The Slave (Larry Stylinson)

Part 14

Harry P.O.V.

Ik word wakker door het licht dat een weg door mijn gordijnen gevonden heeft. Normaal zou ik me omdraaien omdat ik niet wil opstaan maar vandaag niet. Ik wíl opstaan want ik weet dat ik dan een dag met Louis kan doorbrengen en dat is honderd keer leuker dan in mijn bed te liggen. Louis. Zijn naam alleen al doet me glimlachen. Ik denk dat hij zelf niet doorheeft hoe gelukkig ik ben dat ik hem de mijne mag noemen. Maar dat is niet erg, ik heb een heel leven voor mij om hem dat duidelijk te maken. En je mag mij geloven wanneer ik zeg dat dat exact is wat ik ga doen.

Na nog een paar minuten te dagdromen over Louis, besluit ik dat ik me maar beter kan gaan klaarmaken zodat ik ook echt naar hem kan gaan. Ik kruip uit mijn bed en wandel naar mijn badkamer. Na gedoucht te hebben, poets ik mijn tanden en probeer mijn krullen uit mijn gezicht te krijgen door degene die voor mijn gezicht hangen naar achter te gellen. Uit mijn kleerkast haal ik een simpele zwarte jeans en een zwart T-shirt waardoor je alle tattoos op mijn armen en de zwaluwen op mijn borst kan zien. Wanneer ik vind dat ik er goed genoeg uit zie om Louis onder ogen te komen, verlaat ik mijn kamer en wandel de gang door naar die van Lou.

Sinds ik en Louis samen zijn, heb ik gezegd dat hij niet meer hoeft te werken of kuisen. Maar aangezien Louis de koppigheid zelf is, wil hij niet anders behandelt worden dan Niall of Liam. Buiten de aandacht die hij van mij krijgt dan. Het is 10u dus normaal zou hij nu aan het werken zijn maar we zijn gisteren tot redelijk laat uitgegaan en ik had gezegd dat hij beter een dagje niet werkte. Er is hier ook geen spikkeltje stof te zien dus nu liggen kuisen, is tijdverspilling.

Ik klop een paar keer op Louis zijn deur maar wanneer ik na een minuutje nog geen antwoord krijg, doe ik hem maar gewoon open. Louis' bed is nog niet opgemaakt en kleren liggen in het rond op de grond. Ik hoor water lopen dus ik vermoed dat hij aan het douchen is. Ik wandel zijn kamer binnen en maak het bed op voor ik er op ga zitten.

Na 3 minuten op mijn gsm te zitten, kan ik niets anders dan glimlachen wanneer ik hoor dat Louis aan het zingen is onder de douche. Aangezien alle muren in mijn huis redelijk dun zijn, kan ik hem perfect horen zingen over het lopende water. En ik moet zeggen, hij heeft de stem van een engel. Wanneer hij praat kan je wel horen dat zijn stem hoger is dan van meeste jongens maar in mijn oren klinkt het juist perfect. Maar zijn zang stem is niet te beschrijven.

'Oh oh oh, oh oh oh, be my baby.

Oh oh oh, oh oh.

Oh oh oh, oh oh oh, be my baby.

I'll look after you.

There now, steady love, so few come and don't go.

Will you, won't you be the one I'll always know?

When I'm losing my control the city spins around.

You're the only one who knows how to slow it down.

Oh oh oh, oh oh oh, be my baby.

Oh oh oh, oh oh.

Oh oh oh, oh oh oh, be my baby.

I'll look after you, yeah I'll look after you.'

Wanneer het water stopt met lopen, stopt het prachtige geluid jammer genoeg ook. Ik hoop dat Louis me ooit genoeg vertrouwt om voor me te zingen. Ik vraag me af hoe hij zou klinken als hij piano zou spelen en ondertussen zingt. Terwijl ik diep in gedachten was, had ik niet eens door dat Louis ondertussen al uit de badkamer was komen wandelen.

Aangezien zijn bed in de hoek staan, had hij helemaal niet door dat ik hier zat. Hij staat, in alleen een boxer, kleren uit zijn kast te halen. Dit is de eerste keer dat ik Louis met zo weinig kleren aan zie en ik hoop dat het niet de laatste keer is. Hij haalde een zwarte jeans en wit T-shirt uit de kast voor hij zich omdraaide. Ik wenste dat ik een camera vast had want zijn gezicht toen hij door had dat ik hier zat was hilarisch.

Harry?! Wat doe je hier?!' In een ninja snelheid had Louis zijn kleren aan en was zo rood als een tomaat geworden. Hij moet echt eens stoppen met al dat gebloos want ik denk niet dat hij weet hoe onmogelijk schattig hij er dan uitziet.

Ik doe mijn best om zo onschuldig mogelijk te kijken. 'Ik kwam even kijken hoe het met mijn prachtig vriendje is deze morgen.' Het gaat me nog even duren voor ik eraan wen dat ik hem mijn vriendje mag noemen, maar daar heb ik geen enkel probleem mee.

'Hoe lang zit je hier al?' Ik denk dat Louis door heeft dat hij een paar minuten geleden nog aan het zingen was. Aan zijn gezichtsuitdrukking te zien, denk ik dat hij hoopt dat ik hier nog maar net zit en hem dus niet heb horen zingen. 'Nog maar net hoor.' Ik hoor hem een opgeluchte zucht maken voor hij terug de badkamer inwandelt om zijn haar goed te leggen.

'Oh oh oh, oh oh oh, be my baby.' zing ik zacht maar net luid genoeg voor Louis om het te horen. Hij staat onmiddellijk terug in de kamer met een geschokt gezicht. 'Wat zong je net?' Ik glimlach onschuldig naar hem. 'Ik was niet aan het zingen...' Maar Louis had hem al lang door. 'Tuurlijk Styles.'

Ik schiet in de lach maar Louis lacht niet mee, hij kijkt naar de grond en ik zie zijn gezicht roder worden met de seconde. Waarom doet hij zo? Is hij beschaamt voor zijn stem? Dat zou nergens op slaan aangezien hij de stem van een engel heeft.

Ik stop meteen met lachen en kijk hem onderzoekend aan. 'Maar even serieus, je stem is echt prachtig Lou! Waarom zing je niet vaker?' Hij kijkt me verbaasd aan. 'Wat? Mijn stem is verre van prachtig en dat weet je zelf ook Harry.' Mijn gedachten zijn dus bevestigd. Ik sta rustig op van zijn bed en stap naar hem toe. Aan Louis gezicht te zien, heeft hij totaal geen idee wat ik van plan ben. Ik neem zijn handen in de mijne en trek hem met me mee terug naar het bed. Ik plof me er op neer en trek hem op mijn schoot.

Mijn rug leunt tegen de muur en Louis legt zijn hoofd op mijn borst. Mijn handen vinden een weg rond zijn middel om hem op plaats te houden. Ik ben er van overtuigd dat ik de rest van mijn leven kan doorbrengen in deze positie. 'Babe je stem is prachtig en de enige reden dat ik dat zeg is zodat je vele vaker gaat zingen in mijn bijzijn.' Ik zie toch een glimlach op zijn gezicht kruipen maar ik weet niet of het komt door wat ik net zei of door het gebruik van het woord 'babe'.

'Ik hou van je Harry.' Ik hoorde het bijna niet door hoe stil hij het fluisterde maar ik ben blij dat ik het wel hoorde. Ik plaats 2 vingers onder zijn kin zodat hij naar me opkijkt en plant een zacht kusje op zijn lippen maar het is genoeg om ons beide te laten blozen. 'En ik hou van jou Louis.' Ik glimlacht naar me voor hij zijn hoofd terug op mijn borstkas legt. En dit is voor mij de beschrijving van een perfect moment. Maar het perfecte moment wordt tot een einde gebracht door de bel die door het huis ringt.

Louis kruip van mijn schoot af zodat ik kan opstaan om de deur te gaan openen. Terwijl ik van de trap afloop gaat de bel nog eens. 'Ja, ja, ik kom al!' roep ik naar wie er ook voor de deur zou staan. Ik verwacht niemand dus heb geen idee wie het zou kunnen zijn. Normaal doet Zayn de deur altijd open maar de laatste tijd brengt hij elke minuut van de dag door met Niall en is dus bijna nooit meer hier. Versta me niet verkeerd, ik ben blij voor hem en Niall natuurlijk maar ik vraag me af wanneer ze terug gaan komen naar de aarde vanuit hun wereldje waarin ze al een paar dagen leven.

Ik draai de knop van de deur en mijn ogen worden groot wanneer ik zie wie er voor staat. 'Gemma!' Ik trek haar meteen in en knuffel. 'Hey Hazz.' Lacht ze terwijl ze haar armen rond me slaat. 'Waar heb jij de laatste 5 maanden rondgehangen?' Ze haal haar schouders op. 'Nergens en overal een beetje. Maar ik ben een weekje in Engeland dus dacht dat ik mijn klein broertje maar even kon gaan bezoeken.' Van het idee dat Gemma hier een week gaat zijn word ik meteen gelukkig. 'Je weet dat je hier altijd welkom bent hé? Ik zal Liam meteen een kamer laten klaarmaken.' Gemma glimlacht naar me.

'En wie is dit?' Nu pas bewust van het blonde meisje dat ongemakkelijk aan de deur staat. Ze ziet er rond de 20 uit, heeft blauwe ogen en is redelijk smal. Ze is zeker een mooi meisje en heel misschien als ik Louis niet had en niet gay was, zou ik wel interesse in haar tonen. Gemma kijkt achter haar en trekt het blondje mee naar binnen.

'Wel dit is Taylor, we reizen samen. Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ze hier ook blijft?'