Taste of Sky (EL Girls Series #1)

Chapter 70

Chapter 70

Sometimes, have you ever tried asking life? Have you ever tried asking for fairness? Or have you ever asked a lot of whys?

Ang daming bakit sa mundong ito at nagsisimula na akong matakot dahil baka bigla na lamang akong mawala sa mundo na hindi man lang nakakatanggap ng kasagutan.

Minsan kung iisipin, nagsisimula ang lahat sa tanong na bakit? At dahil karamihan rito ay walang kasagutan, magtutuloy-tuloy ang isang katanungan na hahantong sa isang malaking problema.

And that's it, unanswered questions will always lead to series of threatening disasters. Not just the disaster of Earth, but a disaster for oneself.

Ang bawat tao ay may kanya-kanyang trahedya sa buhay at nasa kanilang mga kamay kung gagamitin nila ito para mas ilubog ang sarili sa lupa o ito ang kanilang gagamitin na siyang matibay na apakan para sa susunod na hakbang ng kanilang buhay.

There were a lot of questions. The questions of the beginning, questions about the tough situations, question about the endless problems and question about those people with unreasonable mind.

Isang napaka-laking katanungan na naging salinlahi sa bawat henerasyon.

Is it fun being selfish? May kaligayahan ba sa kaalamang nakatapak ka ng tao? Would you be happy if you let everyone suffer?

Ilang beses ko nang itinatanong, why? Bakit ganito ang tao? I've been thinking about Shiela Wilson's possible reason, was it still about Commander Mitts and Engr. Wrights?

Talaga ba na handa siyang mamatay nang dahil lamang sa maliit na dahilang ito? Kahit anong isip ko, hindi ako makahanap na maaaring katwiran niya para lamang isangla niya ang buong buhay ng mundo.

This is beyond selfish act, this is murder. Damn it, can't people see this? Selfishness can damn lead to murder.

Nababaliw na si Wilson.

My fist tightened as I looked straight at the blue monitor. Kasalukuyang nakatungo si Shiela Wilson na parang hindi naririnig ang umuulang pagmumura ni Commander Mitts sa kanya.

Ilang beses rin akong napamura sa aking utak.

Isa ito sa pinaka-kinaiinisan kong sitwasyon, those cannibals who were playing to be the victims. Sa likuran ng kanilang pagyuko-yuko at hindi pagsasalita sa harap mismo ng problema, ay ang kanilang kademonyohan sa utak.

If I would be given a chance to have an iron fist of justice, uubusin ang mga katulad ni Shiela. And I won't let them multiply in this world. Ang mga katulad ni Shiela ay walang lugar sa mundo, she can die with her hypocrisy.

Kung hindi pinipigilan ni Engr. Wright si Commander Mitts sa oras na ito ay posibleng kanina pang walang malay si Shiela Wilson. I would probably do the same, but unlike Commander Mitts hindi ko hahayaang may makapigil sa akin. In my years of existence, no one got an opportunity to have a successful escape from my fist.

Lahat ay tumatama sa mukha, basag man o hindi.

Huminga ako nang malalim at pilit kong pinakakalma ang sarili ko. This isn't good, hindi ko hayaang maging ganito ang emosyon ko.

I had been having a hard time dealing with my anger management, simula pa lamang ng bata ako ay problema na ito ng aking mga magulang. Even Alys, alam niyang mabilis uminit ang ulo ko at kahit sino ay hindi gugustuhing napuputol ang aking pisi.

It's been years when I last visited my psychologist. Buong akala ko ay kontrolado ko na ang galit ko, I learned to control my anger before I entered UASA, but it was triggered again when I met the fucking Shiela Wilson.