The Doctor Has A Secret

V. Kasal Sakal

Ang sabi lang ni Raze sa akin maguusap lang daw kami eh, bakit niya ako pinasakay sa kotse niya at dinala sa hindi ko alam na lugar.

"Saan ba tayo pupunta? Ang akala ko ba maguusap lang tayo? Saan mo ba ako dadalhin?" Hindi pa rin siya sumasagot sa akin. Humalukipkip na lang ako at bumuntong hininga. Kahit na anong pilit na pagtatanong ko sa kanya alam ko naman na hindi niya ako sasagutin eh.

"Fck Raze, where are we going?!" Galit na pagtatanong ko sa kanya. Tinignan naman niya ako ng mata sa mata. Feeling ko kung may lazer yung mata niya baka kanina pa ako sunog dito. Mukha lang kasi mapula na talaga ang mata niya.

"You want me to fck you, right now?" Tiim bagang ako na ginantihan siya ng tingin. "I am fcking serious, Raze! Where are we going?! Kung ayaw mong sumagot, well stop the car right now!" Utos ko sa kanya.

"Do you think na susundin kita. Kahit na sabihin natin na mahal kita." Bigla naman akong kinabahan dahil mas lalo niyang pinabilis ang pagpapatakbo sa sasakyan.

"Raze dahan-dahan lang!" Sabay kapit ko sa braso niya. "Hm? Sweetie I can't hear you, paki ulit nga?" I gave him a heavy sighed. "Ang sabi ko, dahan dahan lang. Wala naman tayong hinahabol eh." He give me a meaningful smirked.

Mabuti naman at sumunod siya sa akin kaya nga lang.. "Bakit mo naman binagalan?! Ano 'to may ililibing lang? Ako ba inaasar mo, Raze?" Sabay hampas ko sa ulo niya. Wala akong pakialam kung nagda-drive siya. "Oo, kasi yung driver patay na patay sa'yo. Pero hindi kasing lamig ng bangkay sa punerarya kundi kasing init ng pagmamahal ko sa iyo." He winked. Napahalukipkip naman ako sabay irap sa hangin.

"Sweetie, mukhang mahaba haba pa ang biyahe natin. Kaya take some nap lang muna. Gigisingin na lang kita kapag nasa destinasyon na tayo." Inihilig ko muna ang ulo ko sa isang tabi. "Sweetie, nandito naman ako sa tabi mo ah. Bakit diyan ka humihilig? Nandito naman ang balikat ko ah kaya dito ka na matulog sa balikat ko." Wala na akong magagawa kundi sundin siya.

"♪And I've got all that I need right here in my passenger seat.♪" Madali akong nakatulog dahil sa kinanta niya. Feeling ko tuloy yung kinanta niya ay isang lullaby para sa akin. "♪No and I can't keep my eyes on the road, knowing that she's inches from me.♪"

Nagising ako dahil sa lubak lubak na daan na nadaraanan namin ngayon. "Nasaan na ba tayo?" Pagtatanong ko sa kanya habang papungas pungas pa ako ng aking mga mata. "Nasa Pangasinan tayo.." Huh? Pangasinan? Wala na tayo sa Manila! "Ano naman ginagawa natin dito sa Pangasinan?" He smirked. "Dito tayo mag-uusap." (●__●)

"Bakit naman sa malayong lugar pa?"

"Para walang buwisit." Cold niyang sagot sa akin.

"Wow! Walang buwisit ah! Like who's talking!?" I sarcastically said.

"Sweetie, dito tayo sa Pangasinan magsisimulang muli." Umiling na lang ako sa pinapangarap niyang mangyari. As if naman na mangyayari talaga 'yun.

"I wanna go home! Gusto ko nang bumalik sa Manila! Ibalik mo 'ko sa Manila!" Pasigaw na utos ko sa kanya.

"Para ano pa? Para magkalapit kayo ni Yuan?! No way!" Sigaw niya sa akin.

Sabay pasok niya sa isang napaka-laking hacienda. "Vega Santillian Residence." sinalubong naman kami ng maraming body guards at mga maids. "Welcome home Sir. Matagal na po kayong inaantay ng inyong Lola Cassellia." Pahayag ng isang mayordoma nilang babae na hindi naman masyadong katandaan.