Just Love Me

2.bölüm

"Oh, tamam bende ramen sipariş edeyim." Sehun ile bir restorana gelmiş yemek siparis ediyorduk. O ramen yiyecekti ve bende ona eşlik etmek için bende ramen yiyeceğim.

Sehun şu an çok garip davranıyor. Sanki birşey olmuş gibi. 1 saat önceki Sehun değil yani.

Bende pek kafaya takmamaya çalışıyorum...

"Chaeyoung, aslında beni tanısan veya tanımayı denesen çok iyi birisi olduğumu anlarsın. Ama yapmıyorsun. Bu beni kırıyor." Evet. Sehun haklıydı. Neden sürekli aklımı Yoongi ile dolduruyordum ?

Birazda etrafımdaki, bana değer veren insanlar ile ilgileniyor olmalıydım.

Sehun'u tanımak ile başlayabilirdim mesela ?

"Tamam o zaman Sehun. Şu an ilk defa tanışıyoruz. Ilk defa gördük birbirimizi. Eskiden yaşananları unut. Tamam mı ?"

Şirince gülümsedi. Tanrım, çok güzel Gülümsüyor. Kendine gel Chaeyoung. Yoongi'ye ne oldu ?

"Tamamdır. Benim için uygun."

Sırıttım ve elimi uzattım.

"Merhaba, ben Park Chaeyoung."

O da elini uzattı ve elimi sıktı. Sonra tebessüm edip karşılık verdi.

"Merhaba. Bende Sehun. Ne kadar da güzel bir bayasınız."

"Teşekkürler beyefendi. Sizde çok yakışıklısınız. Herneyse, en sevdiğiniz renk nedir ?"

Ellerimizi çektik. Düşünürmüş gibi yaptı ve bir süre sonra bana baktı.

"Benim en sevdiğim renk beyaz. Sizin ?"

"Gri. Ne siyah ne beyaz. Tam ortası. Hayat gibi. Beyaz ya da siyah yok hayatımda. Gri var. Ikisinin Harmanlaşmış aşkı."

Sehun ile 1-2 saat konuşup, yemek Yemiştık. Gerçekten çok iyi anlaşmıştık.

Sandığım gibi birisi değilmiş. Aksine çok iyi birisi.

Ama yinede ben hala Yoongi'yi seviyorum.

Sehun bana aşık olmasa, onunla güzel bir dostluk ilişkisi kuracağımıza inanıyorum.

Şu an evde ödevlerimi yapmak ile meşgulüm.

Tanrım... Hocalar gereğinden fazla ödev veriyor.

Ödevleri bitirdikten sonra salona geçtim. Annem ve babam bu akşam iş toplantısındaydılar. Ben ve ailem klasik bir aileyiz. Hep böyle kalacaktı sanırım.

Bir kardeşim veya çok yakın bir arkadaşım yoktu. Hah Biliyorum...hayat fazlasıyla zor.

Ertesi sabah kalktım ve her sabah yaptığım gibi sabah rutinimi hallettim ve babam beni yine arabayla okula bıraktı.

Okulun bahçesindeki giriş 9 doğru yürümeye başladım.

Sanki bir çift gözün bana doğru baktığını hissettiğimde gözümü sola çevirdim ve bana bakan Yoongi'yi gördüm.

OMG. İnanmıyorum. Min Yoongi, aşık olduğum çocuk, okulun gözde erkeği bana bakıyor.

Bu çok normal gelebilir size ama benim için çok önemli.

Ve resmen beni süzüyor. Attığım her adıma kadar bana bakıyor.

Bu bir rüya mıydı ?

Artık nasıl şok olduysam ayağım tökezledi ve yere kapaklanıyordum.

Ama bir cift kaslı kol beni belimden yakaladı ve düşmemi engelledi.

Kimin beni düşmekten kurtardığına baktım.