BİR GENÇ KIZIN SIRLARI

2.BÖLÜM--İlk gün

  Bugün okulun -lisenin- ilk günü. Okul sanki düşündüğümden daha kalabalık geldi gözüme. Okulun büyük kapısından geçmiştik bile.

  Ben etrafı incelerken, dar koridorlarda kalabalığın arasından hızlıca en üst kattaki müdürenin odasına ulaşmaya çalışıyorduk. Her şey çok güzel gidiyordu -annem ve babamın lisenin ilk günü sebebiyle benimle okula gelmeleri dışında. Onlara artık çocuk olmadığımı ne kadar söylesem de bunu yapmaktan vazgeçirememiştim.

   Her neyse. Müdürenin odasına yaklaşmıştık ki...

Yine yaptın Caroline , sakarsın sen SA-KAR. Böyle dalgın dalgın yürürsen olacağı buydu!
  Ve sonra ne mi oldu?

  Pat ! Upss!

"Ah çok üzgünüm, isteyerek olmadı... Be- ben... seni görmedim. ııı.. şey afedersin."

  Yüzümün kızardığını tahmin ediyordum. Yanaklarım birden yanmaya başlamıştı. Gerçekten bu utanç verici. Kekeleyip duruyordum zaten. Güçlükle kendimi susturmayı başardığımda derin bir nefes aldım.

  Karşımda uzun boylu, saçları düz ve sarı , çok bakımlı gözüken, MAVİ gözlü bi çocuk vardı. Benim yaşlarımda olduğunu tahmin ediyorum. Neden göz rengini vurguladığımı anlamışsınızdır. 'Renkli göz takıntım var.' Çocuğun gözlerine bakmamak için çok uğraştım. Adını söyleyeceğini ya da herhangi bir şey söyleyeceğini umuyordum. Ama cevap vermeden alaycı bir şekilde gülümseyerek hızla koridorun sonunda kayboldu.

  Öylece kalakaldım. ''İnsan bir şey der ukala! Hah. İyi ki de çarpmışım oh olsun. " İçimden kendi kendime söylenerek toparlanıyordum. Onun arkasından söylenmek daha güzel oluyordu gerçi.

 ~~~~~

Okulun ilk günü herkesin birbiriyle tanışmasıyla geçeceğini düşünmüştüm. Ancak benim için hiç de öyle olmadı. Zaten sınıflar yarın belli olacakmış. Yeni arkadaşlae edinmek lise için iyi olabilir belki ama ben bunu yapamıyordum. Duvarlarımı yıkıp insanlarla iletişim kuramıyorum.

  Evet kimseyle konuşamıyorum. Sadece geçen yıldan arkadaşım, birlikte büyüdüğüm, sırdaşım, çok sevdiğim Malia vardı yanımda. Aslında o hep yanımda olmuştu.

Malia orta boylu, açık kahverengi saçlı, giyimine çok önem gösteren, zayıf , yüz hatları çok belirgin, aynı zamanda çok çalışkan birisidir. O da benim gibi çok arkadaşı olan birisi değil.

''İnanmıyorum Malia, koskoca okulda çarpışacak şu kendini bir şey sanan ukalayı bulmuşum. Bir an için etkilenmiştim bir de düşünebiliyor musun? Ama hakkını yememek lazım gözleri çok güzel değil mi? ''

Ses yok.

''Malia?!''  dedim tekrardan. Bu sefer dikkatini çekebilmek için daha gür çıkmıştı sesim.

''Ha? Ne dedin? ''

''Beni dinlemedin mi sen ?''

‘‘Dalmışım. Aiden'dan mı bahsediyordun ?''

''Ah, Evet. Senin neyin var? Nereye bakıyorsun ?''

‘‘HİÇ.. Hiç. Hiçbir yere bakmıyorum.''

Malia son zamanlarda hep böyle dalıyordu. Ve benim anlattığım şeyleri dinlemiyordu. Nereye bakıyor diye baktığımda Issac ve arkadaşlarını gördüm. Önce biraz bekledim ve 'ne alaka?' olabilir diye düşündüm. O gruptan sadece Jack ve Issac'ı tanıyorduk.

''Ne? Issac mı? ''

'' Şşşt! Hadi ama birileri duyacak. Ne alakası var?  ''

Malia kızarmıştı ve onu çok nadir böyle görürdüm. Böyle ani bir tepki vermesi de bunun 'evet ' olduğu anlamına gelirdi. Kendi derdimden en yakın kız arkadaşımın, en yakın erkek arkadaşımdan hoşlandığını göremediğine inanamıyorum. Gerçekten berbat bir arkadaşım.

''Issac ? Ama o olamaz onunla yıllardır arkadaşız ki- "

  Malia tek kaşını kaldırıp doğrudan bana bakıyordu. Lafımı yarıda kesip hemen toparlamaya başladım.

  ''-ki, imkansız diye bişey yok. Olabilir tabi canım, yani neden olmasın. Issac gayet yakışıklı... Evet, evet.Tamam sustum.''

Malia içine kapanıktır ama ben onun en yakınıyım ve ne hissederse ilk ben anlarım. Bu sefer nasıl oldu da gözümden kaçtı anlamıyorum.

''Senin Jackson ile zaten problemleriniz vardı. Bir de benimle uğraşmanı istemedim. '' dedi sessizce.

"Saçmalama Malia, sen benim zor zamanlarımda yanımda olan tek arkadaşımsın. Jackson meselesi benim için kapandı daha fazla uzatacak bi durum yok. '' dedim kendimden emin bir şekilde.

''Sen öyle diyorsan. ''

~~~~~~

O gün evlere dağılırken Aiden ile göz göze geldik. Yanında arkadaşları vardı ve bana yine o bakışı attı. 'Seni sakar, ne kadar dengesizsin.'  Sesli söylemediği için şükrediyordum.

Kaşlarımı şatarak sanki bugün onunla hiç çarpışmamış gibi düşünerek hızlı hızlı yürümeye başladım. Bir insanla göz göze gelince hele ki tanımadığım biriyse gözlerimin sulanmasına engel olamıyordum. Ve bu beni küçük düşürebilirdi.

  Lisenin ilk günü tam bir fiyaskoydu. Daha iyi geçmesini planlamıştım hep. En yakın arkadaşımın benden sakladığı bir sırrını kendi derdimden göz ardı etmiştim.Okulun en popüler grubuyla takılan - bunu sonradan öğrendim - çocuğuna rezil olmuştum.Daha kötüsü olamazdı dimi. Aslına bakarsanız ne zaman böyle desem tam olarak daha kötüsü olmuştu. Lisenin ilk günü herkesin güzel hatırlayacağı anılarının olması gerekmezmiydi sanki.

   İyi tarafından bakalım bugün okulda Jackson'ı görmedim... Evet bu gerçekten iyi bir şeydi.

   Sahi Jackson neden okulda değildi ?

 -MULTİMEDİA--- AİDEN DANOVAN

UMARiM BEGENMİŞSİNİZDİR... BÖLÜM HAKKİNDA VOTE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM ♡