Sonu olmayan bir yolun biletsiz yolcusuyum her yol sensin ama hicbiri sana cikmiyor. Her yolda bir engel.Engeller farkli kiminde öfke kiminde acı kimdinde ise saf güvensizlik. Gidiyorum gidiyorum ama yapabildigim tek sey ayaklarımı hareket ettirmek. Yol almaya çalışıyorum ama yok...yapamıyorum.İstiyorum bir kere daha denemek istiyorum yolun sonunu görmeyi. Ama sonuc aynı takılıyorum güven engeline ve hopp yine yerdeyim , tepetakla oluyorum. Olduğum yerde doğruluyorum.Etrafıma bakıyorum her yerim paramparca kalkmaya çalışıyorum ama yapamıyorum.O sırada tam karşımda bana bakan bir cift mavi gözü -seni- görüyorum. Ben daha yardım isteyemeden son kez bakıyorsun gözlerime ve dönüp gidiyorsun.NEDEN???
