Kalbimin Mimarı

0.1

    Merhaba arkadaşlar, bu hikaye benim ilk göz ağrım. Başlarken bir anda karar verip aniden başladım ve hiç planım, hazırlığım yoktu. Sadece basit bir hevesim vardı. Bunu da buraya döktüm ben büyük bir yazar değilim veya daha önce kitap yazmış biri de değilim bu nedenle bu kitabı ön yargılarınızı bırakıp okumanızı tavsiye ediyorum.

Şimdi, sen yeni gelen güzel/ yakışıklı okuyucu!! HOŞ GELDİN!!♥ Artık okumaya başlayabilirsin.

 Bölüm şarkısı; Onur Özcan & Hakan Alıkçı - Gülümse Kadın

 🌹

Kahvemin son yudumunu da içip kupayı mutfak tezgahına koydum. Artık valizimi hazırlamam gerek. Nereye mi gidiyorum. Sonunda İstanbul'a gidiyorum. 4 senedir Amerika'dayım 1 kez bile Türkiye'ye gitmedim orada tek başına nasıl kalıyorsun derseniz tek değilim kardeşten öte olan arkadaşım Sıla da benimle birlikte burada okuyor. O işletme ben mimarlık okuyorum . Üniversite 2.sınıfız .Hızla sılanın odasına gittim. Uyuyordu , uçağın kalkmasına 4 saat vardı. Ve valizlerimiz hazır değildi .  

" Sıla kalkar mısın uğraştırma beni " kalkmadı. " sıla faree" kalktı. Fare dememle yataktan kalkarken bana tip tip baktı. Gülümsedim o da bana bakıp gülümsedi ve banyoya gitti.Geldiğinde yatağa oturdu.

" Hadi hemen valizleri hazırlayalım " dedim. Kafa sallayarak onayladı."Bugün biraz durgunsun" dedim. " Bilmem öyle mi? " dedi.

" Söyle hadi ne oldu " dedim yanına oturarak. Bana döndü

" Ya istanbula dönüyoruz ama babamlar direk şirkette işe başlatacak bizi ve sen istemeyeceksin murat amcayla kavga edeceksin istemiyorum senin üzülmeni gitmesek mi?"

" Olmaz öyle şey gitmemiz lazım nasıl özledim ülkemi biliyorsun 4 sene ya 4 senedir sırf şirkette çalışmamak için ülkeme gitmiyorum. Babamın istediğini yapıcam şirkette çalışacağım. Sen takma kafana tamam mı? " olumlu anlamda başını salladı." Hadi bakalım valizleri hazırlayalım."

Valizleri hazırladıktan sonra üzerimizi giydik." Hazırsan çıkalım "dedim. Kafa sallayarak onayladı beni. Hava alanına geldiğimizde uçağı beklemek için bir yere oturduk . İstanbul'a döndüğümüzü sadece babam ve hakan amca biliyordu başka kimseye söylememiştik. Artık sıkılmaya başlamıştım uçağın kalkmasına tam 15 dakika vardı.Sılaya baktığımda telefonla uğraşıyordu." Artık uçağa geçelim mi ?" dedim.                 

" Olur geçelim." Uçağa  bindiğimizde kalkmasına 4 dakika vardı. Sılaya döndüm " Saat kaçta orada oluruz " dedim. Tam bir şey söyleyecekken telefonuma mesaj geldi. Telefonuma baktığımda bilinmeyen bir numaradan uzun bir mesaj gördüm.

Bilinmeyen numara: Sanırım gerçek özlem, özleyip de dile getiremediğin, gözlerinin dolmasına sebep olan, imkansız olduğu halde yolda gördüğün birini o sanıp heyecanlanmakmış. Artık gelsin diye Allah'a yalvardığın özlem imiş gerçek olan... Tarif edememekmiş özlediğini, söyleyememek imiş. Dilinin ucuna kelimelerin gelip daha fazla ileri gidememesi imiş.. Ama özletme bu kadar, ne ben şair olayım "özledim" diye, ne sen şiirimin içinde geç "özlenen" diye...  Umarım sağ salim dönersin "  Şok içinde telefona bakarken sıla mesajı okudu .

" Oha harika bir şey bu." Harbiden manyak bu kız ya " Neresi harika aptalın biri numaraları karıştırmış " dedim. Kahkaha attı ve "O yüzden sağ salim dönersin dedi dimi " dedi . 

" Neyse boş ver." dedim. Uçak İstanbul'a indiğinde ikimizinde hali  berbattı. Feci şekilde uykumuz vardı . Buradan direk bizim eve geçecektik hakan amcalar bizdeymiş annemlere sürpriz olacak. Babamın gönderdiği arabaya bindik. Eve geldiğimizde kapıyı çaldık kapıyı hizmetli sandığım kişi açtı. "Buyurun" dedi . O sırada içeriden annemin sesi geldi. "Kimmiş o Ayşe " dedi. Gülümsedim bağırarak içeri girdim " Ben geldim. " herkes bana döndü sıla arkamdan geliyordu . Annem gelip bana kocaman sarıldı . Selin teyzede aynısını sılaya yaptı ama bir farkla sılanın bir bacağında da küçük kardeşi ılgın vardı.  Ben tek ailenin tek çocuğuyum Sıla'nın ise Ilgın adında 2 buçuk yaşında bir kardeşi var.  Anneme gülerek baktım. "Bu kadar özlediğini bilseydim hemen gelirdim" dedim. Bana baktı " Tabi ki özledim kızım sen benim biriciğimsin "dedi. Ondan ayrıldım babama sarıldım en son ılgın koşarak geldi bacağıma sarıldı .

" Hoş geldin eyla abla " dedi evet ılgın elyayı karışık bulup eyla diyordu bana. Annemlerle  biraz oturduktan sonra Sılalar eve gitmek üzre kalktılar. Bende tam odama çıkacaktım ki babam 

" Elya bekle biraz "dedi. Yanına gidip koltuğa oturdum.

" Efendim baba" dedim. Bana sakin bir şekilde bakıp 

" Şirkette çalışmak istemediğini biliyorum. Bu yüzden Amerika'ya gittiğini de biliyorum . Ama kendine ait bir yer açana kadar kadar şirkette çalışıp alt yapını yapsan olmaz mı ? " dedi anlayışlı bir şekilde ona gülümsedim 

" Tamam olur " dedim.

" Hemen hayır deme bir düşün " dedi . Gülümsedim 

" Tamam baba" dedim.

" Ne demek tamam kabul mü ettin sen şimdi " 

" Evet baba daha fazla tartışma istemiyorum kendi ofisimi kurana kadar şirkette çalışacağım. " dedim. Gülümsedi ve bana sarıldı .

" Peki o zaman yarın önemli bir şirketle toplantım var senin Amerika'dayken bitirip gönderdiğin projeyi sunacağız yani sunacaksın" dedi ve ayağa kalktı " Sen şimdi yat " ne demek yat ben uyuyamam ki ne demek proje sunmak hazır değilim ki daha 

" Baba ben hazır değilim buna" dedim .Bana baktı ve

" Ben sana güveniyorum. Sen benim kızımsın " dedi ve yukarı çıktı. Oflayarak koltuğa oturdum hemen sılayı aradım.Hemen açtı

" Yarınki toplantı " dedik aynı anda 

" Ben proje sunamam" dedim.

" Bende asla iş hakkında konuşamam eciş bücüş olurum" dedi gülerek . Oflayarak

" Mecburuz artık yapacağız bir şeyler" dedim.

"Aynen " dedi . " neyse görüşürüz yarın" dedim . 

" Görüşürüz " dedi. Telefonu kapatıp odama çıktım. Üzerimi değiştirip yatağıma uzandım aklıma sabah ki mesaj geldi ne kadar güzeldi be bana olamayacak kadar güzel ...

  Bilinmeyen Numara :  Bahçemin tutsak çiçeği.. Ben seni oraya hapsettim. Seni hapsettim kırık bir aşk şarkısı eşliğinde. Hüzne buladım seni. Deniz meltemlerini okşayan saçlarını hapsettim kalbimin kıvrımlarına. Oradasın artık. Oradasın ve ne kadar olman gerekiyorsa.

  LÜTFEN VOTE ATIN ♥♥♥  

 İnstagram; ozgeoztuncx