ΣΧΕΔΙΑ-ΖΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 37

Η μέρα του γάμου είχε φτάσει και εμένα με βρήκε ξύπνια να περιμένω με μια γλυκιά προσμονή και ένα απερίγραπτο άγχος...
Άγχος που δεν μπορούσα να προσδιορίσω.
Γύρισα το κεφάλι μου στο πλάι και κοίταξα την Αντιγόνη που κοιμόταν δίπλα μου σαν πουλάκι.
Γιατί να μην κοιμάται ήρεμη;;
Αυτή παντρευόταν;;
Εχθές όλη νύχτα την βγάλαμε στο ησυχαστήριο λέγοντας ιστορίες απο την ζωή μας και πίνοντας κρασί.
Είχε μια πολύ όμορφη βραδιά και μέχρι που ξημέρωσε δεν το κουνησαμε καθόλου απο εκεί πάνω.

Σηκώθηκα και άνοιξα το μικρό παραθυράκι που βρίσκεται στο δωματιο μου και ο καθαρός θαλασσινός αέρας που μπήκε μέσα μου άλλαξε αμέσως την διάθεση.
Δεν είναι τυχαίο που το νησί μου αποκαλείται "Το νησί των γάμων".
Είναι όνειρο για μια νύφη να παντρεύεται σε ένα τόσο γραφικό νησί που της προσφέρει την απόλυτη ηρεμία και γαλήνη,τα γραφικά τοπία και την θέα του απέραντου γαλάζιου.

Πήγα πάλι προς το μέρος της Αντιγόνης και την κούνησα απαλά να ξυπνήσει.
«Καλέ κυρία ξυπνήστε!!Άκουσα ότι σήμερα έχετε να παντρεψετε ένα ζευγάρι.!»της είπα και την είδα να ανοίγει τα μάτια της.

«Καλημέρα τρελή μου φίλη που αποφάσισες να παντρευτείς στα 24 με εναν πάμπλουτο κουκλο άντρα που σε περνάει καμία δεκαριά χρόνια και με ξυπνάς απο το άγριο χάραμα.!»
Έσκασα στα γέλια με την τρομερή περιγραφή της!

«Δεν μπορούσες να περιγράψεις καλύτερα την κατάσταση..Άντε σήκω,η κυρά Ναταλία έχει ετοιμάσει καφέ και πρωινό!»
Άνοιξα την πόρτα και της έκανα νόημα να σηκωθεί και να με ακολουθήσει.

Μπήκαμε στην κουζίνα και η μάνα μου μας υποδέχτηκε με μια κούπα καφέ και ένα τραπέζι πρωινό!

«Βρε μαμά,τι έφτιαξες εδώ;Ποιός θα τα φάει όλα αυτά;»την ρώτησα και της άρπαξα την κούπα απο το χέρι.

«Εσείς!Και τόσος κόσμος που θα 'ρθει για ευχές,να μην έχω κάτι να κεράσω;»
Κοιταχτήκαμε με την Αντιγόνη και βάλαμε τα γέλια.!

«Δεν φτάνουν τα τόσα γλυκά και κουφέτα που έχεις γεμίσει το σπίτι;;Τέλος πάντων κάνε ότι θες.»είπα παραδομένη,γιατί ήξερα πως ότι και να 'λεγα το δικό της αυτή.
«Θα πιώ λίγο καφέ και θα πάω στον μπαμπά.Θες να έρθεις;»

«Όχι μωρό μου,δεν προλαβαίνω.Πήγα προχθές και θα πάω πάλι αύριο.Πήγαινε εσύ,αλλά μην αργήσεις.Σε δύο ώρες θα είναι έδω τα κορίτσια να σε ετοιμάσουν.»

Ετοίμασα ένα πιάτο με όλα τα καλούδια που είχε φτιάξει,πήρα τον καφέ μου και έκανα νόημα στην Αντιγόνη να με ακολουθήσει.
Βγήκα στην πίσω αυλή και κάθησα κάτω απο τον ίσκιο της πέργκολας.