İmkansızım | Texting

1.5

(Medya Azra'nın giydikleri.)

Azra'dan:
Çok abartı giyinmiş olmamı umursamadan elime aldığım bordo ruju dudaklarımda gezdirdim. Bara gidiyorduk sonuçta ve gece gidecekmiş gibi hazırlan demişti. Gece gitsem böyle giderdim herhalde.

Ais: Hazır mısın

Angaralı: Evet

Ais: Kapıya çık

Mesajına görüldü atıp biraz parfüm sıktıktan sonra evden çıktım. Çevreye baktığımda Ais'e dair hiçbir şey yoktu. Önümde duran arabadan fırlayan Ais'le olduğum yerde kalakalmıştım. "Bu halin ne lan?" Ne var ki halimde. "Gece gidecekmiş gibi hazırlan demedin mi?" Sabır dilenerel eliyle yüzünü kapattı. "Gerizekalı üstüne ceket al falan demek istemiştim ama çıplak gelseydin? Böyle mi kızım senin tüm kıyafetlerin. Git çıkart şunları düzgün bir şeyler giy." Hayır yani ne var sanki giydiklerimde. Abartılacak kadar değildi bence. "Değiştirmiyorum."
"Azra. Hadi güzelim. Hadi canım. Eve gelince giyersin şimdi git değiştir." dedikten sonra o mükemmel gülüşlerinden birini yüzüne yerleştirdi. Bu gülüşe hayır demek mümkün müydü? Tabi ki de değildi. Arkamı dönüp eve ilerlemeye başladım. Ais'in sorun çıkartacağını az çok tahmin ettiğimden dolayı deri ceket, kot pantolon ve siyah bir tişörtten oluşan bir kombin daha hazırlamıştım. Eve girdiğimde kenarda duran kıyafetleri hemen üzerime geçirip aynanın karşısında yerimi aldım. Çok sade duruyordu, sanki bara değilde alışveriş merkezine gidecekmişim gibi. Ama olsun.
Hızlı adımlarla evden çıkıp Ais'in yanına ilerledim. "Olmuş mu?"
"Olmuş." deyip sırıttı ve arabaya ilerleyip binmem için kapıyı açtı. Böyle yaptığında nedensiz bir şekilde gülümsemiştim. Arabaya bindiğimde kapıyı kapattı ve kendiside yanımdaki koltuğa geçti, doğal olarak. Bakalım bizi nasıl bir gece bekliyordu..
**
Arabadan indiğimizde Ais'in elimi kavrayan ellerini çok net bir şekilde hissedebiliyordum. Sahiplenme duygusunu çok ağır yaşıyordu, gerçekten. Bu durum hoşuma gitmiyor da değildi hani. Barın kapısının önüne geldiğimizde ise elimi bırakıp kolunu omzuma koymuştu. Beraber içeri girdiğimizde ben yine sahnenin en önlerine geçip onun gelmesini bekledim. Geldiğinde ise işte şarkılar arka arkaya sıralanıyordu. Ona aşık olduğunu sanıp sadece fan olduğunun farkında olmayan bir sürü kız vardı burda. Ona gerçekten aşık olsalardı, onu sadece izlerlerdi. Benim yaptığım gibi. Her hareketini, her mimiğini, her saç telinin hareketini bile büyük bir dikkatle izliyordum. Eşlik etmek mi? Unutuyordum işte onu izlerken. Şarkıların sözleri aklıma bile gelmiyordu. Beni öptüğü, benimle uyuduğu anlar aklıma geldikçe beynim uyuşuyordu. Bunları düşündükçe yoruldum ve kenara bir yere geçip oturdum. Son birkaç günde yaşamadığım şey kalmamıştı gerçekten. Tüm hayallerim gerçek olmuştu neredeyse. Çok sevdiğim o adam artık benimleydi. Beni seviyor muydu bilmiyorum ama yanımda olması bile bana yeterdi.
**
Aradan saatler geçmiş, hemde baya bir zaman geçmiş ve Ais'in sahnesi yeni bitmişti. Yorgunluğu gözlerinden okunuyordu ama işini çok seviyordu, belliydi. Üstünü değiştirmesini bekliyordum şimdi de. "Hadi gidelim." diyerek omzuma dokunan ellerle yerimden kalkıp ona sarıldım. Onu gördükçe aşırı bir duygu patlaması yaşıyorum gerçekten ya. O da bana sarılınca geri çekildim ve kolunun altına girip adımlarına ayak uydurarak onunla ilerlemeye başladım.
**
Kısa bir süre sonunda bir evin önünde durmuştuk. Sanırım onun eviydi, çok mükemmel lüks bir yer denilemez ama cidden iyiydi. Aynı bar gibi burası da şehir merkezinden uzaktı. Sanırım sahne aldığı geceler burda kalıyordu. Arabadan indiğinde onu takip ederek arkasında ilerledim. Evin kapısı açıp geçmem için eliyle işaret yaptı. İçeri geçip gördüğüm ilk koltuğa uzandım. Elbisemi değiştirmiştim ama topukluları çıkartmayı akıl edememiştim ve on beş cm topuklular emin olun hiç rahat değildi. "Yanlış yere yattın güzelim, hem yorulmak için daha çok erken." dedikten sonra beni kucağına alıp evin içinde ilerlemeye başlamıştı. Söylediklerinden dolayı salak salak gülüyordum bende. Büyük ihtimalle yatak odası olduğunu tahmin ettiğim yerin kapısına gelince kapıyı açtığında tahminlerimin doğru olduğunu farkettim. Siyah ağırlıklı ama şık bir odaydı, bence. Beni yatağa bıraktığında bende tuttuğum nefesimi bıraktım. Tişörtünü üstünden yavaş yavaş çıkartırken gözlerim kocaman açılmıştı. İnsan mısın be? Eli pantolonunun düğmelerine gittiğinde ellerimle gözlerimi kapattım. E bu kadarda olmaz yani. Terbiyeli olasım geldi şuan. "Pantolonla uyumamı beklemiyorsun heralde." Yoo kesinlikle beklemiyorum ben pijamayla uyuyorum ya çünkü. Sabır ya sabır. "Ben neyle yatıyorum Ais? Şaka mısın acaba?"
"Ha şey sen kıyafeti sıkıntı etme." deyip güldüğünde sorma isteğimi bastıramamıştım. "Neden?"
"Zaten üstünde kalmayacak." dedikten sonra o sırıtırken benimde rengim yavaştan kırmızıya dönüyordu.
--------
Napıyorum beeeeen kxödöclödldldle