SHER'SPOV
Nagising ako sa sobrang sakit ng ulo ko. Ang bigat pa ng katawan ko na para bang nabagsakan ng gusali.
Nasan ako!? Bakit nakatali ako!?
Magsasalita na sana ako nang... "Mhmmm...." bakit hindi ako makasalita!? Nakascotch tape ang bibig ko!?
Maya maya bigla akong nakarinig ng intercom. "Hello, Sher. Gusto kong makipaglaro sayo." boses yun ni Sen! "As you can see, ikaw na ang huling player ng game na ito."
Ako!? Bakit ako nasali dito!?
"Yes you, blood destroyer. Gusto kong malaro mo din ang nalaro na ng previous players like Cristine and Armhila. Kung napapansin mo, hindi ka nakatali like a puppet kagaya nila Tin at Armhila. Nakascotch tape lang ang bibig mo at puwede mo lang yan matanggal pag natanggal mo na ang mga gapos sa braso mo. You have 60 seconds. Let the game begin." at nawala na yung intercom.
Wala na akong time! Kelangan ko nang makawala rito! Mabilisan kong tinanggal ang mga gapos ko at scotch tape ko. In just 45 seconds, nakawala na ako. Thank God.
Lumabas na ako ng room na yon at sakto, nagon ulet yung intercome. "Hi Sher. Congrats at nakawala ka. Mas magugustuhan mo ang mga susunod mong tasks. Payong bestfriend lang, dalawang buhay ang nakasalalay dito. Kung gusto mong malaman kung sino sila, sundan mo lang ang mga dugo sa sahig na maglelead sayo papunta sakanila."
Nagoff na yung intercome at sinundan na yung dugo. Kanino namang dugo to? Nagstop ako kase nagend na yung line ng dugo. Pagtingin ko, sa may bintana ng dalawang room, sila Norica at Pao. Si Pao sa left side, may nakataling lubid sa leeg nya at gayun din kay Norica na nasa left side. Pareho sila walang malay.
"Hi Sher. As you can see, pareho sila ng situasyon. I made this game easy for you. There are three buttons. Green, Red and Blue. Pag pinress mo ang green button, it means, you're saving Norica and Pao dies but if you press the blue button, you're saving Pao and Norica dies. Make your choice, Sher."
What? No. Hindi puwede. Hindi ako puwedeng mamili ng isa sakanila. Kelangan silang mabuhay pareho!!! Unfair to!! Kaibigan ko sila pareho!! Pero teka, may red button pa. "Para san yung red button?"
"Oh and one more thing, yung red button means, sacrificing your self for their lives. It means, they're saved and you die. I'm giving you 5 minutes to decide. Ok bye." tapos namatay na yung intercome.
Tumutulo na ang mga luha ko at napaupo na lamang sa sahig. Anong nangyayare? Bakit ako ginaganto? Ano bang nagawa kong mali? Naging mabuti naman ako sa mga tao. Naging totoong kaibigan naman ako. Bakit ako pinaparusahan?
Naalala ko pa yung mga memories namin ni Sen bilang magbestfriend. Siya lang ang bestfriend ko at wala ng iba.
"Hey, wag mong sabihin yan. Ikaw, number 1 ka sa puso ko. Pati sa puso ni Trevor. Ayiiiee."
"Wala. Nakapaglaro na si Cham eh. Sya lang naman naglalaro kaya lumabas muna ko para tawagan ka."
"SHHHEEERRR!!! SORRY NAAA!!"
"Love you. Teka. San ka galing? Akala ko umuwi ka ng di nagpapaalam sakin eh."
"What!? Ayiiiieeee. Kayo ha! may something?"
"Hindi na. Sasamahan ko na lang tong bestfriend ko."
"Sher, paano mangyayare yun? Patay na si Leonor eh. Diba lumalampas lang sila sa mga bagay bagay. Paano nya mahahawakan ang kutsilyo para patayin si Cristine?"
"E bakit?! Sinusportahan ko si Sher kay Trevor. Anong problema mo dun!?"
"Ok na ok! Ayos ka best. haha."
"Sher, sleep over ako sainyo. Ayoko umuwi samin, sesermonan ako ni mama."
"I'm sorry Sher, pero sa ngayon, hindi ko pa alam ang paniniwalaan ko."
S-S-Sher..."
"Oo nga..ikaw talaga. Sher, sorry. I'm so sorry."
"Namiss din kita."
"Love you too."
Namimiss ko na si Sen. Namimiss ko na ang dating sya. Hindi parin ako makapaniwala na magagawa nya sakin to. Nuon, pinagtatanggol pa nya ako, ngayon, sya na mismo ang kumakalaban sakin.
"Gusto mong malaman ang totoo ha Sher!? Oo. Ako ang may kagagawan ng lahat. Ako ang pumatay sa mga kaibigan natin."
Pero hindi e. Kriminal ka pa rin. Marami ka ng napatay Sen. Kelangan mong bayaran ang mga buhay na kinuha mo. Pati kapatid mo, pinatay mo. Tumayo ako at pinunasan na ang mga luha ko. Kakalimutan ko nang magbestfriend tayo Sen. Hindi na kita kilala.
"LUMABAS KA ROSENNA! TAPUSIN NA NATIN TO! HARAPIN MO AKO! MATAPANG KA!? LUMABAS KA JAN!" sigaw ko na galit na galit.
Maya maya ay may lumabas na anim na lalaking nakamaskara. Sino sino sila? "Sino kayo!?"
Nagon ulit ang intercome. "Kung gusto mo kong harapin, you have to get through them first. Goodluck."
Unti unting lumapit ang anim na lalaki at hinawakan ako sa braso. Hinihila nila ako papuntang chem lab at inilock ito.
"ANO TO!? BITAWAN NYO AKO!!!! BITAWAN NYO AKO!!! WAG NYO KONG IRAPE!!!! LORD PLS!!!" sigaw ko habang naluluha.
Yung isa hinuhubaran na ang top ko at yung isa, hinihimas yung legs ko. Potek! Patayin nyo nalang ako pls...
"PARANG AWA NYO NA PAKAWALAN NYO AKO!!!" mahina ka na nyan Sher? Tatagan mo ang loob mo at lumaban ka. Hindi ka puwedeng matalo sa game na ito. Ikaw ang tunay na player.
Kinagat ko ang isa sakanila at napasigaw sya sa sakit. Hinila ko ang maskara nya at nagulat ako nung makita ko ang itsura nya.
"SKY!?"
"Tama na tong pagtatagong to!" sumigaw si Sky.
Isa isa nilang tinanggal ang mga maskara nila. Kahit sila....tinraydor ako....
"Sean? Raymond? Judeson? Gareth? Gino? Lorenzo? K-Kayo? K-Kayo ang gumahasa at pumatay kay Leonor? Kayo ang tunay na suspek?" tanong ko at mahina ang boses ko.
"Oo Sher. Kami nga. Gulat ka? Oh well. Magaling lang kaming umakting." tumawa ng evil si Sky.
"P-Pinatay mo si Angelica, Sky."
"Yes I did. She was annoying as f-ck so I had to kill her. I needed a new fling."
"S-Si Trevor? Nasaan si Trevor? Kasabuwat din ba sya dito!? Ha!?"
Umiling sya. "Nope. In fact, pinatulog muna namin sya for the meanwhile."
"A-Ano? Kaibigan kayo ni Trevor!"
"Yup. Pero ayaw namin sakanya. Kaya wag na nating patagalin to. Let the fun begin." nagsmirk sakin si Sky at unti unti silang lumapit.
Wag po...
BINABASA MO ANG
GAME OVER (ON-HOLD)
HorrorDeath is the game. Friends are the characters. Computer is my weapon. I am the controller.