«Μαρίλια...Κοριτσάκι μου...Ξύπνα!!»άκουγα την φωνή της Αντιγόνης στα αφτιά μου.
Άνοιξα τα μάτια και την είδα να στέκεται πάνω απο το κεφάλι μου..
«Ήρθες;Τι ώρα είναι;Πως μπήκες μέσα;;»
«Μια μια τις ερωτήσεις κορίτσι μου...Ναι ήρθα!Η ώρα είναι 6 και μου άνοιξε η ρεσεψιόν γιατί χτυπάω μισή ώρα και δεν ακούς και σε έχω πάρει πόσα τηλέφωνα.Τι έγινε;Σε λήθαργο έπεσες;;»
«Το είχα αθόρυβο και δεν σε άκουσα που χτύπησες.»απολογήθηκα.
«Να υποθέσω τότε πως ούτε τον Αλέξανδρο άκουσες όταν χτύπησε...Η το έκανες επίτηδες σε αυτόν;;»
«Ηρθε εδώ ο Αλέξανδρος;Καταρχήν εχθές βράδυ δεν κοιμήθηκα πολύ και δεύτερον ξέρεις οτι η άμυνα μου στην στεναχώρια είναι ο βαθύς ύπνος.Τώρα όμως θέλω καφέ,παρήγγειλε να μας φέρουν.»
«Ξεχνά το!Ντύσου να βγούμε έξω να πιουμε να μου πεις και τι έγινε.Ο άλλος είναι έτοιμος να σκάσει.»
«Να σκάσει και να πλατάξει ο βλάκας.Ο Σωκράτης που είναι;»
«Δίπλα.Δώσαμε ραντεβού το βράδυ για να πάμε στην ταβέρνα.»
«Ωραία,τουλάχιστον δεν θα είμαι μόνη μου μαζί του..»
Σηκώθηκα,ντύθηκα και ξεκινήσαμε για την καφετιέρα.
Στην είσοδο του ξενοδοχείου πέσαμε επάνω τους την ώρα που αυτοί έμπαιναν μέσα.
«Μικρή μου τι κάνεις;»με ρώτησε γλυκά ο Σωκράτης...
Δεν μπορούσε να ήταν και ο φίλος σου τόσο γλυκομιλητος;;
«Είμαι καλά Σωκράτη.»του απάντησα και έριξα μια κλέφτη μάτια μέσα απο τα γυαλιά μου στον Αλέξανδρο.
«Για που το βάλατε;»μας ρώτησε πάλι και ξανά έστρεψα την προσοχή μου πάνω του
«Πάμε να περπατήσουμε και να πιούμε ενα καφεδάκι.Θα ήμαστε πίσω νωρίς να ήμαστε έτοιμες στην ώρα μας.»του απάντησε η Αντιγόνη και τον πλησίασε.
Έπιασα αμέσως ότι κάτι έχει αλλάξει μεταξύ τους.Φαινόταν στο βλέμμα τους και η φίλη μου έμοιαζε να είναι αρκετά πιο χαλαρή μαζί του.
«Ωραία!Τότε θα τα πούμε μετά.Στις 9:00 ραντεβού στο λόμπι.»της απάντησε πιο χαμηλόφωνα
Είδα τον Αλέξανδρο να με πλησιάζει μέχρι που σταμάτησε δίπλα μου.
Έσκυψε στο αφτί μου και ένιωσα την καρδιά μου να χάνει ενα χτύπο.
Δεν τον άντεχα τόσο κοντά μου...
«Γιατί δεν απάντησες στο μήνυμα μου;»που είμαι σιγανά και αναρωτήθηκα τι εννοούσε..
Μου είχε στείλει μήνυμα;;
Το κινητό μου ήταν στην τσάντα μου και δεν το κοίταξα καθολου από την ώρα που ξύπνησα.
KAMU SEDANG MEMBACA
ΣΧΕΔΙΑ-ΖΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ
RomansaΗ Μαρίλια άκουσε το διακριτικό βήξιμο πίσω απο την πλάτη της και γύρισε αργά με καρδιά πού έτρεμε να δεί απο πού προερχόταν,παρακαλόντας στον Θεό να μην ήταν αυτός που φανταζόταν. -Δεσποινίς Οικονόμου έλατε σας παρακαλώ λίγο στο γραφείο μου. Της είπ...
