

-----

Kabanata 16
Stupid

I need clue.

Hindi ko alam kung paano pakikitunguhan si Cairo. Am I going to call him 'Kuya'? That will be awkward.

I need air.

Hindi ko alam kung paano huminga, the house is big, para na siyang mansyon sa laki, pero ang hirap huminga. He's always at the veranda, at hindi ko mapigilan ang sarili ko na tanawin siya galing doon.

I need to wake up.

Each day passed, at sa bawat umaga na gigising ako, hindi ko pa din mapigilan ang sarili ko na gustuhin ang taong off limits.

Tell me? How to move on?

Kagat-kagat ang ballpen ay pinagmasdan ko ang video na nagpiplay ngayon sa PC ko, I'm watching the video of a girl who's doing stuffs to forget his ex.

Ex? Natawa ako sa naisip, we're not in a relationship, ang saklap naman kung ganoon. We just have this mutual understanding, but we're not in a relationship. No label.

The girl burned the gifts gaved by his ex. Napaisip ako, wala naman siyang ibinigay sa akin ah?
Second, the girl do her very best para hindi sila magkabanggaan o magkasalubong, funny again, nasa iisang bahay kami, and we're eating together, going to School together, because Mom is watching.

Damn this video!

Pinatay ko ang PC at inialis na din sa bibig ang ballpen.

Stupid girl. Do it, your own way! Huwag ng mag-rely sa video, that one wont help you!

"Ma'am, kakain na daw po," katok ang katulong sa pinto.

"Opo," sabi ko at tumayo na galing sa pagkakaupo.

Itinabi ko ang cellphone sa gilid ng lampshade, ayaw na ayaw ni Mommy na may cellphone pag kumakain kami.

I've been here for almost two weeks, ang hirap, pero kailangan.

Pinasadahan ko ang buong kuwarto. It's painted pink and white, airconditioned, may malaking kama, may sariling banyo at walk-in closet. It's bigger than my room at Pangasinan. They said this is my room since then, wala akong maalala about this room.

Pinihit ko ang pinto at tuluyan ng lumabas, I locked my room at mabilis ang lakad pababa, the house is very big, may malaking chandelier na nakasabit from the ceiling, grand staircase. The whole house is so elegant and modern, hindi ata ako masasanay sa laki nito.

"Kaila's happy at La Salle Julia," narinig ko ang boses ni Daddy. And they're talking about me.

Pumasok na ako sa dining, humalik ako sa pisngi ni Daddy at sunod kay Mommy.

"Anong oras ka nakauwi?" Dad asked.

"Around 6 PM po,"

"Kuya mo?"

Awkward.

"Cairo's with his friend siguro, basketball." sabi ko, not even sure.

"Sanayin mo na ang sarili mo na tinatawag siyang Kuya, he's ahead of you Kaila,"

I bite my lowerlip, Dad's really serious about this?!

"Tam," I corrected him. "Please call me by my name,"

"Oh, Kaila, nasanay kami na tinatawag ka sa pangalan mong Kaila," Mother said, smiling.

"Mom, I'm used to be call, Tammy,"

Her Name (Not A Love Story)Where stories live. Discover now