ΚΕΦΑΛΑΙΟ 35

4.3K 275 6
                                    

Διασχιζουμε πλέον την δεύτερη μεταβατική περίοδο του Αλέξανδρου στο σπίτι.Άλλοι τρείς μήνες έχουν περάσει απο την επιστροφή του και όλα φαίνονται να έχουν πάρει πια τον δρόμο τους.
Εγώ ξεκίνησα το μεταπτυχιακό μου και στην δουλειά εχω αναλάβει περισσότερα καθήκοντα.
Πλέον δουλεύω και για τον κύριο Δημήτρη,μιας και η Χριστίνα μετατέθηκε στα γραφεία της Θεσσαλονίκης,με αποτέλεσμα να ζω μια τρελή καθημερινότητα.
Δεν ξέρω για ποιον λόγο έγινε αυτό.Ήταν μια απόφαση που πήρε ο ίδιος και δεν ήθελα να τον ρωτήσω ευθέως γιατί το έκανε...Ντρεπόμουν.
Αλλά ήμουν και ιδιαίτερα χαρούμενη για αυτή του την επιλογή!
Τις Κυριακές,που συνηθίζουμε πλέον να τρώμε όλοι μαζί,συζητώντας και κάποια θέματα της δουλειάς,έχω προσπαθήσει να φέρω την κουβέντα προς αυτή την κατεύθυνση, δυστυχώς χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Είχα ρωτήσει και κάνα δυο φορές τον Αλέξανδρο,αλλά ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε τίποτα.
Φυσικά και δεν τον πίστεψα!!

Τα γραφεία είχαν συστεγαστεί όλα πλέον στο καινούργιο κτήριο και τίποτα δεν θυμίζει πια,το κακό που είχε συμβεί πρίν περίπου 6 μήνες.
Ειλικρινά,δεν κατάφερα ποτέ να μάθω τι και ποιός κρύβεται πίσω από όλο αυτό.
Μόνο σκόρπιες λέξεις και μισόλογα.
Ο Αλέξανδρος με τον πατέρα του,συζητούσαν πολλές φορές για αυτό το θέμα,αλλά τίποτα ουσιαστικό μπροστά μου.
Ήξερα μόνο ότι οι έρευνες είχαν παγώσει,λόγο έλλειψης στοιχείων.
Δεν θέλησα να μάθω και παραπάνω.Ήταν κάτι που ήθελα να αφήσω πίσω μου.Αν είναι δυνατόν,να πατούσα ένα κουμπί και να έσβηνε εντελώς απο την μνήμη μου.
Άλλωστε δεν μπορούσα να κάνω κάτι εγώ για αυτό.Ούτε να ανακαλύψω,ούτε να κατηγορήσω ούτε να συλλάβω κανέναν.Έτσι το άφησα λοιπόν στους αρμόδιους.
Δεν μπορούσα όμως να αγνοήσω το γεγονός,ότι τον Αλέξανδρο τον πονούσε πολύ.Σαν ανοιχτή πληγή.
Είχε δίκιο φυσικά.Ήταν η εταιρεία του.Είχε να λογοδοτήσει σε πολλούς.

Άλλη μια πληγή ανοιχτή που συνέχισε να τον πονάει,άκουγε στο όνομα Γιάννης!
Το έργο είχε ξεκινήσει και το κλιμάκιο του,είχε στηθεί πλέον εκεί,οπότε δεν ερχόταν πια τόσο συχνά στην εταιρεία.
Όταν όμως το έκανε,ο Αλέξανδρος κοιτούσε να με κρατήσει καλά κρυμμένη για να μην ερθω σε επαφή μαζί του.
Ο Γιάννης δεν έμαθε ποτέ ότι υπήρξα και εγώ θύμα της έκρηξης.Πίστευε ότι εκείνο το διάστημα έλειπα και εμένα αυτό με βόλεψε.
Τα μηνύματα του μετά απο λίγο καιρό σταμάτησαν.Κατάλαβε ότι δεν είχε καμία ελπίδα και παραιτήθηκε...
Νόμιζα...
Ωστόσο ο Αλέξανδρος δεν το κατάλαβε ποτέ αυτό.

ΣΧΕΔΙΑ-ΖΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon