The Slave (Larry Stylinson)

Part 6

Louis P.O.V.

Het is nu al 2 weken geleden dat ik Harry nog heb gezien. Vorige week toen ik zijn kamer ging kuisen was hij er niet, op dat moment was ik teleurgesteld maar nu ik er over na denk was het eerder een opluchting. Ik denk dat Harry maar al te goed weet dat hij me nerveus maakt en ik vermoed dat hij het ook leuk vindt aangezien hij me de vorige keer heel de tijd heeft liggen aanstaren.

Het is zaterdag, 11u en ik sta voor Harry's deur. Langst de ene kant hoop ik dat hij er niet is zodat ik me niet voor schud kan zetten maar langs de andere kant wil ik dat hij er wel is zodat ik die stralende groene ogen weer kan zien. Ik ben nogal in tweestrijd met mezelf op het moment.

Ik adem nog eens diep in en uit voor ik op de deur klop en wacht op een antwoord. Voor een tijdje blijft het stil aan de andere kant dus ik begon al te denken dat hij er weer niet is, totdat er een 'Kom maar binnen' te horen is en mijn hart meteen sneller begint te slaan.

Ik open de deur, wachten en kalmeren heeft toch geen zin want hoe langer ik blijf staan, hoe nerveuzer ik word. Harry komt net uit de badkamer, hij heeft een zwarte jogging aan, zijn haar is donkerder dan normaal dus ik vermoed dat hij net gedoucht heeft. Ik kijk snel weg aangezien hij alleen een jogging aan heeft en begin maar wat te stofzuigen. Harry loopt naar zijn kast om een zwart t-shirt aan te doen en gaat dan op zijn bed zitten met zijn telefoon in zijn handen.

Ik ben net aan het dweilen wanneer Harry opkijkt van zijn telefoon. 'Dus Louis, vertel eens wat over jezelf?' Ik kijk hem verward aan aangezien het niet echt logisch is dat je aan je slaaf zoiets vraagt. 'Wat wilt u zoal weten?' vraag ik dan toch maar. 'Euhm, hoe oud ben je ook al weer?' Ik denk even na voor ik antwoord. 'Als ik elke vraag beantwoord, doet u dat dan ook?' Even is er iets anders aan Harry's ogen, iets wat ik nog niet eerder had gezien en dus ook niet kan omschrijven als een emotie. Maar zo snel als het kwam is het terug weg. 'Deal, hoe oud ben je?'

'Ik ben 16, bijna 17.' Antwoord ik. '22, je volledige naam?' vraagt hij dan. 'Louis William Tomlinson, de uwe?' 'Harry Edward Styles, hobby's?' 'Euhm... Muziek is mijn grootste hobby, ik speel piano en ik speel graag voetbal.' vertelde ik. 'Ik moet ook muziek zeggen, ik zing graag en vroeger kookte ik graag, euhm... favoriete kleur en eten?' Ik dacht even na voor ik antwoorde: 'Rood en spaghetti.' 'Geel en pizza.'

Het vragenstellen ging nog een hele tijd door, ik bleef eerlijk antwoorden en volgens mij deed Harry dat ook. Ik snapte wel niet waarom hij sommige dingen vroeg, bijvoorbeeld: Wat zou voor jou de perfecte date zijn, wil je later kinderen of dieren met je partner, waar zou je later willen wonen,... Maar ik negeerde het gewoon en antwoorde eerlijk op elke vraag net zoals ik belooft had.

'Heb je eigenlijk een vriendin Louis?' vroeg Harry na een tijdje nadenken over een goede vraag. 'Neen, heb ik niet.' antwoorde ik eerlijk. 'Waarom niet?' Die vraag maakte me stil, ja wat antwoord je op zo'n vraag als je gay bent? 'Wel euh... Ik euh...' Harry keek me onderzoekend aan voordat zijn ogen groot werden. 'Louis, ben jij gay?'

'WAT? Nee, tuurlijk niet wat is dat nu voor een vraag?' Ik voel mijn wangen warm worden en weet dat ik als een gek sta te blozen. Harry keek me verdacht aan voordat hij van het bed stapt en naar me toe komt gelopen. Ik word nerveuzer met elke stap die hij in mijn richting zet maar doe mijn best om het niet te laten zien.

Ik voel de muur achter me tegen mijn rug drukken en ik had niet eens door dat ik naar achter aan het wandelen was. Harry staat nu vlak voor me, ik moet omhoog kijken aangezien hij redelijk groter is als mij. Hij kijkt diep in mijn ogen voor dat hij met zijn mond naar mijn nek gaat om daar zachte kusjes op de drukken.

Ik voel dat hij op zoek is naar mijn zwakke plek en hoop van harte dat hij het niet vindt. Maar wanneer ik voel dat mijn adem in mijn keel blijft steken, weet ik dat het vandaag niet mijn geluksdag is. Ik voel Harry tegen mijn nek glimlachen voor dat hij op mijn zwakke plek begint te zuigen.

Ik doe mijn best om niet te laten zien hoeveel ik hier van geniet maar wanneer er een zachte kreun uit mijn lippen ontsnapt, weet ik dat mijn plan mislukt is. Harry zuigt nog even voort en kijkt me dan weer in de ogen aan. 'Niet gay, huh?' Ik word nog een tint roder en Harry kijkt me met een geamuseerde blik aan. Hij laat me los zodat ik niet meer tegen de muur gedrukt sta en loopt dan rustig terug naar zijn bed.

Ik leg mijn hand op de plek waar Harry's lippen net nog waren en voel een pijn als ik aan mijn nek kom. Ik wandel snel naar de spiegel in Harry's kamer en draai mijn hoofd zodat ik naar mijn nek kan kijken. Een ronde blauw/paarse plek is te zien in de spiegel en mijn ogen worden groot.

'Waarom deed je dat?' vraag ik, mijn stem een toonhoogte hoger dan normaal. Harry kijkt me met onschuldige ogen aan. 'Om te bewijzen dat je op jongens valt.' Ik adem eens diep in en uit om een beetje te bekomen van wat er net allemaal gebeurt is. 'U heeft het antwoord op de laatste vragen, u beurt.'

'Nee, ik heb geen vriendin en ja ik ben gay maar dat kon je wel al verwachten aangezien ik je net een love bite gegeven heb.' Ik denk even na wat te zeggen 'Waarom deed je het?' vraag ik dan. Hij kijkt me even aan, nadenkend over wat hij daarop moet antwoorden 'Louis ik wou gewoon bewijzen dat je gay was, ik bedoelde er niets meer mee. Je bent knap en al maar ik vind je niet leuk op die manier.' Ik keek nog een keer in die prachtige groene ogen voor ik me omdraaide en de kamer uitliep.

Wat Louis niet besefte was dat Harry net een ongelooflijke leugen verteld had.