ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ
Βγήκα απο την αίθουσα συνεδριάσεων και πήγα κατευθείαν στο γραφείο μου.Έκλεισα την πόρτα πίσω μου με δύναμη και χαλάρωσα την γραβάτα μου...
Νιώθω οτι δεν μπορώ να αναπνεύσω.
Εχω τόσο θυμό και νεύρα που δεν βλέπω μπροστά μου.
«Αυτο είναι,πάει,θα την πνίξω με τα ίδια μου τα χέρια»μιλούσα μόνος μου.
Ξανά άνοιξα με δύναμη την πόρτα και κατευθύνθηκα προς το γραφείο της.
Μπήκα μέσα και την περίμενα να έρθει.Που θα πάει;;Θα μπει στο γραφείο της,δεν θα μπει;;;Θα μπει και μόλις την τσακωσω αλλοίμονο της...
Περπατούσα πάνω κάτω και το βλέμμα μου έπιασε μια φωτογραφία που ήταν πεταμένη στο πάτωμα.Την σήκωσα και την πέταξα επάνω στο γραφείο της και συνέχισα να γυρνάω σαν το πουλί μες στο κλουβί...
Μπορούσα να δεχτώ να αυθαδειαζει σε εμένα και όλες αυτές τις μαλακιες που έκανε απο την ώρα που πάτησε το πόδι της στην εταιρεία,αλλα να περνει τέτοιος θάρρος μπροστά στους επενδυτές και να δίνει εναλλακτικές χωρίς καν να έχει μελετήσει ενα σχέδιο...Χωρίς καν να το έχει συζητήσει μαζί μου...πάει πολύ...
Την είδα να μπαίνει μέσα σχεδόν τρέχοντας...Έκλεισε την πόρτα και την κλείδωσε νευρικά...Χμ.Νομίζεις θα γλιτώσεις;;;
Γυρισε απότομα και έπεσε επάνω μου.Η πρώτη σκέψη που έκανα μολις την είδα ηταν να της δώσω ενα δυνατό χαστούκι...
Χριστέ μου,έχει βρεθεί ποτέ αλλος άνθρωπος να με βγάλει τόσο πολύ εκτός εαυτού;;
«Τρέχεις να κρυφτείς απο κάποιον Δεσποινίς Οικονόμου;»της είπα και πλησιαζα πιο κοντά της...Αυτή οπισθοχώρησε μεχρι που έπεσε πανω
στον τοίχο...
«Κάτι σε ρώτησα»της είπα ενώ την είχα φτάσει πλεον σε απόσταση αναπνοής.
«Πως στο διάολο σου ήρθε να πεις όλα αυτά τα πράγματα εκεί μέσα;»
«Κυριε Εγγλεζοπουλε,μην θυμωνεται,αφήστε με μόνο να σας εξηγήσω» άρχισε να μου λέει δειλά.
«Τους παρατηρούσα απο ώρα οτι ήθελαν να κλείσουν την συμφωνία αλλά ένιωθα οτι κάτι τους έλειπε...Έτσι λοιπόν οταν σηκώθηκαν απλά μου ήρθε η έμπνευση...Και το είπα...Τι να σας πω;;;Απλά ρισκαρα»
«Ρισκαρες;;» της είπα με ειρωνικό χαμόγελο.Τα λόγια της με είχαν ερεθίσει τόσο πολυ,που εκείνη την ώρα βγήκα εκτός ελέγχου...
«Έχεις αναλογιστεί πόσα εκατομμύρια πάνω απο το κεφάλι μου,ρισκάρες;;»
«Με τι ρισκαρες Μαριλια;;;»της φώναζα σαν τρελός πια..
«Με εμένα;Την επιχείρηση μου;Το όνομα μου και όλα αυτά που με τοσο κόπο έχει φτιάξει ο πατέρας μου;;;»
ESTÁS LEYENDO
ΣΧΕΔΙΑ-ΖΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ
RomanceΗ Μαρίλια άκουσε το διακριτικό βήξιμο πίσω απο την πλάτη της και γύρισε αργά με καρδιά πού έτρεμε να δεί απο πού προερχόταν,παρακαλόντας στον Θεό να μην ήταν αυτός που φανταζόταν. -Δεσποινίς Οικονόμου έλατε σας παρακαλώ λίγο στο γραφείο μου. Της είπ...
