MÜSTAKBELİM

~28.BÖLÜM~

Ellerim piyanonun üzerinde titreyerek durdu, dudağımı ısırdım. Buraya izinsiz girmiş, yetmezmiş gibi birde piyano çalmıştım. Rezillik.

"Ne kadar güzel çalıyorsunuz."

Kulağıma tanıdık sesle beraber yavaşça arkamı döndüm ve tebessüm ettim.

"Teşekkür ederim. Sen çalıyor muydun?"

Korktuğum kişilerden birinin odaya girmemiş olması, içimi rahatlattı. Ama benim aksime o, ne yapacağını şaşırmıştı.

"Şey... Ben mi?" Başını önüne eğdi. "Hayır."

Fısıldayarak bunu söyleyince, piyano koltuğundan kalkarak yanına gittim. Çenesinden tutup bana bakmasını sağladım.

"İstersen öğretebilirim."

Başını aceleyle sağa sola salladı.

Hararetle, "Olmaz!" dedi.

"Neden? Öğrenmek istemez misin?"

"Burak Bey sevmez piyanoyu."

Burak ne alaka şimdi?

"Burak mı?"

Kaşlarımı kaldırarak bunu sorunca aceleyle bir iki adım attı geriye.

"Yani çalamam bu evde. Hem... Hem Bahadır Bey'in bu piyano."

Evet, haklıydı. Bu piyano Bahadır'ındı ve ben izinsiz çalmıştım. Vicdanım tarafından içime pişmanlık tohumları serpiştirilmeye başladı.

"İzin alırız. Kızacak değil ya?"

Gözlerini büyüterek bana baktı.

"Yoksa siz izin almadınız mı?"

Utanarak başımı başka bir tarafa çevirdim. Sorusuna cevap vermeden yanından geçip odadan çıktım.

"Burak Bey evdeyken, mümkün mertebe çalmayın."

Bu sefer sesi güçlü çıkmıştı. Arkamı döndüm.

"Nedenmiş o?"

Aslında nedeninin babaannesi olduğunu biliyordum ama Ece'nin Burak'la yakından ilgilenmesi garipti.

"Yani-"

"Sen niye Burak hakkında bu kadar fazla konuşuyorsun?"

Sözünü kesince kendimi kötü hissettim ama sonuçta her kadın, eşini başka kadınlardan uzak tutardı. Acaba kendimi evliliğe ve Burak'a bu şekilde alıştırabilir miydim? Tabii ki hayır.

"Ben... Ben o manada-"

"Neyse tamam, uzatmayalım."

Burak'ın odasına girdim. Hava kararmaya başlamıştı, Aysu Hanım birazdan gelirdi. O gelmeden bavulumu yerleştirsem iyi olur düşüncesiyle, bavulumu koltuğun üzerine koydum ve fermuarını açtım.

***

BÖLÜM SORULARI:

*Ece'nin gerçek yüzünü Suada görecek mi?

*Ece'nin planları olabilir mi?