ΣΧΕΔΙΑ-ΖΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 36

Εδώ και ώρα,περιφέρομαι σαν την άδικη κατάρα,στα γραφικά δρομάκια του Ναυπλίου.
Ο Αλέξανδρος απο νωρίς το μεσημέρι είχε κλειστεί στο δωμάτιο της σουίτας και δούλευε πάνω σε κάτι πολύ σημαντικό.
Όπως μου είπε έπρεπε να παραδώσει κάτι στοιχεία μέχρι το απόγευμα που δεν μπορούσε να αναβάλει.
Αφου λοιπόν είδα και απόειδα μόνη στο δωμάτιο,είπα να βγω μια βόλτα να περπατήσω...
Για αυτό με έφερε εδώ;Για να με κρατήσει μέσα στο δωμάτιο;Η για να κλειστεί αυτός μέσα και να δουλεύει;

Κάθησα σε ένα μικρό καφέ στη πλατεία να πιω ένα καφεδάκι.
Πόσο μου είχε λείψει αυτό;
Στο παρελθόν συνήθιζα να κάθομαι μόνη μου να πίνω καφέ...
Απολάμβανα τον χρόνο που αφιέρωνα στον εαυτό μου..
Ήταν κάτι σαν διαλογισμός!
Τώρα,με όλα αυτά που συμβαίνουν στην ζωή μου το τελευταίο διάστημα,το βρίσκω πολυτέλεια...
Τι να πρωτοσκεφτω και τι να προλάβει να επεξεργαστεί ο εγκέφαλος μου;;
Πόσο είχε αλλάξει η ζωή μου ξαφνικά,σε όλους τους τομείς;
Αν πριν λιγο καιρό ερχόταν κάποιος και μου έλεγε ότι θα μου συμβούν όλα αυτά,θα γέλαγα μαζί του.
Όλα ήταν θέμα ρουτίνας για μένα.
Σπίτι,σχολή,Αντιγόνη και το αντίστροφο...Και ότι τρέλα είχα τολμήσει να κάνω μέχρι τώρα,την έκανα επειδή με παρεσερνε η τρελή η φίλη μου.Όχι πως δεν τα γούσταρα,αλλά όπως και να το κάνεις,ποτέ δεν θα επερνα μόνη μου τέτοιες αποφάσεις.
Και εκεί λοιπόν που όλα κυλούσαν ήρεμα στην ανιαρή κατά τα άλλα ζωή μου,τσουπ εμφανίστηκε ο Αλέξανδρος.!
Ψηλός και όμορφος!Με το μελαχρινό του δέρμα και τα μέλια του μάτια,να μου πάρει τελείως τα μυαλά.
Για μένα ήταν αναμφίβολα έρωτας με την πρώτη ματιά!
Και ποτέ μα ποτέ δεν περίμενα ότι θα έχει εξελιχθεί τόσο όμορφα η σχέση μας.Έφτανε βέβαια μια έκρηξη και κάμποσες μέρες στην εντατική,για να βρούμε τελικά την λύτρωση μας.
Έτσι όμως δεν γίνεται τις περισσότερες φορές;
Ο σοφός λαός λέει ότι για να εκτιμήσεις την ζωή σου,πρέπει να φτάσεις στο σημείο να παλέψεις για αυτήν.
Και έχει πολύ δίκιο.
Όλα έχουμε μάθει να συμβαίνουν στους γύρους μας.
Όταν όμως φτάνεις εκεί,στο μεταίχμιο,εκεί που κρεμεσαι ανάμεσα σε ζωή και θάνατο,εκει καταλαβαίνεις.
Και είναι πολύ κρίμα και άδικο να συμβαίνουν αυτά στην ζωή μας για να μάθουμε να την πονάμε και να την εκτιμούμε.
Κάπως έτσι λοιπόν και ο Αλέξανδρος έφτασε να αναθεωρήσει πολλά πράγματα γύρω από την ζωή του και την σχέση του με τους ανθρώπους γενικότερα.

Μου άρεσε αυτός που πρωτοείδα,ηταν άλλωστε και αυτός που ερωτεύτηκα...Αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτός που έχει γίνει τώρα μου αρέσει περισσότερο.
Σίγουρα δεν σταμάτησε ούτε μια στιγμή να είναι ο παλιός κακός εαυτό του,αλλά τουλάχιστον τώρα δεν σταματούσε να μου λέει και να μου δείχνει πόσο ερωτευμένος είναι μαζί μου...
Πόσο δίκιο είχε κάποτε ο Σωκράτης,που μου το είχε πει αυτό;;
"Όταν ο άλλος σου λέει πόσο σε θέλει,πόσο ερωτευμένος είναι μαζί σου, τον βλέπεις και εσύ αλλιώς."
Και τώρα καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοούσε.Γιατί μπορεί ο Αλέξανδρος στο σύνολο να παραμένει ίδιος,αλλά τώρα η συμπεριφορά του δεν με ενοχλεί τόσο,γιατί δεν έχω ανασφάλεια όσον αφορά τα συναισθήματα του για μένα.
Ακόμη και στην δουλειά,όταν μου βάζει τις φωνές,γκρινιάζει και με πετάει έξαλλος έξω απο το γραφείο του,εγώ παραμένω χαλαρή.
Ακόμη και όταν μου παίρνει πίσω μια δουλειά που μου έχει αναθέσει,γιατί τελικά κρίνει πως δεν είμαι έτοιμη να την αναλάβω,ακόμη και τότε δεν αντιδρώ ακραία.