Hiç beklenmedik bir şekilde Ais'i affetmiştim. Neden yaptım bilmiyorum ama onsuz yapamadığımı hissettim. Dünkü yaşadığım korkuyu hayatımda hiç yaşamamıştım. Ona bir şey olması, hele küsken onu kaybetmek.. Hayatta son istediğim şey bile oldmadığına eminim. Bu yüzden gece yine onun kollarında, belkide hayatımdaki en güzel uykuyu uyumuştum. Ais bana çok fazlaydı, biliyordum ama onu da bırakamıyordum. Benim yanımdayken yirmi yedi yaşında bir adam gibi değilde, henüz on dokuz yaşında bir genç gibiydi. Kanı zaten deli akıyordu ve bu da benim en sevdiğim özelliğiydi. Kafasına göre her istediğini yapıyordu.
"Prenses.." En güzel günün ilk güzel cümlesiydi bu. Ais'le ilk karşılaşmamda bile bu kadar duygu beslemiyordum ona. Şimdi ise çok farklıydı.
"Ştt. Sevgilim?" Uyuyor numarası yaptığımdan dolayı ştt demişti, ama sevgilim?
"Sevgilim?"
"Ah, her şeyim demeliydim. Pardon."
"Ais iyi misin?"
"Hayır sadece sensiz yapamadığımın farkına vardım." Bu cümlesiyle ona sıkıca sarıldım. Hayatta bulduğum en güzel şey oydu. Kaybettiklerimin yanında hayatımın en güzel parçasıydı.
--
İnternetim yok, atamıyorum bölüm o yüzden kusura bakmayın. İki üç gün yokum uzun üç tane bölüm yazıp geldiğimde paylaşmayı düşünüyorum. Bu arada bölümlere YORUM ATIN YORUM ŞSÖXŞXLDXLDĞXDĞXLSŞXLS
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansızım | Texting
FanfictionBilinmeyen: Bir beraatıra da beraber çeker miyiz? *** TAMAMEN KURGUDUR. YORUMLARINIZI YAPARKEN KURGU OLDUĞUNU UNUTMAYIN.
