friends / s.m.

two

Multimedia Shawn bebeğim...

iyi okumlarrr

--

Kalkınca yatakta tek olmak çok güzeldi bir bakıma tabi. Shawn yoktu. Masaya bakınca bir not gördüm. 'Üstümü giymek için eve gittim. Sende üstünü giy hazırlan gel. Kahvaltı edelim.' hemen kalkıp hazırlandım. Aşağı indim. Harika kokular geliyordu. "Günaydınlarrr" dedim ve mutfağa giriş yaptım. "Günaydın Maya. Hadi gel bakalım." dedi bende bir sandalye çektim ve oturdum.     " Menümüzde ne var acaba" neşeli bir sesle sorduğum soruya  "Omlet" dedi. Bu neşemi daha da arttırdı. "Sen harikasın. Seviyorum seni." dedim kalkıp sarıldım. "Ama bu beni mutlu etmedi. Bunu mu giyiyorsun." dedi hafif sinirle. "Başka yoktu ama." dedim "Yenisini alalım acilen. Neyse okulda benimlesin. Ayrılmak yok."   "Ya zaten öyle değilmiydi?" dedim yanağına bir öpücük bırakarak.  "Evet ama şu an daha önemli" dedi ve tabakları masaya koydu. "Hadi başla bakalım."

-

"Kime bakıyorsun? Önüne dön." shawn etrafımdaki erkekleri kovuyordu. "Artık duralım mı? Bu böyle geçmez." dedim "Tamam ama elimde değil." dedi ve kolumdan tutup kantine ilerledi. "O zaman bana kek mi alıyoruz?" dedim ve ellerimi çırptım.  "Evet cadı." dedi ve oturmamı söyleyip gitti. Bende biraz telefonuma baktım.

"Al bakalım prenses." elinde 3 tane kek vardı. "İkisi sana sanrım." cevabını bildiğim için güldü.  "Aç ağzını." kekin hepsini vermeye çalışırken durdurdum. O da geri çekti. "Ders başlamak üzere seni bırakıyım. Sonra bende sınıfa çıkıcam. Sayısal dersler çok bugün."  sona doğru ağlamaklı bir sesle konuştu. "Ben seni çalıştırırım sonra, hadi gidelim." dedim ve sınıflara dağıldık.

Arkada ki sırama geçtim. Sınıftakiller arkadaşım sayılırdı ama genelde shawn ile yakın olduğum için kızla beni pek sevmezdi. Kendileri bilirdi. Ders edebiyat uyumak için ideal bir zamandı. Yanmdaki sandalye kıpırdayınca  tarafa doğru döndüm. Bu çocuğu tanımıyordum.

"Yenimisin?" diye soru verdim. Bana bakıp şirince güldü. "Hayır." o zaman ben neden hiç hatırlamıyordum?  "Tanışmadık sanırım ben seni hatırlamıyorum ama ders başlayacak. Uyku zamanı yani. Sonra" dedim ve kafamı sıraya gömerken tekrar konuştu. "Yan sınıftan geldim adım Noah" elini uzattı. Neyse bugün kibar sayılırdım. "Maya" dedim ve kafamı sıraya gömdüm.

"Konuşmak istemiyorsun sanırım. Ve yanın boştur diye umit ediyorum." hala ne konuşuyordu ki. "Evet evet" diye mırıldandım. "İyi uykular"  zaten sonrasında da daha kimseyi duymamıştım.

"Hey, kalk artık uykucu" kalkmak istemiyorum. Biraz mırıldandıktan sonra omzum nazikçe dürtüldü. Israr etmeden kalktım. "Ne oldu Shawnie?" dedim. "Öğle yemeği zamanı. Ben yemekhaneye iniyorum. Peşimden gel. " dedi ve kalktı. Mızmızlanıp yerimden kalkıp üstümü düzelttim. Koluna girerek gözlerimi kapattım. "Ay Shawnie hiç aç hissetmiyorum ben"  dedim "Bahane yok. Yememiz gerek. Bir de annen kızıyor. O da var "  dedi.  "Söylemezsek duymaz." 

"Ama ben söylerim hadi geç otur sen." tamam diye bir şeyler mırıldanıp köşede bir masaya geçtim. Sürekli esniyordum. Aslında uyumuştum ama yetmedi sanırım. Masa sandalyesinin sesi gelince gözlerimi araladım.  "Noah?"  ne işi vardı bunun.

"Hatırlamana sevindim. Senin gibi tatlı bir kız neden burada tek başına oturuyor olabilir?" dedi ve sırıttı. Ben tam ağzımı açıp konuşacakken Shawni arkadan görünce sustum. Elindeki tepsileri bıraktı. "Tek değil" dedi ve omzuna dokundu.

Noah yine güldü. Sinir bir tipti.  "Shawn otur ayakta kaldın." ne kadar iğrenç kelimesini de eklemeyi unutmadan söyleyeyim. "Maya bunu nerden tanıyorsun?"  "Tanımıyorum" dedim "Ah ama maya sıra arkadaşını nasıl tanımazsın."  hala gülüyordu ve ben sinir oluyordum. "Kalkman için az vaktin kaldı." shawn sinirleniyordu. "Evet artık git lütfen" dedim.