Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sayıner köşkünde hala bir kargaşa var. Öyle ki Bülent Sayıner ve ailesi köşke geldi. Uzun süredir İstanbul'a gelmeyen ailenin aniden gelmesi neyin habercisi acaba? -kartanesi."
"Bak beni dinlemen gerek," dedi Bartın. Aile arasında yapılacak minik düğüne o da davetliydi ve İpek ile birlikte bir odadaydı. İpek derin bir nefes aldı. "Dinliyorum," dedi sakince. Kırmızı bir elbise giymişti ve yine çok yakışmıştı. Bu kadın çok güzeldi!
"Başak ile ayrılalı çok uzun zaman oldu. Dün neden geldiğini bilmiyorum. Bana inanmalısın," dedi Bartın tek bir nefeste. İpek kollarını göğsünün üstünde bağladı.
"Zaten inanıyorum Bartın Bey. Dediklerinizi dün ben de söylemiştim," dedi İpek gayet soğuk bir tavırla. Dün çok büyük bir hayal kırıklığına uğramıştı İpek. İlk kez aptal gibi hissetmişti ve bunu hissettiren adamdan nefret ediyordu.
"Neden aramıza mesafe koyuyorsun o zaman?" dedi Bartın. Neden böyle davrandığını bilmiyordu ve bu canını sıkıyordu.
"Biz hep böyleydik," dedi İpek ve bu konuşmalarına son noktayı koydu. Bartın ona boş boş bakarken, İpek odayı terk etti. Hep böyleler miydi? Hayır son günlerde yakınlardı. Onu öpmüştü! Az önceki soğukluğa sinirlenen Bartın masanın üstündeki her şeyi yere devirdi ve sinirle bağırdı. "Bu kadının derdi ne? Allah aşkına!?" Sinirinin geçmesi uzun zaman aldı.
İpek odadan çıkar çıkmaz tuttuğu nefesi bıraktı. O güçlü bir kadındı. Bir erkeğe yenilmeyecek kadar güçlü! Nedense Bartın'ın yanındayken güçlü olmak için daha fazla çaba harcıyor, daha çok yoruluyordu. Yüzüne tatlı bir gülümseme yerleştirip salona girdi.
*****
"Buyurun efendim. Kahveniz," dedi Ulya. Bartu onu görmek için sürekli bir şey isteyip duruyordu. Yakında mide fesadı geçirecek kadar çok şey yiyip içmişti.
"Sanırım evli değilsin Ulya!" dedi Bartu birden. Bu sorusu Ulya'yı şaşırtırken Yaman'ı öksürttü.
"Evet Bartu Bey."
Bartu kaşlarını çattı. "Bey mi? Bartu demen yeterli!" dedi tatlı bir şekilde. Yaman konuşmanın arasına girme ihtiyacı hissetti.
"Bu isteğin çok zor kuzen. Ulya sadece bana ismimle seslenir. Bu da uzun zamanımı aldı. Değil mi Ulya?" dedi Yaman. Umutla Ulya'ya bakıyordu. Bu masum kız Bartu'nun kurbanı olamazdı.
"Evet, Yaman," dedi Ulya hafif gülerek.
"O zaman ben de sen bey demekten vazgeçene kadar burada kalırım," dedi Bartu ve Ulya'nın tepsi tutmayan elini yakaladı. Ulya Bartu elini öperken, telaşla Yaman'a bakış attı. Yaman ise kuzeninin bu kadar hızlı ve cüretkar olmasına şaşırıyordu.
"İzninizle," dedi genç kız ve hızla odadan çıktı.
"Ah çok çekici bir kız, evli de değilmiş. Bakarsın yakında benim düğünüm için toplanırız kuzen," dedi Bartu Ulya'nın gidişini izleyerek. Yaman ise kızarmıştı. İçinde anlam veremediği bir sinir vardı. Ulya'ya hiç o gözle bakmamıştı ama o gözle bakan birine de şahit olmamıştı. Gerçekten çekici mi diye düşündü bir an. Sonra kendi kendine kızdı. Ulya kardeşi gibiydi, ona bu gözle bırak bakmayı düşünmesi bile yanlıştı.
