Chapter 21

56 9 0
                                    

Keith's POV

I've been spying on her.Til I had a chance na magkausap kami.But it doesn't turn out well.She had changed.Hindi na sya yung kilala kong nakangiti lagi.

I admit.Yeah,that I'm a jerk.And,I'm sorry for that.Nabigla lang ako sa mga pangyayari.

'I'm sorry,Zoey.But this is for the best.'



Zoey's POV

Kakarating ko lang galing sa mall.Bumili kasi ako ng ice cream.Yun kasi ang kini-crave ko palagi.Naubos ko na yung stock ni Niknik eh.Tapos nagulat na lang ako ng bigla akong sinabihan ng landlady ko na,umalis na raw ako dito.

"Po?!May kulang po ba ko?Magbabayad po ko."

"Pasensya ka na talaga iha.Maghanap ka na lang ng iba.O pano aalis na ko at may aasikasuhin pa ko.Mag-iingat ka."

"Hindi na po ba talaga pwede?!"

Pumasok na muna ko sa loob.Bukas wala na kong titirhan.Ayoko namang humanap pa ng iba.Eh dito lang pinakamura eh.Saka ayokong istorbuhin si Niknik.Nakakahiya na talaga.

*sobs*

"Pano na ko neto?San na ko pupunta?Ito na ba yung karma ko?Kung ganun,humihingi po ako ng tawad.Pano na yung baby ko."



Morning

Bumangon ako na mabigat ang kalooban.Agad akong napatakbo sa c.r ng masusuka ako.

"Ahkkk....ahkkkk..."

Tapos ito pa.Yung morning sickness ko.Pagkatapos ay nagtoothbrush na ko at naghilamos tapos papunta na ko sa kusina.Nagulat pa ko ng may nagsalita.

"Morning."

"Ikaw na naman?!Ano bang pinupunta mo dito diba ayaw mo naman sa'kin?Why waste your time sa taong manloloko na tulad ko.At pano ka nakapasok sa bahay ko."

Tumayo sya mula sa pagkakaupo at lumapit sa'kin at h-hinalikan ako.H-Hinalikan ako.'No,Zoey!Magalit ka.'

"T-Teka what are you doing?Umalis ka na!"

"No!Not until you come with me.At nakapasok ako kasi I have a spare key."

"W-What?B-Ba't na sayo yan?!"

Ngumisi lang sya sa'kin.At hinawakan yung beywang ko habang ang kamay ko naman ay nasa dibdib nya.

"Of course,dahil ako mismo ang nagpaalis sayo dito."

Nagulat ako sa sinabi nya.Sya?Sya ang may gawa nito sa-sa'kin?

"I-Ikaw?Why?Why Keith?!Ba't mo ba ko ginaganito?Ba't mo ko pinapahirapan ng ganito?!Please kahit ngayon lang,hayaan mo na ko.I'm pregnant!Ayaw mo sa kanya diba?!Pwes,iba ako.Mahal ko ang baby ko!Please!"

Napaiyak na ko.Sobrang sama nya!

"I'm sorry.I'm doing these for our baby.You need to stay with me.I'm the father and its my responsibility.I don't like this place for you to live in.Sobrang liit ng apartment mo and its not good for the baby."

Tama sya.Ayoko namang maging selfish.My baby needs a comfortable place.Para sa anak ko.Papayag ako.Pero dapat wag akong magpapadala sa kanya.

"Fine.I'm going with you.Alang-alang sa anak ko."

"Anak natin."

Tapos ngayon inaangkin na nya ito na sa kanya samantalang noon parang nandidiri sya sa anak ko.

"Sabi mo eh."

Sana lang hindi ako nagkamali sa naging desisyon ko na to.Hindi ko hawak ang panahon.Babalik rin sya sa dati.Baka nga,darating ang araw na papalayasin ulit nya kami eh.O baka naman ilalayo nya sa'kin ang anak ko sa'kin.Yun ang hindi ko hahayaang mangyari.



He's My HusbandTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon