Her Name (Not A Love Story)

Kabanata 21

Kabanata 21
Truth

"Stop fooling around, Kuya." I address him properly, he is my Kuya after all. At kung ano man ang sinasabi niya ay hindi ko iyon matatanggap.

He's lying!

Gusto niya lang na umasa ako.
Gusto niya lang na saktan ako.

Dahil ba sa trato ko sa Kelly niya? Kaya siya ganito? O dahil talagang hobby na niya ang saktan at paniwalain ako sa mga bagay-bagay na malabo at imposible?

Tumulo ang luha ko dahil sa mga rason na tumatakbo sa isipan ko. He's a full jerk!

"Huwag na huwag mo na akong lalapitan kung ito lang ang sasabihin mo!" asik ko bago siya itinulak palayo, at tumakbo.

My tears can't stop, para siyang broken pipe na tuloy-tuloy ang pag-agos, at ang nararamdaman ko ay para ding alon sa dagat na malakas na humahampas sa dalampasigan at sa mga bato. Galit at malungkot.

Tulala ako sa isang bench dito sa isang parke. Madilim, at ang nagbibigay ilaw lang ay ang mga street light sa bawat kanto. Nakakarinig din ako ng mga awitin galing sa isang speaker, 'di kalayuan.

Sumasayaw ang mga dahon ng puno at mga bulaklak sa tabi lang nito. Ang luha ko ay tumigil na sa pagtulo, pero pag naaalala ko ang sinabi niya, naiiyak lang ako.

Tumunog ulit ang cellphone ko, numero ni Shane ang nasa screen. Kanina pa siya tumatawag pero wala akong planong sagutin ni-isang tawag niya.

I want to be alone.

"Malamig na, bakit andito ka pa?" Stranger seat beside the bench I'm sitting.

I look at him, and look away. Ayokong umalis dito, at ayoko rin siyang kausapin.

"Ang lalim nang iniisip mo, magandang dilag. Mukhang may problema ah," I hate nosy people. Hindi ko siya tinignan.

"Sobrang sakit na ba?" and from the soft voice and sympathy of his tone, ay nahila nanaman ako para umiyak. Ang sakit na nilulukob ang buong sistema ko, ay kumakalat na ngayon.

Pakiramdam ko, sinasaksak ang puso ko sa sakit. The pain is always here. Never leaving me. May forever, sa pain.

"It's hard to fall, nakakasakit. So don't even try to love a person who's off limits." sabi ko na tingin ko'y abot din sa pandinig niya.

"When you start to feel the word 'love', umiwas ka na agad, because love is not for everybody. Love is only for the fictional characters at the books, love is fake, love is cruel."

"At first it's so sweet but time comes the sweetness will fade, and the sour will start to begin."

"Ang love kasi, hindi dapat sineseryoso, kasi pag sineseryoso, mas lalong gustong kumawala, mas lalong nakakasakit."

"Sabi nga nila, too much, can hurt you so much. So don't fall."

Tuloy-tuloy kong sabi. Hindi ko na naipreno ang bibig.
"And especially, don't fall to your sibling, it's incest." I laughed, and cries after few seconds of laughing.

"You talk to much, young lady." the Stranger is now sitting beside me. Ngayon ko lang din napansin na nakahawak na siya sa likod ko at tina-tapik-tapik ito.

I look at him, his eyes is gray.

"Pero nakalimutan mo, na ang sarap magmahal." ngumisi siya, the way he smile. It reminds me of someone.

"When you're in love, it's a miracle. Because, love is scared, heart is scared. God made you, he loves you. So why you keep on saying, love is fake? No. There's no fake love at all, the living proof is you. Paano ka nabuhay kung hindi nagmamahalan ang mga magulang mo?"