Erçil: Bir dakika, sen beni sevdiğini mi ima ettin?
Erçil: Bilmem farkında mısın ama ben arkadaş grubum haricinde kimseye değer vermem. Ailem haricinde.
Erçil: Ha çok seviyorum diyorsan, isminle gel.
Erçil: Anonim olacağım diyorsan, seni nasıl kaydedicem ben amk.
053...: E diye?
Erçil: Tamam, seni tanıyor muyum?
E: Belki?
Erçil: Bana belkilerle gelme.
E: Ne yapabilirim?
E: Seni tanıyorum dediğim an, beni bulursun.
E: Ama tanımadan sevmiştim seni.
E: 6.sınıftan beri.
E: Sen diyeceksin ki, 6 yıldır beni mi seviyorsun?
E: Evet.
E: Her şeyimi ellerine bırakabilecek kadar çok.
Erçil: Madem 6.sınıftan beri seviyorsun, neden hiçbir şekilde ben seni fark etmedim?
E: Aynı sınıfta değildik.
E: Hâlâ da değiliz.
E: Sadece o tenefüslerde, o küçük 10 dakikalarla seni görmek beni yoruyordu ama değer.
E: Lisede, en ufak şeyde boş bırakıldığınızdan, daha sık görüyordum.
E: Artık daha sık görüyorum.
*Şuraya da şu küçük notu bırakayım, whatapps grubu kurdum, 15 kişi olana kadar alımlar devam edecek ve yaklaşık sekiz kişi kaldı, katılmak isterseniz, bana çekinmeden yazabilirsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
karanfil|texting
Short Story→tamamlandı Bu kitap, karanfil sevenlere ithafen. E: Senin haberin yok ama ben kalbimi avuçlarına bıraktım E: Ne olur, avucunu kapatma E: Ölürüm