Suan sabahın ilk ışıklarıyla aşk yaşıyorum. Aslında dün bu kadar mutlu değildim. Neden diye sorarsanız Chan ile çıkmaya başlayalı bir ay oldu ve mukemmel bir aydı. Ama Iseul ile jiminin minik kavgası bizi biraz üzmüştü, gerçi bir saat sonra barıştılar, en güzeli kavga konusuydu Jimin Iseul'un ramenlerini yemişti o gün Iseul aç kaldı, haliyle savaş çıktı, doğruyu söylemek gerekirse hayatımda hiç bu kadar gülmemiştim.
Yataktan çıkıp okul için hazırlanmaya başladım Iseul hala uyuyordu. O nedenle sabah yürüyüşünün güzel olucağını düşünüp kendimi dışarı attım üstümde üniforma olsada biraz dolaşmak iyi gelicekti, tam o sırada mesaj attın
" Yine mi sabah yürüyüşü ? "
Beni mi izliyor diye etrafa baktım ama kimse yoktu bir anda iki el gözlerimi kapattı. Kalbim yerinden ağzıma kadar gelmisti. Tam bırak diye bağıracakken kulağıma " Günaydın " diye fısıldadı. Hızlıca arkamı dönüp kızmak istiyordum ama bunun intikamını alicaktim hemde bugün, aklıma bir anda o kadar güzel bir fikir geldi ki ~
Onun gözlerinin içine bakarak " Bugün benimle eğlence merkezine gelir misin? " Şaşkın bakma sırası sendeydi. Olumlu anlamda başını salladığını gördüğümde hem planım için hemde onunla olucagim için mutlu oldum. Yürüyüş sonrası evden Iseul'u ve çantamı alıp çıktık. Her zamanki gibi dersler yarı eğlenceli yarı uykulu geçti. Hatta eğlenceli kısmında Iseul ile Chan soru çözmeye çıktılar en son baktığımda birbirlerine tahta da kopya vermeye çalışıyorlardı. Okul sonunda Iseul'a planı anlatıp Chan ile eğlence merkezinin yolunda yürüdük.
Şuan ise tam önündeyiz. Sen elimi tuttun ve içeri girdik. Benden daha çok eğleniyormuş gibi görünüyordu. Çocukluğunu bilmiyordum. Gerçi annesi ve babası işlerinin çok olduğunu anlatmıştı ama nedense o gün içimde olayların daha farklı olduğunu hissediyordum. Bana dönüp sordun " Ne oynamak istersin ? " Plan vakti... Hız trenini gösterdim burası bir nevi lunapark gibiydi. Sen oraya binmenin iyi olmayacağını söyledin onun yerine oyun oynayalım diye ısrar etsende biletleri almıştık o an bana döndün
" Bu kadar çok ısrar ettiğini için bir iddiaya giricez. Kim korkarsa o kaybedicek. " Dedi.
Benim planım bu değildi ancak yinede benim lehime olabilirdi . Biraz düşünüp " cezayı bulamıyorum " diyip güldun çok güzelsin dersem yanlış mı olurdu işte o an ben buldum, gözlerimi dikmiş olduğum siyah saçlarını gösterdim " Kaybeden saçını griye boyar " dedim.
Hayır diye sürat assanda sonunda kabul ettin. Bu iddia da kendime güveniyorum çünkü bu trene çok fazla bindim hatta tek başıma bile o neden benden daha korkarsa gri saçlı Chan olucaktı aslında iddia tam olarak şöyle; Kim korktuğunu kabul edip tamam derse o kaybedicek. İddia işini o çıkardı sonuçta.
-Hız treninden sonra-
Onun çığlıkları kulağımdan gitmiyordu evet iddiayı ben kazandım ama en çok duymaktan hoşnut olduğum cümle " Sevgilim daha bitmiyor mu? " Bu cümle için tekrar binmeyi kesinlikle isterdim ama o asla kabul etmezdi ~
O bu akşam saçını boyatacakti. Diger gün kesinlikle harika olacaktı.
Sabah heyecanla uyanıp hemen sabah rutinlerini yapıp Iseul ile her zaman onlarla buluştuğumuz yere yürümeye başladık. Iseul bile heycan yapmıştı ilerde üç kişi vardı. Bir kaç adımdan sonra Chan, Jimin ve Jisung oldukları belliydi Chan gözlük takmış ve şapkaliydı. Yanına ulaştığımda jimin gulmemek için direniyor gibiydi tam önünde durdum omzuna gelen güzel boyum ile elimi şapkaya uzatıp yavaşça çıkardım o an kalbim bu görüntüye dayanamazdı. Ben yakışmayacagini düşünürken o mukemmel olmuştu. Tam gözlerimin içine gülümseyerek bakıyordu. Bakışları yüzünden mi kalbim dursun yoksa bu görüntü yüzünden mi?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O an kekelesemde " Mü-mükemmelsin " diyebilmistim. Gülümsemesi daha yayılmıştı ... Sen Bang Chan benim hayatımın en güzel şeyisin♡
Bütün bir gün okuldaki kızların Chan'a bakmasını kıskanarak geçirmiş olsamda beni eve bırakırken kapının önünde beni yanağımdan öptüğü an her şeyi unutturmustu.
Defterime yeni şarkı sözlerini yazmak için hazırlanmışken aklıma o soru geldi;
Seninle her anımı neden daha öncede yaşamış gibiyim?
