Episode 17

434 36 7
                                    


*Coffee dükkanında ilk gün*

Sonbaharın tam ortasındayık hava soğuktu gerçi ama bugün okuldan çıkıp eve gidip kendimi sıcacık yatağıma atmanın verdiği güzel hissi hayal ediyordum, aynı zamanda eve doğru yürüyorum.
Rüzgar normal kızların saçlarını narin narin uçururken benimkini gözüme burnuma girmesine sebep oluyordu hayat adil değildi. Tam bunu söylerken başladı. *Yağmur* kesinlikle şansız günümdeydim. Ve sırılsıklam olmak istemiyordum o nedenle sokakta koşmaya başladım bulduğum ilk yere girecektim.
İşte dedim kendi kendime direk içeri girdim.
O sırada insanların bana döndüğü gerçeği utanç vericiydi hatta teyzenin biri yanındaki amcaya dokunarak
" yazık nasılda ıslanmış şu haline bak ahhh yavrucak " dedi . Teyze duydum demek istedim ama diyemedim.

Bir masaya oturup ısınmayı bekledim self servis olduğunu biraz geç anladım, ve kalkıp kasanın önündeki duvara asılmış büyük listeye baktım.
Arkası dönük olan çalışana seslenerek
" Bir büyük boy Caramel Macchiato alabilir miyim acaba ? " Diye sordum.
Şirin suratlı uzun boylu çocuk bana dönerek
" Tabiki " dedi . Yaka kartında ki yazıyı okumaya çalıştım.

" Bang Chan "

Adın tanıdık gelmişti. Ama daha önce onu görmediğime emindim.
Kahveyi uzatırken eli elime deydi işte o zaman üşümüş vücudum bir anlığına ısındı.
Ama o bana bakarak;
" Elleriniz çok soğuk isterseniz köşedeki yere geçebilirsiniz orası daha sıcak olur diğer yerlere göre. " Dedi
Kafamı olumlu anlamda sallayıp dediği yere yürüdüm. Cantamdaki test kitaplarını çıkarıp kenara koydum biraz ısınır cozerim diye, kafamı masanın üstüne koyup dışarıyı izlemeye başladım...


***

" Bayan, bayan şe-şey iyi misiniz? "
Duyduğum ses ile irkilerek uyandım. Masum masum bakan bir çift göz görmem ile tamamen kendime geldim.
O an bana burada uyuyup kaldığımı ve senin de benim için endişelendiğini söyledin.

Bir anda bu kadar iyi niyetli olduğun için sana gülümsedim sende bana karşılık verdiğinde kalbimin yavaş ritmi gittikçe hızlanmaya başladı...

Iseul araya girerek;
- Cidden böyle mi oldu, resmen kader bir araya getirmiş sizi...dedi.
İlk günü hep merak ediyordu.
Ona bugün anlatmak istedim çünkü son bahara az kalmıştı ve bilmeyi çok istiyordu.

O an içimdeki bir ses konuştu sanki hani vardır ya vicdan gibi.
Bu hayatta ne olucağını asla bilemezsiniz en kötü günümüz en iyi günümüze dönüşebilir ama daima gülümseyin, konu aşka gelirse o bizim bileceğimiz bir şey değil ama hepimizi eşsiz bir kader bekler beni Chan'ın beklediği gibi ...

Sana olan on birinci sorum;

Bütün anıları tekrardan yaşama şansın olduğunu bilseydin ne yapardın?




&&&

Biraz geç geldiğim için üzgünüm malum 12. Sınıf koşuşturması...
Bütün bölüm kurgularini yapmak çok eğlenceliydi okuduğunuz için hepinize çok teşekkür ederim 💖.
Finale son 3 bölüm .

SİZCE NELER OLUCAK ?????


Caramel Macchiato { BANG CHAN }Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin