Hazan'dan...
-------------------
Bugün alışverişe gidicektik,Selin,ben ve Ece... hızlıca üzerime birşeyler giyip, saçımı dağınık topuz yaptım.ve hızlıca aşağıya indim.(Hazan'ın kıyafetleri)
Aşağıya inince,Ece karşımda sınırlı bir şekilde duruyordu.gözlerini devirip,konuşmaya başladı.-heleşükür gelebildin Abla!meyve veriyodum az daha gelmeseydin!
"Abartma Ece geldik işte yaa!"
-peki,tamam bişey demedik!Bu sefer çocuk gibi trip atıyordu.
Elime çantamı aldım ve Ece'nin hemen arkasından evden çıktım.
Buluşucağımız yere gidince bir de Selin'den çektim.-nerede kaldınız.saat 1'e geliyor.
-Ablam durmadan kıyafet giy,çıkart yapınca oluyor işte böyle şeyler!
"Bana yüklenmeyin.yeter artık! istemiyorsanız bir daha sizinle gelmem!!!oldu mu?"İkisi de bana şaşkın şaşkın baktıktan sonra;
-sustuk!
Deyip, ağızlarına görünmez fermuar çektiler.heh! çocuk gibi tripler...
2 saat sonra:
Nihayet alışveriş bitmişti.Ece direk okula geçti,alması gereken not varmış.bende eve dönüyordum.yolda yürürken Farah'ı gördüm.hiçbişey yokmuş gibi el hareketi yapıp,yanıma gel dedi.
-Hazan!ne büyük TESADÜF!!
"Evet yaa! TESADÜF!"
-eee nasılsın?
"İyiyim Farah.sen?"
-ne olsun bende.bıraktığınız gibi işte!
"İşler nasıl?"
-babam yanına çağırdı, Amerika'ya gittim.1 hafta önce döndüm.
"Bizde Amerika'da kaldık,dün sabah döndük."
-benim işim varda sonra görüşürüz.
"Tamam.zaten benimde gitmem gerekli.bayy!"Ayy bu kızı hiç özlememişim yaa!
Tesadüfmüş yok takip ediyorum seni!
Allah aşkına yaa!insan nasıl bu kadar sinir bozucu oluyor yaa!
Eve varınca kapıda tanımadığım bir kız duruyordu.yanına gittim ve selam verdim.acaba niyeti neydi?"Merhaba!kime baktınız?"
-Ege'ye...yani şeyy.arkadaşıyım.evde mi acaba?
"Ege mi?Ege nerede bilmiyorum.belki evdedir.ben de kuzeniyim.Hazan ben peki sen?"
-memnun oldum.bende Nil, Nil Erkoç.
"Memnun oldum Nil."Zile bastım.açan şanslı kişimiz;Fazilet halamdı.
-hoşgeldin Hazan.aaa Nil.yavrum sende hoşgeldin.içeri geç hadi.
"Hoşbulduk hala."
-hoşbulduk Fazilet teyze.İçeri geçtiğimizde Nil içeriye,oturma odasına gitti.bende odama çıkıp,Yağız'ı aradım.
-aloo,Hazan!
Biz birbirimize canımlı cicimli konuşmazdık.arada bir Yağız bana rehberine kaydettiği gibi seslendirdi.tahminleri alalım.
'sevdam'derdi.bende ona'sevdalı'."Yağız,ne olduğunu biliyor musun?"
-tabii ki de Hayır,ama anlatırsan bilirim.
"Yağız!!bak gülme.Farah ile karşılaştık."
-eee.5 dakika içinde olanları abarta abarta anlattım.Yağız işi olduğu için kapattı.
Şirketi buraya taşıyacaktık.bunun için sıkı çalışmak gerekiyordu.gece gündüz durmadan çalışıyordu.ve birbirimizin yüzünü bir günde neredeyse bir kere görüyorduk.o da uyanınca...Farah konusu kafamı karıştırdı.yani bir insan, sevdiği bir adamın karısına,nasıl bu kadar sakin ve sevgi dolu davranabilirdi ki?!!
Tüm gece onu düşünücem şimdi.-Hazan,girebilir miyim?
Bu ses Aras'ın sesiydi.
Onaylarcasına başımı salladım.
Yanıma oturdu.ikimizde ellerimizle uğraşıyorduk.sanırım bu genetik bişeydi.üzgün veya sıtresli yani kafamı bişeye taktığımda ellerimle uğraşırdım.sanırım Aras'da öyle...
Bir süre ikimizde sessizliği koruduk.
Bu derin sessizliği bozan kişi Aras oldu.-sanırım yine bişeye kafanı taktın.ellerinle oynuyorsun.
"Sanırım sen de öyle."
-evet.
"Önce sen "
-önce senİkimiz de aynı anda söylemiştik,gülümsedi... gülümsedim...
"İyi ki varsın Aras.iyi ki kardeşimsin.senin kurduğun tek bir cümle beni o kadar rahatlatıyor,o kadar mutlu ediyor ki...içim sıcacık oluyor senin bir gülüşünle...bana bakışınla...sen her 'yanındayım'dediğinde bir tane yedek
Kalbim olduğunu hatırlıyorum...kardeşlik böyleymiş demek ki...yaslanacağım bir babam,omzunda ağlıyacağım bir annem yok ama,ikisini de yapabilecek koca yürekli bir kardeşim var.iyi ki varsın..."İkimizin de gözleri dolmuştu.
Aras'ın gözleri,ağzımdan çıkan her bir cümlede daha da büyümüştü.
Onun gözlerine baktığımda,samimiyeti görüyordum.-sen de Hazan.sen de iyi ki varsın.
Benim söyliyecek çok bir sözüm yok.sadece şunu bil,yanındayım...her zaman ...eee anlat bakalım.Bugün yaşadığımız her şeyi birbirimize anlattık.Aras,Simay ile çok büyük kavga etmiş nedeni kıskançlıkmış.ikisi de birbirini kıskanıp,birbirlerine öfkelerini kusmuşlar.güzel anların tadını bozan köşemizde bugün;YAĞIZ EGEMEN var
Endişeli bir şekilde yanıma geldi.bu arada Aras odayı çoktan terk etmişti.kapının kapanış sesi ile kendime geldim.Yağız yanımda,bana endişeli gözlerle bakıyordu.-Hazan'ım iyi misin?
Hazan'IM mı dedi bana o.hafif gülümseyerek.
"İyiyim Yağız'ım."İkimizde birbirimize yaslanmış öylece oturuyorduk.birden biri cama taş attı.
Evet,sizce kim?;evet bravo! doğru tahmin,*Farah*ama pencereyi Yağız açtığında kimse yoktu.-serserilerdir.
"Farah'tı."
-gördün mü gözlerinle hayır.bu kadar kafana takma.buraya gelip,cama taş atıp,gitmez Farah.artık lütfen kafamda kurma, korkuyorum.
"Nee?bana inanmıyormusun?ne yaptığını anlamadın mı?,bize oyun oynuyor.böylece biz kavga edip,ayrılıcağız sen de onunla evleneceksin."Yağız anlamaz gözlerle baktı.son bir şey söyleyip,odadan direk çıktı.
-sen delirmiş olmalısın.ben çalışma odasındayım.
Hazan'ın gözlerinden bir damla yaş firar etti.sevdiği adam ona değil, yabancı ve onların kötülüğünü isteyen birine inanıyordu...
***
Farah'tan...
---------------
Hahaha!bu daha başlangıç.ilk Hazan'ın elinden sevdiğini alıcağım.sonra da Yağız'ı süründürüceğim... hoşçakalın Yağ & Haz... hoşgeldiniz Yağ&Fah...Bölüm sonu...
***
Bölüm sonu yorumları alalım 😋
***
Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın ⭐💜
***
•Beğenmediğiniz veya olsa güzel olurdu dediğiniz yerleri yorumlara yazabilirsiniz•
***↪↪↪↪ Birdelihayalpirest_↩↩↩↩
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~İMKANSIZ AŞK~
Fanfiction*Ne olduğun değil,ne olacağın önemli...* *** Kim olduğunu,nasıl hayatın olduğunu bir kenara bırak...çünkü belki bu yaşadığın,senin gerçek hayatın olmayabilir... *** Onlar da aşıktı,ama onlarınki İMKANSIZ'dı... ***