Episode 13

515 46 15
                                    


" Yalnızlığımı alıp götüren,
mavi gökyüzünü diledim,
Yokluğuyla aydınlatıcak yıldızları, görmeyi diledim,
Hergün yavaşça ölmenin,
acısını sensiz hissettim,
Onsuzluğun ağır olduğunu
Onu tanıyınca fark ettim,
Sadece rüyadan ibaret olan sen
Beni uyandığımda terk ettin,
Seni görebilmeyi isteğimi bile söyleyemezken,
yokluğunu kabul ettim,
O gece varlığını diledim,
Çığlıklarımı duymanı,
Göz yaşlarıma dokunmanı,
Her hıçkırıkta hızlanan kalbimi hissetmeni,
Beni hissetmeni istedim."

Yine bir kitap bitirmiştim. Son sözleriydi onlar...
Aşık bir kızdı şiiri yazan daha göremeden sevmişti oğlanı göremeyeceğini bile bile, biliyordu sonu iyi olmayacaktı. Ama ne kader durmasına izin veriyordu ne de kalbi...

Okulun bankın da gözleri dolmuş bir vaziyette oturuyordum her insanı okuduğu kitap etkilerdi özellikle de bu imkansız aşklar garip insan seviceği insanı secemiyor benim Chan'i seçmiş olmamda buydu aslında ben değil beynim ve kalbim seçmişti onu .
Oturduğum yerden kalkıp sınıfa çıkmaya başladım. Öğle aralarında okulda çok fazla insan olmuyordu. Iseul da bu aralar hasta olduğu için okula gelemiyordu. Sınıfa girdiğimde tek bir kişi vardı o da sırada uyuyan sendin.
Tesadüfler bu ara beni seviyordu anlaşılan. Yavaş ve sessizce sırama oturdum. Seni o minik dükkanda uyurken izlediğim o anlar gözümün önüne geldi. Seninle her anım güzeldi. Ama hala kitabın etkisinden çıkmış değildim. O sırada konuştun çok üzgün göründüğümü bir şey olup olmadığını sordun. Ne demeliydim kitap okuduğunu için mi oldu diyecektim. Biraz düşünüp ona döndüm " görmeden aşık olabilir misin birine ? " Sorum onu şaşırtmıştı. Uykulu halinden şuan çokta eser yoktu. Sırada diklesmeni izledim. Sonra tekrar konuştun;

" Bu kalbine bağlıdır, belkide kader bir araya getiricegi için görmeden sevmeni sağlamıştır Belkide aşkı tanımanı istemiştir kader, ne kadar acı olduğunu fark ettirmek istemiştir belkide, pek emin değilim. "
Hissederek konuşuyordun yavaş yavaş her kelimede ayrı bir duygu vardı. Sonra bu soruyu neden sordugumu sordun bana, bende kitabı anlattım sende de o kitabın olduğunu söyledin aynı kitabı okumuşuz. Bunun mutluluğunu yaşarken konuşmaya başladı;

" Annem hep aşk aranacak bir şey değildir derdi eğer o seni bulmak isterse nerede olursan ol bulurdu seni benim bulduğum gibi, o minik kahve dükkanın da sana aşık olduğum gibi...

Hızlanan kalbim ile dolan gözlerim hiçbirine engel olamıyordum öyle yumuşak bakıyordun ki. Ne diyeceğimi ne yapacağımı düşündüm iki saniyede, konuşamıyordum heyecandan mı? Şaşkınlık mı? Yoksa korkuyor muydum bunların rüya olmasından. Birkaç dakika geçti sessiz sonunda doğru kelimeler canlandı beynimde ;

" Se-seni seviyorum hem de tüm kalbimle ama kaybetmekten korkuyorum, birini daha kaybedemem bu hayatta. O minik kahve dükkanında sana aşık olmam bir kaderdi buna hep inandım ilk gün kahvemi verirken hızlanmıştı kalbim farklıydın diğerlerinden. "

Sakin sakin beni dinliyordun bu kadar güzel bakman konuşmamı zorlaştırsada hemen hemen aklimdakileri söyleye bilmiştim mutludum. Hem de çok ...
Düşüncelere dalmışken sorudun o soruyu;

" Bütün bu karanlığın içinde benimle birlikte olur musun? "

O an nefesim kesildi. Bugunu asla unutmayacağım derken hatırladım bugün
23 Temmuz du. Doğum günüm.

" E-evet, o karanlığın içinde seninle birlikte olurum. "

Hayatımda ki en özel doğum günüydü.
O bunu unutmuş olabilirdi çünkü bende unutmuştum günler çok çabuk geçmişti.
Ders zili de çoktan çalmıştı.
Bütün dersler de onunla konuşmalarımız aklıma geliyordu ve sürekli gülümsüyordum.

Okul bittiğinde sınıftan birlikte çıkmıştık beni bir yere götüreceğini söyledi.
Bu yolu biliyordum kahve dükkanın yoluydu.
Beş altı dakika sonra oranın girişinin önünde durduk. Bu arada bütün yol boyunca elimi tuttu hiç bırakmasın istedim her saniye...
İçeri girmem için kapıyı açtı içeri girdiğim an bir sürü kişinin benim için doğum günü sürprizi hazırladıklarını gördüm. Bir sürü süsler ve ortalarında da Iseul vardı.

Şaşkın şaşkın baktım onlara hepsi iyi ki doğdun diyordu. Hepsi dediğim o minik dükkan da tanıştığım iyi ve sevecen insanlar...
Chan elimi hala tutuyordu ta ki Iseul iyi ki doğdun diye koşup sarılana dek. Hepsi tek tek hediyelerini veriyordu. Iseul ikimizin resimleri olan güzel bir albüm hazırlamıştı. Bunu evde ayrıntılı inceleyeceğime eminim. O sırada sen geldin. Üzerinde bir mektup olan bir kutu uzattın bana gülümsüyordun yine mukemmel görünüyordun. Kulağıma yavaşça eğilip evde açmamı söyledin kafamı olumlu anlamda sallayıp kutuyu bir kenara koydum.

........

Şuan evin önündeydim o kadar güzel bir doğum günüydü. Tam karşımda bana bakıyordun yavaşça eğilip sarıldın bütün o sarılmalardan farklı olan yanağıma minik bir öpücük kondurmandı. Yanaklarım alev gibiydi ama kalbim kelebek kadar hafif ve huzurluydu...
Eve girdiğimizde Iseul beni yanağından öpüp uyumak istediğini söyledi birkac dakika sonra da koltukta uyuya kaldı. İçimden hiç çıkmayan o hediyeyi masanın üstünden alıp önüme koydum üzerine yapıştırılmış zarfı nazikçe kutudan ayırıp içindeki kağıdı çıkardım siyah bir sayfanın üzerinde beyaz ile yazılmış yazıları okumaya başladım.

" Minik kahve dükkanı ile tanıdım
Gerçek aşkı
Kahve büyüsü yakaladı bizi
Senin kokun büyülüydü
Kahve gibi
Caramel Macchiato gibiydin
Uzaktan soğuk ve acı
Yakından sıcacık ve tatlı
Minik kalbim ve sen tam karşındaydım
Her gün senin gelmeni bekledim
Geç kaldığında saatler duruyor
Zaman ilerlemiyordu sanki
Hep tam bunları düşünürken geliyordun
Sarı şemsiyeli güzel...
Yaklaşamadım ilk zamanlar da
Korktum minik kalbini incitmekten
Benim karanlığım da sana zarar gelmesinden korktum
Ama şimdi;

Tek istediğim karanlıktan çıkmaktı,
Şimdi ise o karanlıkta seninleyim... "

Mektup bittiğinde günlerdir sırasına kapanmış karaladigi yazılar aklıma geldi haftalar öncesinden planlamıştı gözlerim dolmuştu. Sonra kutuyu açtım büyük bir kar küresi içinde el ele tutuşmuş bir çift etrafları karla kaplıydı, çok güzeldi.
Yatağımın baş ucuna koyup defterimi aldım elime.
Tüm eski yazılar gitmiş yerine yenisi gelmişti;

* Aşk gökyüzüne benzer daima sevgi ve aşkla baktığında mesafeler yok olur ... *

(≧▽≦)(≧▽≦)(≧▽≦)

Umarım beğenirsiniz, sizi seviyorum 💜

Yunīku iyi ki doğdun
İyi ki varsın
Seni seviyorum ❤️❤️❤️

Caramel Macchiato { BANG CHAN }Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin