Just Love Me

28 | Final

Elini karnının üzerine koydu ve şişmiş, belirgin karnını okşayarak sevdiğinin elini sıkıca tutmaya devam etti.

Karanlık ve dar koridorda yürürken yüzünde buruk bir gülümseme vardı. Gözyaşlarının hiç dinmeden akmasına izin veriyordu.

Sonra dönüp baktı yanındaki eşine ve dolu gözleri parlarken konuşmaya devam etti.

"O soğuk ve karanlık burada kaldığı kaç ay oluyor?"

Adam acı ile gülümsedi. Olayların bu noktaya geleceğini hiç düşünmemişti.

"Jennie, aradan uzun zaman geçti ama o düzelmedi biliyorsun. Kaç yıl geçtiğini biliyorsun. Ama merak etme o iyi olacak."

Jennie'nin kalbi sıkışırken tuttuğu eli istemsizce sıktı.

"Bana daha ne kadar yalan söyleyeceksin Taehyung? Onu her ziyarete geldiğimizde onun iyi olacağını söylüyorsun ama o iyi olmuyor."

Adımlamaya ve can dostunun kaldığı odaya doğru gitmeye devam ederken konuştu.

"Neden bizim düğünümüzde yoktu? Doğumumda da olmayacak. Yiğeninı parka götüremeyecek, sevemeyecek."

Taehyung acı içinde gözyaşını akıttı. Eşi doğruları söylüyordu ve bu her ikisi için de çok zordu.

Önlerindeki hemşireyi takip etmeye devam ettiler ve alışkın oldukları, ezbere bildikleri odaya doğru ilerlemeye devam ettiler.

Sonunda vardıklarında, Jennie Taehyung elini sıkıca tuttu ve diğer boşta  kalan eli ile şişkin karnını okşayarak bebeği ile konuştu.

"Teyzeye geldik oğlum, teyzen çok mutlu olacak."

Ardından kapıyı açtılar ve birbirini çok seven iki genç yavaşça odaya adımladılar.

Yine boş gözlerle duvara bakıyordu Chaeyoung. Dizlerini kendine çekmiş, kollarını bacaklarına sarmış bir şekilde yatakta oturarak sallanıyordu bir ileri bir geri.

Yine çok güzeldi ama ölü gibiydi. Her gece attığı çığlıklar yüzünden sesi Kısılmış, yemek yemediğinden iyice zayıflamıştı.

Kafasını Taehyung ve Jennie'ye çevirdi ve Jennie'yi görür görmez gözleri mutlulukla parladı.

Jennie, acı ile gülümsedi Chaeyoung'un mutluluk dolu gözlerine bakarken ve hızlıca Chaeyoung'un yanına ilerleyerek onun yanına, yatağın üstüne oturdu.

"Merhaba Rosé." Dedi Jennie, Chaeyoung'a sarılırken. Bir süre dostunun hiç değişmeyen gül kokusunu çekti içine ve biraz bekledi öyle. Sonra ayrıldı ondan ve iki eli ile Chaeyoung'un ellerini sıkıca kavrayarak tuttu.

"Beni buradan almaya mı geldin yoksa Jennie?"

Chaeyoung Umut dolu gözleri ile Jennie'ye bakarken Jennie daha fazla kendini tutamadı ve ağlamaya başladı.

"Alacağım seni buradan Rosé, az kaldı."

Her gelişinde böyle diyordu. Jennie de, Lisa da, Jisoo da.

Chaeyoung gülümsemesi anında solarken sinirle ellerini çekti ve Jennie'den uzaklaşarak yatağın sonuna doğru gitti.

"Yalan." Dedi acı sesiyle.

"Beni kandırmaktan artık vazgeçin." Ve yanağının ıslanmasına izin verdi.

Bir daha hiç hıçkırarak ağlayan Jennie'ye çevirmedi başını. Sallanarak onun gitmesini beklemeye devam etti.