Kadın isterse; hem deli hem cesaretli, hem de kuralsız olabilir!
Bir adamın hayatını kurtaracak kadar güçlü olabilir.
Bir adamın aklını başından alabilir.
Güçlü bir adama yukarıdan bakabilir.
Dünyayı karşına alıp o adamı güçsüz kalbine rağmen sa...
Ben bir iblisim, insanları tuzağa düşüren bir şeytanım.
Aç gözlü insanlara kazandırır; daha fazlasını istediklerinde ise ,yok ederim...
Barlas'la bu köyde geçirdiğimiz tatil bitmişti fakat yola çıkma işi bizim için zorlaşmıştı. Bu karda nasıl gideceğimizi ikimizde düşünüyorduk fakat çözüm yolu yoktu. Benim okulum, Barlas'ında şirketteki işleri vardı bu yüzden mecbur çıkmak zorunda kaldık yola. "Kadir, özel araçla geliyorsun değil mi?" Özel araçtan kastı neydi bilmiyorum fakat Barlas yola emin adımlarla çıkıyordu. Valizimiz olmadığı için köy meydanına gitmek daha kolay olmuştu. Meydanda beklemeye başladığımızda Barlas kollarını belime doladı ve yüzünü boynuma gömdü.
"Sende bana bulaşmasaydın, köyde başıma gelen komik şeyleri anlatıp gülmeye fırsat buldun resmen." Diyerek ona carladım. İlk geldiğimizde yılan diye inek dışkısına basmamdan, başımdan aşağı kovayla süt dökmeme hatta soba yakarken tüm odaları dumanla sarmama kadar. Tamam bu hayata alışık olmadığım için yanlış yapmış olabilirim.
"Özüm." Kokumu içine çekip belimi daha sıkı sardı. "Varlığın ,beni delirtiyor.."
"Sen zaten delisin." Erkeksi gülüşü kulağıma dolarken ağzından çıkan soluğu boynumdan içeri akmıştı. Tenimi ısıtan nefesinden uzaklaşmak istercesine geri çekildim ve gözlerine odaklandım. "Neye gülüyorsun?" Carlayarak ondan ayrıldım. "Bir daha dalga geçersen ,yüzüne bakmam!"
"Hayır, dalga geçmeyeceğim." Yüzümü okşayarak anlımı öptü. "Sadece ,seninle karşılaşmadan önce bana , birinin varlığıyla huzur bulacaksın deseler." Yine güldü. "Bir tarafımla gülerdim. Ama şimdi." Bana sevgiyle baktı. "Sen olmadan nasıl yaşamışım?" Kollarımı ona dolayıp sıkıca sarıldım. Burada birbirimize daha çok alışmıştım resmen ve onsuz nasıl yaşarım sorusunu bende düşünür olmuştum. Araba sesiyle Barlas'tan ayrılıp köyün girişine döndüm.
"Bu ne, son model tank mı?" Barlas güldü.
"Kar aracı, Kadir'i gönderip aldırdım." Karşımda duran garip araba modelini ilk kez görüyordum ,daha doğrusu tankı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Devasa aracın kapısı açıldığında Barlas belimden tutup ilerleterek araca bindirdi. İçi son derece sıcak ve rahattı. Barlas oturup beni kendine çektiğinde geniş koltuğa doğru savrularak üzerine çıktım.
"Manyak mısın sen?" Kapılar kapandığında Kadir hareket etmeye başlamıştı.
"Uyumak istiyorum, lütfen sus." Deyip kafasını yine boyun girintime soktu.
"Boğulacaksın." Diyerek geri çekilmeye çalışsam da izin vermedi.
"Kokun uykumu getiriyor" Bacaklarımı koltuğa uzatıp kafamı omzuna yasladığımda benimde gözlerim kapanmaya hazırdı. Bir süre Barlas'ın yüzünü inceledim ardından gözlerimin ısrarıyla kapattım.
