ΣΧΕΔΙΑ-ΖΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8

Το επόμενο πρωι στις 6:50 βρισκόμουν εξω απο την εταιρεία. Ξύπνησα νωρίς για να εχω χρόνο μπροστά μου να ετοιμαστώ και να φάω ένα καλό πρωινό. Αφού ετοιμάστηκα πήρα ταξί και ήρθα στην εταιρεία.Δεν ειχα μάθει καλά τα δρομολόγια με τα μέσα και δεν ήξερα πόσο χρόνο ήθελα να φτάσω στην δουλειά μου. Δε θα το δοκίμαζα σήμερα για κανέναν λόγο!Ήθελα να ήμουν στην ώρα μου και να μην ξεκινήσω στραβά την μέρα μου.

Έσπρωξα την κυκλική πόρτα και μπήκα μέσα.Βρήκα τον Ιάσωνα να στέκεται στην είσοδο και προχώρησα προς το μέρος του.
«Καλημέρα Ιάσωνα»του είπα εγκάρδια«Καλά τι ώρα ξεκινάτε εσείς την δουλειά και είσαι εδώ απο το άγριο χάραμα;»τον ρώτησα έκπληκτη
«Καλημέρα και σε σενα Μαριλια!»μου είπε και μου χαμογέλασε«Η ασφάλεια δουλεύει 24 ώρες στο κτήριο καλή μου.Εγώ έχω πρωινή βάρδια αυτή τη βδομάδα και πιανω στις 7:00»
«Α!Δεν το ήξερα!Αλλα και πάλι είναι βάρβαρο να ξυπνάς τόσο νωρίς κάθε μέρα.»
«Συνήθεια είναι όλα.»Μου είπε και έβγαλε μια κάρτα μέσα απο την τσέπη του και μου την έδωσε.
«Ορίστε δεσποινίς Οικονόμου...Αυτη είναι η κάρτα σου,θα την έχεις πάντα επάνω σου και θα την χτυπάς κάθε φορά που θα μπαίνεις και θα βγαίνεις απο την εταιρεία.»
Την πήρα στα χέρια μου και την επεξεργάστηκα λιγο. Εγραφε το ονοματεπώνυμο μου,την φίρμα της εταιρείας και στο πάνω μερος αριστερά υπήρχε μια φωτογραφία μου την οποία τους είχα δώσει μαζί με τα δικαιολογητικά για την αίτηση της πρακτικής.
«Ευχαριστώ!»απάντησα απλα
«Παρακαλώ,δουλειά μου είναι.Κάθε πρωί που θα έρχεσαι πλέον θα πηγαίνεις απο το πλάι που βρίσκεται ο ειδικός διάδρομος που χτυπάνε την κάρτα οι εργαζόμενοι και δεν χρειάζεται να ξανά περάσεις απο εδώ να σε περάσω εγώ στην εταιρεία.»
«Μα έτσι δεν θα μπορώ να σου λέω Καλημέρα όταν η βάρδια σου θα είναι πρωινή»του είπα εντελώς αυθόρμητα
«Ε άμα είναι να στεναχωριέσαι να έρχεσαι να μου την λες την Καλημέρα...»μου είπε γελώντας«Αλλά αφού πρώτα θα έχεις χτυπήσει την κάρτα σου»έκανε πως με μαλώνει
«Εντάξει,το κατάλαβα.Λοιπόν πρέπει να ανέβω.Να περάσω απο εδώ τώρα να παω να χτυπήσω την κάρτα;»
«Δεν χρειάζεται τώρα,ειδοποιήθηκα ότι θα ερθεις στις 7:00 και την ενεργοποίησα πριν λίγο»
«Ειδοποιήθηκες;»τον ρώτησα.Παραξενευτηκα λίγο και φάνηκε.
«Ναι Μαριλια,η ασφάλεια γνωρίζει πάντα τις ώρες που μπαίνετε και βγαίνετε στην εταιρεία,αυτή είναι η πολιτική για την προστασία σας. Όπως επίσης πρέπει να ξέρεις πως κάθε φορά που θα έρχεται κάποιος δικός σου πρέπει να ειδοποιήσεις στην γραμμή.Οπως εχθές ας πούμε που ήρθε η φίλη σου..»
«Ω!Με συγχωρείς.Δεν ήξερα»
«Δεν πειράζει,μην απολογείσε,δεν γνωριζες.Απλά η κοπέλα ετυχε να πέσει σε εμένα και την αφησα να περάσει,αφού πρώτα έτυχε να σε γνωρίσω προσωπικά.»
«Ωραία όλα αυτά που μου λες και τα καταλαβαίνω,αλλά εάν έρθει κάποιος για μένα που δεν γνωρίζω ότι θα έρθει;Τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση;»του έκανα την πρώτη ερώτηση που μου ήρθε στο μυαλό.
«Θα ειδοποίηθεις οτι έχει έρθει κάποιος για σένα και αν τον αποδεχτείς θα του βγάλουμε μια κάρτα επισκέπτη που θα του επιτρέπει να περάσει στην εταιρεία»
«Ουαου!Μου φαίνονται πολλά αυτά για να τα προλαβαίνεις μόνος σου»
«Μα δεν είμαι μόνος,ποτέ!Καθε βάρδια την καλύπτουν 12 με 14 άτομα»Εντάξει!Αυτο θα πει οργάνωση και ασφάλεια...Αλλά και πάλι υπερβολικά δεν ειναι;Τι ξέρω βέβαια και εγώ απο αυτά;Κοίταξα το ρολόι μου και είδα οτι ειχε παει 7:02 !!Οχι ρε γαμωτο!
«Άργησα!Πρέπει να φύγω,θα σε δω όταν κατέβω για μεσημεριανό»είπα έντρομη και έτρεξα προς το ασανσέρ.