~16~

257 25 0
                                    

Finn P.O.V

Dziewczyna zaśmiała się. Znaliśmy się stosunkowo krótko ale już wiedziałem, że jest w niej coś co do mnie przemawia. Pragnąłem ją bliżej poznać. Zbliżyłem się do niej na odległość dosłownie kilku centymetrów i....
Ustami lekko przywarłem do jej warg zamykając oczy.
Po mojej głowie krążyły wszelakie myśli. Może nie powinienem? A jeżeli ona ma już chłopaka?
Na policzku poczułem dotyk jej aksamitnych rąk.
Mógłbym tak w nieskończoność ale wiedziałem, że to niestosowne. Z trudem oderwałem się od jej ust i przez ułamek sekundy spojrzałem na nią. Aby uniknąć niekomfortowej sytuacji wstałem szybko z ławki zostawiając dziewczynę samą.

-Ja lecę, do zobaczenia!- rzuciłem i szybkim krokiem oddaliłem się.
-D...do zobaczenia.... - usłyszałem jeszce.

Szedłem teraz zamyślony z rękami w kieszeniach od spodni w stronę domu. Słońce powoli zbliżało się ku zachodowi. Odpowiedź na wszystkie pytania, które sam zadawałem sobie otrzymam jutro.
Z bluzy wyjąłem telefon i zobaczyłem cztery nieodebrane połączenia od nikogo innego jak od mamy.
Wiedziałem, że to jeszcze nie koniec wrażeń na dziś. Nie dość, że bez słowa wyszedłem z domu nie zostawiając nawet karteczki, to na dodatek nie odbieram telefonu.
No cóż... W domu będzie na mnie czekać kolejna awantura.
Spowrotem schowałem telefon.
Gdy doszedłem do mojego tymczasowego domu stanąłem przed bramą budynku i westchnąłem. Wziąłem jeszce parę głębokich wdechów i wszedłem do środka.

-Cześć mamo...-powiedziałem gdy tylko przekroczyłem próg wejściowy.
-Cześć skarbie! - ku mojemu zdziwieniu mama podeszła do mnie i mnie przytuliła. Ubrana była w kolorowy fartuszek Kucharski.-Wiesz co? Wydaje mi się że powinnam dawać ci więcej wolności. W końcu masz już szesnaście lat... Co o tym myślisz?

Zamurowało mnie.

-Em... W jaki sposób?
-Dłułgo nad tym myślałam i doszłam do wniosku, że przedłużę ci czas wracania do domu o dwie godziny....-kobieta popatrzyła się na mnie z lekkim uśmiechem.- Teraz możesz wracać o jedenastej.
-Em.. Ok... - poruszyłem brwiami. - dzięki.-odwzajemniłem uścisk.

______________________________________________________________________________
10 gwiazdek i wstawiam nowy rozdział :D

A Lovely Obsession With Finn Wolfhard Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz