Κεφάλαιο 11ο

30 4 7
                                    

*cOuGh* a bIt sMuT

Time skip to Sunday night

Μόλις έφτασα σπίτι από δουλειά. Οι περασμένες μέρες έχουν αλλάξει ελάχιστα. Εγώ και η Sunmi αρχίσαμε να μιλάμε πολύ ποιο συχνά και εγώ συνεχίζω να τις κάνω όλα τα χατίρια. Άνοιξα την πόρτα του σπιτιού και μπήκα μέσα.

SM: Χμ? Ο, ήρθες. YAY!

Tην κοίταξα με απορία. Σηκώθηκε από τον καναπέ που καθόταν και ήρθε να με αγκαλιάσει.

Εγώ: Κάθε μερα δεν με βλέπεις τι φάση.

SM: Μου έλειψες!

Αγνόησε τελείως αυτό που της είπα...

Εγώ: Καλά, έλα ξεκόλλα τώρα.

SM: Έφτιαξα φαΐ!

Εγώ: Και το εκαψες σωστά?

Κούνησε το κεφάλι της θετικά.

Εγώ: Γαμώτο. Σταμάτα να καις τα φαγητά! Θα κάψεις την κουζίνα στο τέλος...

SM: Συγνώμη... ㅠㅠ

Αυτή φάνηκε απελπισμένη. Πήγα στην κουζίνα να δω τι είχε φτιάξει. Ομελετες πάλι..? Τις πέταξα στα σκουπίδια επειδή ήταν... άχρηστες και έφτιαξα κάτι καινούριο. Είπα να φτιάξω κοτομπουκες με τηγανιτές πατάτες.

Εκεί που μαγείρευα ένιωσα κάτι να τυλίγεται γύρω από τα πόδια μου. Κοίταξα κάτω και ήταν η Sunmi.

Εγώ: Χρυσό μου κοριτσακι, δεν βλέπεις ότι μαγειρεύω?

Αυτή έκανε και καλά ότι κλαίει.

Εγώ: Τι έπαθες πάλι?

SM: Βαριέμαααιιιι....

Εγώ: Φυσικά-- Μαγειρεύω, όπως βλέπεις?

SM: Και τι έγινε? Δεν είσαι στο master chef.

Εγώ: Θα μου άρεσε να μην κάψω το φαγητό.

SM: Καλά εγώ θα μείνω εδώ.

Απογοητευμένος, κουνησα το κεφάλι μου.

....

Εγώ: Έτοιμο.

SM: Επιτέλους...

Εγώ: Αν θες να φας, να φύγεις από πάνω μου.

Έτσι και έκανε. Πήγε να καθήσει στο τραπέζι ενώ εγώ σερβιρα το φαγητό και για τους δυο μας. Αρχίσαμε να τρώμε.

Εγώ: Ωραίο..?

SM: Ωραίο?

Άρχισε να γελάει.

Light me up ✔Completed✔Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt