Kalbimin Mimarı

1.9

 Selam.

Uzun bir süredir bölüm yazmıyordum ve gelen isteklere dayanamayıp yeni bölüm atasım geldi.

Yazmayı özlemişim he!

Yorum yaparsanız çok müteşekkir olurum.❤

Fotoğraf; Asrınaşkım

Bölüm şarkısı;  Sancak- Düşün Ki

🍃

Biinmeyen Numara: İçeri gir. Hasta olursan kötü hissederim.  

Aceleyle tuşlara dokunmaya başladım.  

Elya: Neredesin? Hem hasta olmam ki ben. 

Kafamı balkondan sarkıtıp etrafa bakmaya başladım. Bir umut görürüm diye ama başarısızlıkla sonuçlandı

Bilinmeyen Numara: Üşüyorsun. Ayrıca düşeceksin, n'apıyorsun şu an? 

Bilinmeyen Numara: Galiba senin sandığından daha akıllıyım. 

İstemsiz bir gülüş peydahlandı dudaklarımda. 

Bilinmeyen Numara: Bugünde amacıma ulaşıp güldürdüm seni :)

Bilinmeyen Numara: Artık içeri girmelisin bal.

Gitmesini istemiyordum. Birazdan Sıla ile şirkete  gidecektik.Her ne kadar kim olduğunu merak etsem de içimde ona karşı bir güven oluşmuştu. Artık alışmıştım ona. 

Elya: Sende  dışarıdasın üşüteceksin.

Cevap gelmedi. On dakika boyunca ekranla bakıştım fakat nafileydi. Daha fazla oyalanmadan kalktım ve üzerimi değiştirmeye başladım. Bu sırada telefonum birkaç kez titremişti. Fakat gelen mesajlar operatördendi. Hemen kimse görmeden sılanın odasına geçtim.

Asrın'la bir haftadır konuşmuyorduk,hatta imkanlar dahilinde yüzüne bile bakmıyordum.Neden böyle oldu bilmiyorum. En son beni odada bırakıp gitmişti sonra ne bir açıklama ne bi konuşma aramızda hiçbir şey olmamıştı.Bizde sılayla onu görmezden gelirsem, pişman olur gelir söyler diye düşünmüştük ama nerdee. Yüzüme bile bakmıyordu galiba işine geldi.    

"Sıla susadım da, su içmeye gidersem beni görür mü sence?" Dedim.

"Belki odasındadır, bilmiyorum ama sadece su içeceksin elya." Dedi, ona hak verip  odadan çıktım.

 Mutfağa geldiğimde suyu doldurdum, tam önüme dönüp suyu içecekken elim kaydı!

Karşımda bana sinirle bakan bir asrın vardı, sonradan idrak edebildim ki suyu üstüne boşaltmıştım!

"Ş-Şey ben çok özür dilerim." Dedim kekeleyerek.

O ise suratında garip bir ifadeyle bana bakıyordu.

"Özür dilerim, elimden kaydı seni önümde görememiştim." Dedim mahçup bir ifadeyle.  

" Cidden kasten yaptığı-"

" Elya bir şey olmaz alt tarafı bir bardak su, beş dakikaya kurur. En kötü üstümü değiştiririm. Sorun yok yani." dedi ve devam etti " Benden arkandan atla kovalıyormuşum gibi kaçarsan olacağı bu!" dedi sonunda sinirli bir  ifade takınarak.

"Ya isteyerek yapmadığımı biliyorsun, yanlışlıkla oldu bu benim elimde değil ki." Dedim sonunda dayanamayarak. Bana yaklaşıp birkaç adım attı.

"Sorun bu değil Elya bir haftadır evin içinde kovalamaca oynuyoruz! Sıkılmadın mı?!"

" Neden öyle yapıyoruz acaba bir düşün,zorla hafızanı bakalım."