Lance's POV
Di ako umimik at tinitigan ko Lang si Windar.
"His name was Lance.. just like yours."
Di ako nakapagsalita hanggang sa narinig naming bumukas yung pintuan dahilan para umupo Ako sa kama ko at tignan sila Kurt at Gian na mukhang kalma na Ngayon.
At Dahil dun dumiretso ako papunta sa pintuan at bubuksan sana ito.
"San Punta mo?" Tanong ni Gian saakin.
"Kunin ko pa yung dalawa,Diba?" Paninigurado ko bago pa man makarinig ng sagot.
"Hinde na.. San Ka ba talaga pupunta?" Sabat naman ni Kurt.
"Punta Lang ako library." Ikli Kong Sabi at sinara yung pintuan,nagpabuntong hininga muna ako bago pa man bumaba papunta sa lobby.
Habang bumababa ako sa hagdanan ay my narinig akong usapan Dahilan para makinig ako at tumigil sa paglalakad.
"Alam mo na ba yung lumilipad na usapan dito?" Narinig Kong tanong nung lalake sa kausap nito at nagtago ako sa hagdanan.
"Anong usapan nanaman ba yan?"
Nakita ko naman sa pinagtataguan ko na tumingin muna yung lalake sa paligid bago magsalita.
"Kilala mo yung Lance dati Diba?" Bigla nalang tumaas yung kilay at yung balahibo ko sa sinabi Nung isa,at nakitang tumango yung kausap nito.
"May ibang nagsasabi na nabuhay ulit siya." Narinig Kong Sabi nun ulit at biglang nanghina yung katawan ko.
Anong nangyari sa katawan ko
"Sinasabi mo bang naging zombie siya?!" Narinig Kong Sigaw Nung isa at nakita Kong tinakpan Nung lalake yung bunganga Nung sumigaw..
"Oo parang ganun.." unti unti niyang tinanggal yung kamay tinakpan niya sa bunganga Nung isa,"Pero parang my Mali eh." Napabulong na Sabi Nung isa.
"Anong Mali?"
"Di naman yata totoo yung mga pinaguusapan nila eh." Bigla nalang Nagpabuntong hininga yung lalakeng napagusapan yung topic na yun.
"Eh Pano mo nasabe?"
"Kasi Baka kakambal ni Lance yung sinasabi nilang zombie or something."
"..."
"Hay bat pa natin to pinaguusapan! Tara na nga sa canteen!" Sigaw na Sabi Nung isa at umalis na sila..
Pero Nakaupo parin ako dito at tatayo na sana Pero nandilim yung paligid ko.
What the fuck?
..
"A-anak.." Nakita Kong umiiyak Ang isang babae na Di ko naman kilala at magsasalita na sana kaso naramdaman ko yung sakit sa lalamunan ko.
"Nagawa kitang itakas dun.. Wag ka namang mamatay Ngayon." Nakita Kong tumulo yung luha niya Pero..tinignan ko Lang siya.
"Masaya akong makitang nakabuka yang mga singkit mong mata..Pero nabubuhay Ka Lang Ngayon d-dahil sa machine.." Sabi Nung babae Dahilan para manakit yung buong katawan ko at nandilim ulit yung paligid ko na para bang nangyari na yun saakin.
..
Minulat ko yung mata ko at nakitang nakahiga pala ako sa white floor..
Agad akong tumayo at naramdaman ang pagkahilo at pagkahina ng katawan.. hinawakan ko yung railing ng hagdanan at sinubukan Kong tanggalin yung sakit..
BINABASA MO ANG
UNIVERSITY OF DETECTIVES
Mistero / ThrillerUniversity of Detectives No one knows who you are nor what you are,they just know your imitation. As they thought wrongly of you. And the only truth here is,you're not the real detective here.. Aren't you? ...
