ΣΧΕΔΙΑ-ΖΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ15

Άνοιξα τα μάτια μου απότομα και κατάλαβα οτι αυτό που ηχούσε στα αφτιά μου επίμονα,εδω και ώρα ήταν ο ήχος του κινητού μου.

Έκανα να σηκωθώ,αλλά το χέρι του Αλέξανδρου που με είχε καταπλακώσει,δε με άφησε.Γύρισα να τον κοιτάξω που κοιμόταν ήρεμος δίπλα μου...Εικόνες από την χθεσινή μας βραδιά ήρθαν στο μυαλό μου...
Τον κατάλαβα μέσα στον ύπνο μου που ξάπλωσε δίπλα μου και με πήρε στην αγκαλιά του...
Αλλά το φως της ημέρας και το ξενέρωμα απο το μεθύσι μου έσκαγαν στα μούτρα την αλήθεια.

Απομάκρυνα σιγά σιγά το χέρι του και σηκώθηκα.Βγήκα στο σαλόνι και έψαξα την τσάντα μου...Που σκατά σε είχα πετάξει??Ο ήχος απο το κινητό που άρχισε να χτυπάει ξανά με βοήθησε να την βρω.

Έπιασα το τηλέφωνο στα χέρια και το σήκωσα αμέσως.

<<Μαρίλια???>>ακουγόταν η μάνα μου τρελαμένη<<Που είσαι όλη νύχτα μωρό μου και πέθανα απο την αγωνία μου.Είσαι καλά??Απάντα μου...>>

<<Καλά είμαι μαμά μου,με συγχωρείς..Δεν ήθελα να σε ανησυχήσω..Ήπιαμε λίγο παραπάνω εχθές και κοιμήθηκα στην Αντιγόνη>>τι να της έλεγα??Ότι ήμουν απασχολημένη με το αφεντικό μου όλη νύχτα??

<<Ένα μήνυμα παιδι μου,ένα ρημάδι μήνυμα.Ήμουν έτοιμη να καλέσω την αστυνομία>> υπερβολική μάνα...

<<Ένταξει,μην ανησυχείς είμαι καλά.Κλείσε και σε λίγο θα είμαι σπίτι.>>της είπα και έκλεισα το τηλέφωνο βιαστηκά.

Ήθελα να προλάβω να φύγω,πρίν ξυπνήσει...Δεν ήθελα να έρθω σε δύσκολη θέση απέναντι του.

Θυμάμαι πολύ καλά τα λόγια του Σωκράτη για αυτόν.Θυμάμαι ποιος είναι και τι θέλει απο στις γυναίκες,Δεν ήθελα να γίνω μια απο τις πολλές,για αυτό έπρεπε να φύγω όσο πιο σύντομα γινόταν απο εδώ μέσα.

Μπήκα σαν γάτα στο δωμάτιο και μάζεψα όλα τα ρούχα μου στα χέρια.Έκατσα λίγο να τον παρακολουθώ...πόσο όμορφός...πόσο υπέροχη βραδιά...πόσο τον θέλω...πόσο θα σπάσω τα μούτρα μου...

Βγήκα απο το σπίτι σαν κυνηγημένη...Ούτε σε ποια περιοχή είμαι δε ξέρω...Βγήκα στον δρόμο και έντρομη κατάλαβα οτι δεν υπάρχει ψυχή σε ακτίνα χιλιομέτρου...Κατά που να το κοψω???Έβγαλα το κινητό απο την τσέπη και κάλεσα την Αντιγόνη.Η ώρα ήταν 9:00.;;Έιχα κοιμηθεί μόνο λίγες ώρες,το σώμα μου με πονούσε,και το κεφάλι μου κόντευε να σπάσει απο το ποτό...Η Αντιγόνη δεν απαντούσε και εγω είχα αρχίσει να φρικάρω...Μέτα απο πολλες κλήσεις επιτέλους το σήκωσε..