Hardest Time.. Completed.. 😊

Chapter 12

Ricky Wayner

Sinaran matahari yang mengejutkan sy dari tidur. Sebenarnya sy masih penat lagi sebab berkerja keras semalam dengan Sophie. 😅😅 Perlahan-lahan tangan bergerak ke sebelah sy baring dengan niat ingin memeluk Sophie. Sy mahu hidu bau badan dia ba. Masih lagi sy ketagih dengan bau badan dia.

Dengan mata yang masih tertutup sy mencari badan Sophie sebelah sy tapi kosong. Sy buka mata memang kosong. Mungkin ditandas. Masih lagi tidak berbaju sy berdiri saja. Kalau Sophie dalam tandas confirm sy pun ikut mandi. Mana tau kan boleh lagi. Hahaha.. Mula-mula yang ketuk dulu tapi tiada respon. Peliknya. Sy pusing tombol pintu tidak berkunci. Bila masuk dalam tandas memang tiada Sophie dalam. Tandas pun kering saja. Cepat-cepat sy pakai bath rope dan mula check setiap sudut termasuk di luar balcony tapi tetap sy tidak melihat Sophie.

Apa patut sy buat ne? Tiba-tiba otak sy blank. Sy duduk di katil sambil picit kepala sy. Kenapa Sophie? Kenapa? Tanpa disedari air mata sy jatuh. Sy belum bersedia lagi untuk kehilangan Sophie. Sy cuba untuk menebus segala kesalahan sy. Akhirnya sy teriak sekuat hati sy sampai manager hotel datang ketuk bilik sy. Ada konon orang complaint.

Sy siap untuk check out. Bila sy ingin mengambil HP sy di meja tepi katil. Ada sekeping kertas bertindih dengan HP sy. Sy ambil tu kertas & mula baca.

"Pertama sy mahu minta maaf sebab pergi begitu saja tanpa minta kebenaran dari Tuan. Sy tahu tuan pasti marah dengan sy sekarang tapi tolong berikan sy kebebasan yang sepatutnya sy miliki. Sy janji akan jaga diri sy dengan baik. Tuan tidak perlu risau dan cari sy lagi lepas ne.

Sy berharap Tuan tidak menyimpan dendam terhadap sy lagi. Bagi sy cukup lah atas apa yang Tuan sudah lakukan terhadap sy sepanjang sy berada di Rumah Tuan. Semuanya bagaikan mimpi ngeri buat diri sy. Namun saat Tuan bawa ke Sunset Lake, ia bagaikan mimpi yang indah buat sy. Sy pasti tidak akan lupakan memory kita bersama di sini.

Halalkan segala makan minum sy sepanjang berada bersama dengan Tuan. Sy juga berharap Tuan menemui kebahagian Tuan. Tolong jaga diri dan kesihatan Tuan.

Untuk pengetahuan Tuan, sy sudah pun memaafkan Tuan cuma sy masih belum cukup kuat untuk meneruskan hari-hari sy bersama Tuan lagi.

Will always miss you..

Sophie.."

Sepanjang baca surat Sophie memang air mata sy mengalir saja. Begitu dalam luka yang sy buat terhadap diri Sophie. Dia trauma dengan sy dan paling sakit hati bila sy terpaksa melepaskan dia pergi. Macam mana sy mahu teruskan hidup sy lagi selepas ini. Setiap hari tanpa dia pasti hidup sy akan gelap dan tidak teratur.

Bermula kisah hidup sy tanpa Sophie. Masa sy bagi tahu Zoy pasal Sophie, berabis juga sy kena marah dan siap dia sumpah-sumpah sy lagi. Dia marah betul dengan sy sebab tidak pandai jaga Sophie bagus-bagus. Sy terima saja segala caci maki dari Zoy. Memang sy layak pun.

1 tahun hidup sy terumbang ambing. Sepanjang 1 tahun juga sy sudah tidak masuk kerja dan asyik berkurung di rumah. Zoy datang juga check sy walaupun dia marah dengan sy. Lepas tu Max lagi rajin bermalam dirumah dia. Mula-mula dia hairan kenapa sy jadi begini teruk selepas Sophie pergi sebab bagi Max Sophie tu hanya pembantu rumah kan. So sy terus terang lah yang Sophie sudah menjadi isteri sy yang sah dari segi undang-undang. Punya marah Max tu time sebab dia cakap sikit lagi dia mahu kac jadi Sophie sebagai girlfriend dia.

Mumy dan daddy pun ada sesekali datang. Mereka ingat sy sakit tapi sy cakap ok juga cuma tiada mood mahu keluar atau pergi kerja. Bila kena tanya sampai bila sy mahu begini, sy cakap sampai sy mati kali. Menangis lagi mumy. Dia cakap cukup lah dia sudah kehilangan seorang anak. Dia tidak mahu sy lagi. Daddy tu cuma mendiamkan diri asal termention nama arwah adik sy. Sy tahu mumy terseksa tengok sy hidup terurus.