-ასე მალე რატო დაბრუნდით?
-აი ამ ქალბატონს-თითი მომოსკენ გავიშვირე-თურმე სუპერ ძალა ჰქონია.
ამ რეპლიკაზე მომომ ისეთი სახით გამომხედა რომ შიშისგან მანქანისკენ სიარულის მაგივრად სირბილით წავედი.
სულ მალე ყველა მანქანაში ვისხედით.
-მომო, ანიც შენნაირია?
-ჩემნაირი? ანუ როგორი.
-აი..ძლიერი რა..
-ნუ გეშინია ჯონგინ, ანი ნაზი ყვავილი გვყავს-თვალი ჩაუკრა, შემდეგ მე შემომხედა.-მოგხედავ შენ!
-ბიჭებო უცებ დაქორწინების ფობია გამიჩნდა...მგონი ვერ შევძლებ ხვალ ცოლის მოყვანას....
-რა თქვი???!!!-ხმამაღლა დაიყვირა, თან იმდენად რომ მის გვერდებზე მსხდომი ჩანიოლი და ბექიონი შეხტნენ.
-ვხუმრობ საყვარელო, რა დაგემართა.-ჩავიღიმე და მანქანა დავქოქე.
ანის თვალთახედვით.
-აბა ფული მოამზადე თუ კაბა?
-სერიოზულად მომო? დილის შვიდი საათია.
-მერე რა? მალე აწიე საჯდომი და ჩემთან გამოდი.
-ჰო მართლა შენთვისაც უნდა ვიყიდოთ კაბა თუ მოამზადე.
-ერთად ვიყიდოთ რა.
-ოქეი gurl.
საწოლიდან წამოვდექი და მოწესრიგება დავიწყე.
შემდეგ ერთი ჭიქა იოგურტი 'გადავკარი' და სახლიდან გავედი.
მომომას სახლთან მისულს , შიგნით შესვლა არ დამჭირდა.
ჩემი დებილი გარეთ მელოდებოდა.
-ამ დილაადრიან რომელი მაღაზია იქნება ღია?
-იქნება, ჩემო ანი არ ინერვიულო-მაჯაში ხელი წამავლო.-ამ ფაქტის აღსანიშნავად დედამ მანქანა მათხოვა-გახარებულმა წამოიყვირა და გასაღები თითებზე დაატრიალა.
