ΣΧΕΔΙΑ-ΖΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Οι πόρτες του ασανσέρ άνοιξαν στον 14ο όροφο και εγώ ίσα που πρόλαβα να βγω πριν με ξανά κλείσουν μέσα με τον υπόλοιπο κόσμο. Κατευθύνθηκα προς τον γκισέ και η μελαχρινή κοπέλα που στεκόταν στην εσωτερική του πλευρά με καλημέρισε ευγενικά. Τι γίνετε εδώ μέσα; ;Oλοι τόσο ευγενικοί είναι;

«Καλημέρα σας. Ονομάζομαι Οικονόμου και έχω ραντεβού με τον κύριο Εγγλεζόπουλο στις 9:00.»

«Είστε από το καινούργιο πρόγραμμα πρακτικής;»

«Μάλιστα.» απάντησα κάπως νευρικά πάλι.

«Δώστε μου μισό λεπτό να ενημερώσω την ιδιαιτέρα του κυρίου Εγγλεζόπουλου. Καθίστε και θα σας φωνάξω.»

Πήγα στο μικρό σαλονάκι που βρισκόταν πίσω μου και κοίταξα την θέα έξω από την μεγάλη τζαμαρία. Ήμουν πολύ νευρική για να μπορώ να περιμένω καθιστή σε έναν καναπέ. Σε πολύ λίγο θα συναντούσα τον ιδρυτή της εταιρίας και μεγάλο αφεντικό. Από τις λίγες πληροφορίες που πρόλαβα να συλλέξω για αυτόν με μια γρήγορη αναζήτηση στο ίντερνετ όταν έγινα δεκτή στο πρόγραμμα πρακτικής ,κατάλαβα ότι είναι ένας πολύ ενδιαφέρον άνθρωπος που κοντά του θα έχω την ευκαιρία να μάθω πολλά.

Μια ψηλή γυναίκα με ατελείωτα πόδια και υπέρ ψηλά τακούνια στάθηκε μπροστά μου και με κοίταξε από την κορυφή ως τα νύχια. Ήταν μια όμορφη γυναίκα γύρω στα τριάντα, πολύ περιποιημένη και σίγουρα έδειχνε πολύ ξεχωριστή σε σχέση με τους υπόλοιπους εδώ μέσα. Ακόμη και το ντύσιμο της ήταν πιο ιδιαίτερο. Έριξα μια γρήγορη ματιά στον εαυτό μου και έπειτα σε αυτή και αναστέναξα. Η στυλιστική μου προσπάθεια ήταν αξιοπρεπέστατη, αλλά αυτή η γυναίκα μπροστά μου έδειχνε το κάτι άλλο.

«Δεσποινίς Οικονόμου, είμαι η ιδιαιτέρα του κύριου Εγγλεζόπουλου. Περάστε παρακαλώ, σας περιμένει!» μου έδειξε την πόρτα με το χρυσό πόμολο που βρισκόταν στο τέλος του διαδρόμου και μου έκανε νόημα να κινηθώ προς τα εκεί.

Χτύπησα διακριτικά την μισάνοιχτη πόρτα και στο κάλεσμα του πέρασα στο εσωτερικό. Ένας άντρας γκριζομάλλης περίπου 60 χρονών με καλωσόρισε με ένα διακριτικό χαμόγελο στα χείλη και με καλημέρισε με μια θερμή χειραψία. Όλοι όσοι έχω γνωρίσει μέχρι στιγμής εδώ μέσα μου φαίνονται πολύ ευχάριστοι... δηλαδή σχεδόν όλοι...Σίγουρα οι συνθήκες εργασίας εδώ πέρα θα είναι ιδανικές!

Ανταπέδωσα το διακριτικό χαμόγελο και τον καλημέρισα. Πω πω, ήταν η πρώτη φορά που βρισκόμουν σε αυτή την θέση και ειλικρινά δεν είχα την παραμικρή ιδέα στο πως έπρεπε να φερθώ. Έτσι αποφάσισα να είμαι ο εαυτός μου. Χαμογελαστή και ευγενική.