வேலை முடித்து சித்ரா வீடு திரும்பிய போது.. அங்கே செழியனின் அம்மாவும் அப்பாவும் அவளுக்காக காத்திருந்தனர்.
கமலியின் முகம் சந்தோஷத்தில் நிறைந்திருந்தது. காரணம் புரியவில்லை சித்ராவுக்கு.
வைதேகி சித்ராவை பார்த்து.. “உட்காரு மா..”என தன்னருகில் உட்கார வைத்தார்.
தயக்கமாக அவர்கள் இருவரையும் பார்த்து புன்னகைத்தபடி அமர்ந்தாள் சித்ரா.
“செழியனுக்கும் உனக்கும் கல்யாணம் பண்ணலாம்னு நாங்க பிரியப்படுறோம்.. நீ என்னமா சொல்ற..” என கேட்டார் வைதேகி.
அதிர்ச்சியில் பேச முடியாமல் தவித்த சித்ரா.. “அ.. அம்மா நீங்க வந்தது செழியனுக்கு தெரியுமா..” என கேட்டாள்.
“ம்.. தெரியும் டா.. அவன் கிட்டயும் பேசிட்டு தான் நாங்க இங்க வந்தோம்..” என்ற வைதேகி.. கமலியிடம் ஏதோ பேசத் தொடங்கினர்.
சற்று நேரம் யோசனையுடன் இருந்தவள்.. மறுத்து பேச வாய் திறக்கும் முன்.. தன் மீதிருந்த கமலியின் பார்வையை கவனித்தாள். அதிலிருந்தது ஏக்கமா.. பாசமா.. கண்டிப்பா.. கெஞ்சலா.. மிரட்டலா.. புரியவில்லை சித்ராவுக்கு.
சத்யநாதன் சித்ராவிடம்.. “என்னடா அமைதியா இருக்க.. உனக்கு சம்மதம் தான..”என கேட்க மூவரின் பார்வையும் அவள் மீது பதிந்தது.
“ஆ.. ஆங்.. ச.. சம்மதம் தான்..” என்றாள் சித்ரா.
மூவரின் முகமும் சந்தோஷத்தில் மலர்ந்தது. சித்ரா மட்டும் வாடிய முகத்துடன் அமர்ந்திருந்தாள்..
“படிப்பு முடிஞ்சு வேலைக்கு போனதும் வேலை வேலைனு வீட்டுக்கு வராம இருந்தான்.. ஆர்த்தி கல்யாணத்துல சித்ராவை பார்த்ததும் மனசு மாறிட்டானு நினைக்கிறேன்.. இங்கே இருந்துட்டான்..” என செழியன் மனதில் சித்ரா இருப்பதை வைதேகி பெருமையோடு சொல்லிக் கொண்டிருந்தார்.
அதைக் கேட்ட சித்ராவுக்கு.. அப்போது தான் செழியன் தன்னுடன் வேண்டும் என்றே எதாவது காரணம் சொல்லி.. நேரம் செலவிட்டான் என புரிந்தது. எப்படி அவன் இவ்வாறு எண்ணினான்.. ஏதேதோ யோசித்தபடி இருந்தாள் சித்ரா.
