friends / s.m.

nineteen

İyi okumalar

-

Sabah Shawn'ı öperek uyandırınca çok şaşırtmıştı. Benim gibi. Erkenden annemi aradım ve burada olduğumuzu söyledik. O da kahvaltıya hepimizi çağırınca gittik. Eskiden bir rutin gibi birlikte kahvaltıları sıklaştırırdık. Ben masayı kurmak için yardım ettim. Ve birlikte oturduk. "Çok güzel olmuş canım." Shawn elimi tutup konuştu. Annemler bize bakıyorken bende gülümsedim. "Ne demek, ne demek." kendi kendime mırıldandım. 

"Çocuklar sizi böyle görüyorum ya çok tatlı." annem bir sevinçle konuştu. Karen da ona katıldı. "Dimi? Bende görünce yan yana aynı şeyi hissediyorum." onlar kendi aralarında aynı şekilde konuşurken Shawn gülümseyerek dinliyordu. Bende ona bakıp gülümsüyordum tabii. Onun mutlu olması beni de mutlu ediyordu. 

"Shawn, bugün de burada mı kalsak?" Anneme döndüm. "Yarın gideriz." dedim. "Tabii kızım. Kalın istediğiniz kadar. Shawn oğlum kalın bir günde." Annem de bende ona dönmüştük. Ağzındakini yutup konuştu. "Olur tabii. Kalalım." dedi. 

Aynı şeylerden konuştuk. Konuşa konuşa kahvaltı bitti. Ben ile Shawn masayı topladık bu sefer. "Denize gidelim mi ya?" diye sordum birden. "Bir işim yok. 1- 2 saate gidelim mi?" diye sordu. "Olur." Mutfağı bırakıp içeri geçtik. Aklıma son anda gelen fikir ile geri mutfağa gittim. Kahve yapmaya karar verdim. Yapınca da tepsi ile içeri geçtim. "Ah, kızım. Eline sağlık." Karen çok tatlıydı. "Afiyet olsun." Shawn'ın yanına geçtim. 

"Britney, kızın çok güzel yapıyor şu kahveyi. Adı ne demiştin?" Shawn biliyordu. "Türk kahvesi deniyor. İki malzemeli. Ama çok güzel oluyor." Shawn nedenini anlamadığım şekilde gülüyordu. "Ne oldu oğlum? Nesi komik? Çok güzel olmuş kızım bakma sen." dedi Karen. "Teşekkür ederim. Evet Shawn, neye gülüyorsun bu kadar?" dedi. Beğenmediyse içmesin canım. Ben çok beğendim. Biliyorlar bu işi.

"Bunu biraz araştırdım. Maya bize ilk yaptığında." Ee yani? Herkes beklentiyle ona bakıyordu. "Bu evlenmeden önce de aileler arasında içiliyormuş da. Aklıma geldi." bunu bilerek yapmıştı. Ama kanıtlayamam ki! "Harika bilgi." diye mırıldandım. "Ama eline sağlık hayatım. Çok güzel. Hep yap sen." dedi. "Shawn oğlum evlilik düşünüyor ama bizimkiyle zor. Biliyorsun." 

"Anne." Annem mi düşmanım mı belli değil. "Tamam tamam." dedi o da hemen. "Biliyorum evet. Ama umutluyum hala." diyerek karşılık verdi Shawn. "Haha." dedim. "Kızım bu kadar korkma. Evlenirsin biriyle bir gün." Annem gülerek konuştuğunda Shawn ciddileşti. "Biri miyim ben?" Nasıl yani?

"Ne oğlum anlamadım?" Annem beklenti ile ona baktı. Hepimizin olduğu gibi. "Benden bahsetmiyor musun?" diye sordu. Hee o şey. "Oğlum ben başka biri derken-" lafını keserek araya girdim. "Senden başkası diyor işte." dedim. "Anladım." dedi ama bozulduğu belliydi. 

"Neyse canım. Biz eve mi gitsek artık?" dedim. Kaç gündür buradaydık zaten. "Geçeriz." dedi Shawn. "Acele etmeyin kızım, içelim şu kahveleri." Karen konuşunca başımı olumlu anlamda salladım. Onlar kendi halinde konuşmaya başlamıştı tekrar.

Yol boyunca az az konuştuk. O da benim sayemde idi. Oysaki hep aynı şeyi söylüyordum. Arkadaşım olsa şimdi ona neler demiştim. Kırmak istemezken kırıyordum onu. Ama düşünsenize hep kanka dediğiniz biri.. Ben onu çok seviyorum. Onun bile düşündüğünden çok ama aşk? Bakın bu büyük bir şey işte. Yani kankadan aşkıma..

"Maya?"  ani refleks ile "kanka" dedim. Bana şaşkınca baktı ve etrafı gösterdi. "Pekii, geldik diycektim." 

"Shawn ya valla aklımda bir şeyler düşünürken sana denk geldi o." dedim. Gel inandır şimdi. Cevap vermedi ve arabadan indi. "Yemin ederim, Shawn?" dedim. Peşine bende indim. "Sorun yok. Öyledir." dedi bana bakmayarak. "Ya ne yapayım? Beynimi sana taksam keşke."